Με καταλήψεις στα γραφεία του ΕΛΓΑ, σ' όλη τη χώρα, συνεχίζονται, σήμερα, οι αγροτικές κινητοποιήσεις, που ξεκίνησαν την περασμένη Δευτέρα, με πλαίσιο διεκδικήσεων αυτό που καθορίστηκε στη σύσκεψη της Πανελλαδικής Γραμματείας της Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης (ΠΑΣΥ), που έγινε στη Λάρισα.

Αύριο Παρασκευή, θα γίνουν καταλήψεις στα καταστήματα της Αγροτικής Τράπεζας και οι αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς θα συνεχιστούν με πολλές άλλες μορφές.

Σε ανακοίνωσή της για το νέο νόμο της κυβέρνησης για τον ΕΛΓΑ, η ΠΑΣΥ, ανάμεσα στα άλλα, αναφέρει: Ο νέος νόμος καθιερώνει την υποχρεωτική ασφάλιση, αυξάνοντας κατά πολύ τα ασφάλιστρα, χωρίς ταυτόχρονα να παρέχει εγγύηση πλήρους ασφαλιστικής κάλυψης σε περίπτωση ζημιάς.

Ετσι:

• Ο αγρότης, από 3% που πλήρωνε επί των τιμολογίων πώλησης, τώρα πληρώνει 4% επί της αξίας της συνολικής γεωργικής παραγωγής του, (δηλαδή, ανεξάρτητα αν θα πουλήσει, ή όχι την παραγωγή του) και, μάλιστα, στην αρχή του έτους, μαζί με τη δήλωση του ΟΣΔΕ.
• Για τους κτηνοτρόφους αυξάνεται αντίστοιχα στο 0,75% από το 0,50% πριν.
• Για τους μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, πέρα από το 4%, επιβάλλεται εισφορά, επιπλέον, 2% επί των γεωργικών εισοδημάτων εφ' όσον έχουν ετήσιο εισόδημα πάνω από 12.000.

Αναφερόμενη στην ασφαλιστική κάλυψη, σημειώνει ότι γίνεται ανάλογα με τα έσοδα που συγκεντρώνει ο ΕΛΓΑ κι αν αυτά δε φτάνουν για την πλήρη αποζημίωση, τότε περικόπτεται τόσο όσο να ισοσκελιστούν τα έξοδα με τα έσοδα. Ταυτόχρονα, υπάρχουν πολλές άλλες διατάξεις, όπου η αποζημίωση καθίσταται εντελώς εξευτελιστική. Ετσι σε περιοχές και προϊόντα που την τελευταία 5ετία παρατηρήθηκαν μεγάλες ζημιές, η αποζημίωση περικόπτεται έως 50% της ζημιάς, αφήνοντας εντελώς ακάλυπτο το άλλο 50% της ζημιάς.

Επιπλέον, ο νέος νόμος βάζει από την πόρτα πια τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, για την ασφάλιση της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής καθιερώνοντας, μάλιστα, την επιδότηση ασφάλιστρου σε όσους καταφύγουν στους ιδιώτες και όχι στον ΕΛΓΑ.

Και καταλήγει: Γίνεται φανερό πως κι αυτός ο νόμος χρησιμοποιείται ως εργαλείο στην κατεύθυνση της ισχυροποίησης των αγροτοεπιχειρηματιών που έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν, ευνοούνται απ αυτόν και είναι σε βάρος της μικρομεσαίας αγροτιάς, που ουσιαστικά τους ωθεί στην εγκατάλειψη της καλλιέργειας του χωραφιού και στο ξεκλήρισμα.