Επειδή πολύς λόγος έγινε και πολύ μελάνι χύθηκε για τους ευσυγκίνητους ταγούς του αστικού κράτους,

που με αφορμή την έκφραση της λαϊκής αγανάκτησης στις παρελάσεις «δάκρυσαν», όπως μετέδωσαν τα κανάλια, από τη στεναχώρια τους

*

(σ.σ.: Ετσι συμβαίνει με το αστικό κατεστημένο: Οταν ο λαός διαδηλώνει την οργή του, αυτοί «στεναχωριούνται» και «δακρύζουν»)

και επειδή αυτό ακριβώς το ...δημόσιο «δάκρυ» τους χρησιμοποιήθηκε από τους σεσημασμένους των ΜΜΕ για να κατακριθούν οι λαϊκές εκδηλώσεις,

*

εμείς θα επιμείνουμε στα λόγια του Μπρεχτ:

«Τ' αληθινά δάκρυα απεχθάνονται το φως της δημοσιότητας»!

*

Και τέτοια, αληθινά, είναι τα δάκρυα του μεροκαματιάρη. Του πένητα συνταξιούχου. Του άνεργου...