Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το ΕΣΠΑ και πολλά δισεκατομμύρια ευρώ πάνε κι έρχονται. Το υπουργείο Ανάπτυξης προτάσσει την «επιτυχία» μείωσης της εθνικής συμμετοχής για ένα διάστημα (το ποσοστό θα αυξηθεί σε επόμενη φάση ώστε να ισοσκελιστεί η κοινοτική συμμετοχή), ο επίτροπος της ΕΕ Γ. Χαν βρίσκεται στην Αθήνα κάθε 2-3 μέρες για διαβουλεύσεις, ο επικεφαλής της «ομάδας κρούσης» της ΕΕ Ράιχενμπαχ έχει γεμίσει τον τόπο τεχνικούς συμβούλους...

Η αλήθεια είναι ότι λεφτά υπάρχουν, όπως είχε πει και ο πρωθυπουργός. Το ζήτημα είναι από πού τα παίρνεις και πού τα δίνεις. Το φυσιολογικό είναι να παίρνεις από αυτούς που έχουν και να δίνεις σε αυτούς που δεν έχουν. Η κυβέρνηση, η ΕΕ, η τρόικα, κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Εξαθλιώνουν τον λαό για να δώσουν το χρήμα στους πλουτοκράτες.

Το ΕΣΠΑ υπηρετεί το δεύτερο σκέλος. Στη διανομή του χρήματος στην πλουτοκρατία. Γι' αυτό και η κυβέρνηση το δηλώνει ως εργαλείο για το «νέο μοντέλο ανάπτυξης», που έχει ήδη διατυπωθεί από τον ΣΕΒ και την «McKinsey», από το μεσοπρόθεσμο, τα μνημόνια και το νομοθετικό έργο της κυβέρνησης.

Λεφτά υπάρχουν και μέσα από μηχανισμούς όπως το ΕΣΠΑ, η κυβέρνηση θα φροντίσει, με «διαφάνεια» σαφώς και με «τεκμηρίωση» να πάνε «εκεί που πρέπει». Σε έργα που ενισχύουν την ιδιωτική παρουσία παντού, μετατρέποντας τις χτεσινές κοινωνικές δομές σε «ποιοτικές» υπηρεσίες γι' αυτούς που έχουν να πληρώσουν πολλά. Σε οικονομικούς κλάδους που το κεφάλαιο κρίνει ότι θα έχει υπερκερδοφορία τα επόμενα χρόνια. Σε επιχειρήσεις «βιώσιμες». Στην «ευελιξία», την «κινητικότητα» και στην εργασία χωρίς συλλογική σύμβαση. Στις μεγάλες επιχειρήσεις, αντί για τις μικρές, που δεν είναι «ανταγωνιστικές» και «κατακερματίζουν» την παραγωγικότητα. Τις οποίες οδηγούν σε ξεκλήρισμα, όπως οδηγούν στη φτώχεια, στην ανεργία, στην εξαθλίωση τους εργαζόμενους.