Πέμπτη 27 Γενάρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Περί κλειστών επαγγελμάτων

Γρηγοριάδης Κώστας

Το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων «θα διαμορφώσει πεδία νέων ευκαιριών και δυνατοτήτων, ιδιαίτερα στους νέους που διψούν για δημιουργική δράση».

Αυτό ισχυρίζεται ο ΣΕΒ στην παρέμβασή του υπέρ του ανοίγματος των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων, φροντίζοντας και αυτή τη φορά να διανθίσει την τοποθέτησή του με σκληρές κουβέντες περί «ιδιότυπου επαγγελματικο-εργασιακού μεσαίωνα», «συντεχνιακές ηγεσίες», «πελατειακό κρατικό προστατευτισμό», για να χαρακτηρίσει το μέχρι σήμερα καθεστώς δραστηριότητας των επαγγελματιών.

Οι μεγαλοβιομήχανοι επιχειρούν και πάλι να εμφανιστούν ως «οσίες Μαρίες», που βγάζουν δισεκατομμύρια ευρώ, βρέξει - χιονίσει, μόνο και μόνο χάρη στην... αξιοσύνη τους, σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους που όλο και κάποια «απατεωνιά» κάνουν, όλο και κάποια κατάσταση αξιοποιούν και εν τέλει εκμεταλλεύονται ακόμα τους ίδιους, τους «κακόμοιρους» μεγαλοβιομήχανους...

Για το ΣΕΒ, όλοι οι άλλοι φταίνε για την κρίση, αλλά όχι το μεγάλο κεφάλαιο, στη δράση του οποίου βρίσκονται οι ευθύνες αλλά τις μετακυλίουν στους εργαζόμενους μέσω της πολιτικής της κυβέρνησης, της ΕΕ, της τρόικας, συνεπικουρούμενων και των ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.

Το γεγονός ότι την περίοδο της κρίσης αυτοί εξακολουθούν να καλοτρώνε και να καλοπίνουν τσεπώνοντας νέα κέρδη σε βάρος του λαού, και όλοι οι άλλοι, οι «κακοί» ψάχνουμε να πληρώσουμε το ψωμί και το ρεύμα, δεν τους κάνει καμία εντύπωση.

Αλλά αυτοί τη «δουλειά» τους κάνουν. Καιρός είναι να κάνει το ίδιο και η εργατική τάξη με τους συμμάχους της, με ενιαίο ταξικό αγώνα, επιμονή και τόλμη ενάντια στο κεφάλαιο και την πολιτική που το ενισχύει.

Ασυγκράτητη ευρω-λαγνεία

Ο αγώνας τώρα ...δικαιώνεται για τη «Δημοκρατική Αριστερά», που δεν μπορούσε χτες να κρύψει τη χαρά της για το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας εξέδωσε το πρώτο πενταετές ομόλογο, το οποίο μάλιστα «σημείωσε εντυπωσιακή επιτυχία αντλώντας με άνεση από τις αγορές 5 δισ. ευρώ με εξαιρετικά χαμηλό επιτόκιο, 2,89%». Σε ανακοίνωσή της επαίρεται ότι επήλθε «δικαίωση του σταθερού προσανατολισμού της ΔΗΜΑΡ υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγων» και δεν παραλείπει, βεβαίως, να προτρέψει την ΕΕ «να προωθήσει το ταχύτερο την κοινή οικονομική και δημοκρατική πολιτική διακυβέρνηση».

Γιατί, όμως, χαίρεται και κραυγάζει η «Δημοκρατική Αριστερά»; Μήπως θα γευτούν κανένα ψίχουλο αυτής της ...συγκλονιστικής επιτυχίας οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα της χώρας; Μήπως απ' τα 5 δισ. ευρώ που αντλήθηκαν αναλογεί κάνα μερίδιο, έστω μικρό, στον ελληνικό λαό; Ρητορικά τα ερωτήματα καθώς και οι πέτρες γνωρίζουν την απάντηση. Οι μόνοι που έχουν λόγο να χαίρονται και να πανηγυρίζουν είναι αυτοί που θα βάλουν στο χέρι τα δισεκατομμύρια, για να τα αθροίσουν στα πολλά άλλα δισ. που έχουν αρπάξει απ' το λαό. Δηλαδή, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι κλπ. Η χαρά τους είναι προφανώς διπλή χαρά για τη «Δημοκρατική Αριστερά». Ας βγάλει ο λαός συμπεράσματα για όσους του παρουσιάζονται και σαν ...αριστεροί.

Εργα για τα κέρδη του κεφαλαίου

Με ιδιαίτερη έμφαση αναφέρονται, ειδικά το τελευταίο διάστημα, στις αναμενόμενες ενεργειακές επενδύσεις, τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη.

Λες και από αυτές τις επενδύσεις πρόκειται να προκύψει κάτι καλό για τα λαϊκά νοικοκυριά. Ακόμη και το όποιο θετικό οικονομικό αποτέλεσμα μπορεί να καταγραφεί από ένα μεγάλο έργο προς όφελος του δημοσίου, δεν προσφέρεται για πανηγυρισμούς.

Πρώτα απ' όλα επειδή το όφελος αυτό μπορεί ήδη να έχει εξανεμιστεί και με το παραπάνω από την πριμοδότηση του όποιου έργου.

Επειτα, επειδή κι αυτό που θα προκύψει στην πορεία θα επαναδιοχετευτεί στους κεφαλαιοκράτες.

Και τέλος, επειδή το έργο που θα δημιουργηθεί, είτε πρόκειται για υποδομή είτε για μονάδες κάθε είδους, έχει ως στόχο την υπερκερδοφορία των ιδιωτών με άμεσο αντίκρισμα στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος που γίνεται ολοένα και πιο ακριβή για τα λαϊκά νοικοκυριά.

Γιατί λοιπόν χαίρονται τόσο και περηφανεύονται για τις επενδύσεις τα κυβερνητικά στελέχη;

Επειδή ακριβώς η πολιτική τους σημαίνει ότι κάθε έργο είναι καλό επειδή εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου...

Οι αυξήσεις στην τιμή της βενζίνης

Η τιμή της αμόλυβδης βενζίνης έχει πάρει την «τιμητική» της θέση στο μακρύ κατάλογο όλων εκείνων των τιμών, βασικών προϊόντων ευρείας λαϊκής κατανάλωσης, που συναποτελούν τον καθημερινό βραχνά για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.

Αυτή την περίοδο η αμόλυβδη έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο «ρεκόρ».

Βασικό στοιχείο της υψηλής τιμής της, είναι βεβαίως οι φόροι που επέβαλε η κυβέρνηση και πληρώνει ο λαός για να «σωθεί» η πατρίδα από τη «χρεοκοπία».

Συμπληρωματικό στοιχείο είναι η νέα άνοδος των διεθνών τιμών της βενζίνης, που αντανακλάται και στις τιμές διυλιστηρίου.

Ετσι, βρίσκεται και πάλι σε εξέλιξη ένα παιχνίδι όπου το «αυτονόητο» είναι να διασφαλιστούν τα κέρδη (αυξημένα, σταθερά, μειωμένα δεν έχει σημασία αυτή τη στιγμή) των εταιρειών που εμπλέκονται. Οπως επίσης, «αυτονόητη» είναι η επιβάρυνση των καταναλωτών.

Ε, είναι κι αυτά τα «αυτονόητα» που οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα καλούνται να ανατρέψουν με τον αγώνα τους. Για να θέσουν σε ενέργεια τα δικά τους αυτονόητα, για το ψωμί, την οικογένεια, την ίδια τη ζωή.

Ολα για τα μονοπώλια

Στη διάρκεια της συζήτησης που έγινε τη Δευτέρα στη Βουλή για την εξωτερική πολιτική, ο υπουργός Αμυνας, Ε. Βενιζέλος, αναρωτήθηκε από το βήμα της Βουλής, «γιατί, αλήθεια, μετέχουμε σε μεγάλες επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ; Γιατί είμαστε στο Αφγανιστάν, στο κέρας της Αφρικής;», για να απαντήσει ο ίδιος ότι «έτσι διασφαλίζουμε υπέρ ημών το συσχετισμό δυνάμεων που μας ενδιαφέρει στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και ευρύτερα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη». Σε διαφορετική περίπτωση, ισχυρίστηκε, «θα προκαλούσαμε εν δυνάμει βλάβη στον περιφερειακό συσχετισμό και στην προστασία των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο».

Η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ κάθε άλλο παρά διασφαλίζει ευνοϊκά για τον ελληνικό λαό τους συσχετισμούς στο Αιγαίο, στην Ανατ. Μεσόγειο και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Αλλωστε, γι' αυτές τις περιοχές η εκάστοτε κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για κανέναν άλλο λόγο πέρα από το να διασφαλίσει μπίζνες για το ντόπιο κεφάλαιο. Το ΝΑΤΟ αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και απαιτεί την απεμπόλησή τους, για να ομαλοποιηθεί η επιχειρησιακή του λειτουργία στη ΝΑ Μεσόγειο. Εχει ευθύνη για τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, την κατοχή της Κύπρου. Ενθαρρύνει και καλύπτει τις προκλήσεις από την πλευρά της Τουρκίας, η οποία έχει μεγαλύτερη γεωστρατηγική σημασία στην προώθηση των σχεδίων της λυκοσυμμαχίας στην ευρύτερη περιοχή.

Η κυβέρνηση υπερασπίζεται τη συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ και τις ιμπεριαλιστικές αποστολές. Κρύβει ότι ο ελληνικός και οι άλλοι λαοί μόνο να χάσουν έχουν από αυτή τη στρατηγική επιλογή. Τι κέρδισαν οι λαοί στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια από το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, με τη συμμετοχή και της ελληνικής κυβέρνησης; Τι κέρδισαν από τη δημιουργία προτεκτοράτων στην καρδιά της ευαίσθητης αυτής περιοχής, από την αναμόχλευση του επικίνδυνου σοβινισμού; Τίποτε απολύτως. Μόνο κερδισμένο είναι το κεφάλαιο και η ντόπια αστική τάξη, η οποία βρήκε μιας πρώτης τάξης αγορά για να εξάγει τα συσσωρευμένα κεφάλαιά της, παίρνοντας το μερίδιο που της αναλογούσε στη μοιρασιά της πίτας μετά την παλινόρθωση του καπιταλισμού. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο η ελληνική κυβέρνηση συμμετείχε στο ξεκλήρισμα του σέρβικου λαού και στο διαμελισμό της γειτονικής μας χώρας, οι συνέπειες του οποίου δεν έχουν ακόμα εκδηλωθεί στο σύνολό τους.

Το ίδιο ισχύει και για τα άλλα ιμπεριαλιστικά μέτωπα, στα οποία, σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό, η Ελλάδα συμμετέχει επειδή «τιμούμε τις υπογραφές της ελληνικής κυβέρνησης, γιατί υπάρχει συνέχεια της ελληνικής πολιτείας». Πρόκειται για ομολογία της προσπάθειας που καταβάλλουν διαχρονικά οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου να ρυμουλκήσουν το λαό στα ιμπεριαλιστικά σφαγεία. Ταυτίζουν το λαϊκό συμφέρον με την κερδοφορία του κεφαλαίου και τη δίψα του να κερδίσει νέα πεδία δράσης, να αναρριχηθεί ψηλότερα στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, δεδομένων της ανισομετρίας στην καπιταλιστική ανάπτυξη και των αδυσώπητων ανταγωνισμών. Αυτή η πολιτική που προπαγανδίζει η κυβέρνηση μόνο δεινά επιφυλάσσει στο λαό. Το δυνάμωμα της αντιιμπεριαλιστικής πάλης σε εθνικό επίπεδο, η σύσφιξη των διεθνιστικών σχέσεων με τους άλλους λαούς, η ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων είναι το πραγματικό περιεχόμενο του πατριωτισμού που απαντάει στα συμφέροντα του λαού.


Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

«Σιγουριά» για τις πολυεθνικές...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΦΤΑΝΕ ο Γ. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, έχουμε τώρα και τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά να δηλώνει, όπου βρεθεί, ότι είναι υπέρ του «ευρωομολόγου» γιατί «δίνει σιγουριά»...

Σωστά! Μπορούμε να είμαστε απολύτως σίγουροι ότι οι πολιτικές βαθιάς λιτότητας θα συνεχίζονται και τα κέρδη των πολυεθνικών θα αυξάνονται, όσο ο κοσμάκης θα φορολογείται και θα ταλαιπωρείται από την ακρίβεια.

Επίσης μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως πάντα θα βρίσκουν κάποιο πρόβλημα ...δανεισμού για να εφαρμόζουν ολοένα πιο αντεργατικές πολιτικές και να καταργούν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Τέτοιες ...σιγουριές μπορεί να τις επιθυμούν διακαώς τα συμφέροντα που εκπροσωπούν το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία, όμως κάθε άλλο παρά τις θέλει ο ελληνικός λαός. Κι αυτό είναι σίγουρο.

Ε, ΒΕΒΑΙΑ, ΑΝΕΒΗΚΕ το Χρηματιστήριο! Τι θα έκανε, θα έπεφτε όταν ανακοινώνεται μείωση των κερδών των επιχειρήσεων με φορολογικό συντελεστή στο 20%;

Προφανώς πάρτι κάνουν οι Ανώνυμες Εταιρείες και έχουν καλέσει και τους φίλους τους τους τραπεζίτες μαζί με τις πολυεθνικές για να το γιορτάσουνε.

Μόνο που οι μικρομεσαίοι (που τους περιμένουν νέα φορολογικά «παλούκια»), οι μισθωτοί (που ούτως ή άλλως έχουν τσακιστεί) και οι συνταξιούχοι (που ...τι άλλο να τους πάρουν πια) δεν έχουν Χρηματιστήριο να «εκφράζονται».

Και σε αυτούς ο «δείκτης» πάει από το κακό στο χειρότερο και είναι εξαιρετικά προκλητικό να βλέπουν πως, ενώ αυτοί πληρώνουν, αυτοί που πραγματικά διαθέτουν το χρήμα φοροπαλλάσσονται.

Να ξέρουν, πάντως, οι κυβερνώντες πως όταν θα «καταρρεύσει» ολοκληρωτικά το Χρηματιστήριο του ελληνικού λαού δε θα πέσουν τιμές μετοχών, αλλά ...θα πέσει η οργή του κόσμου στο κεφάλι τους. Και θα είναι βαριά.


Γρηγοριάδης Κώστας

Φτηνή προπαγάνδα

Γρηγοριάδης Κώστας

Το μόνο που καταφέρνει ο πρωθυπουργός όταν μιλάει για «φιλολαϊκή πολιτική», για «προοδευτική στάση», για «αριστερή πολιτική», είναι να γίνεται καταγέλαστος. Γιατί απλά μόνο σαν κακόγουστο αστείο ακούγονται οι παραπάνω κορώνες από το στόμα του επικεφαλής της κυβέρνησης που ηγείται του μαύρου μετώπου (κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας - ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ.) που διεξάγει τον πλέον άγριο πόλεμο που έχει εξαπολυθεί ποτέ κατά του λαού, συνθλίβοντας και καταργώντας τα δικαιώματα των εργαζομένων, διαλύοντας ό,τι έχει απομείνει από τις δημόσιες υπηρεσίες και ιδιωτικοποιώντας τα πάντα, βουλιάζοντας πιο βαθιά στη φτώχεια και την εξαθλίωση τα λαϊκά στρώματα. Ο Γ. Παπανδρέου πουλάει «αριστερά» φύκια νομίζοντας πως θα χειραγωγήσει τη λαϊκή αντίθεση στην πολιτική της κυβέρνησης και να διαχειρίζεται την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Είναι σαν τα φαιδρά που έλεγε σε συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ περί συνταξιούχου που του έδινε τη σύνταξή του για να μη χρεοκοπήσει η χώρα, ενώ οι συγκεντρωμένοι διαμαρτύρονταν ενάντια στην πολιτική του. Ομως, πλέον μόνο ως βάναυση πρόκληση και εμπαιγμός ακούγονται από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού τα μαθήματα προοδευτικότητας που επιχειρεί να δώσει ο εκφραστής της πιο αντιδραστικής πολιτικής. Η κατασυκοφάντηση των σοσιαλιστικών ιδεών και η υπονόμευση του λαϊκού κινήματος υπήρξε διαχρονικά η βασική αποστολή του ΠΑΣΟΚ και πράγματι την «εκτέλεσε» όσο καλύτερα μπορούσε, στο όνομα πάντα του λαού. Ομως, ό,τι ήταν να δώσει το έδωσε και πλέον τα σοσιαλιστικά προπαγανδιστικά φληναφήματα που εξαπολύει ακούγονται μόνο ως ύβρις προς το λαό και γυρίζουν μπούμερανγκ εναντίον του.

Κι άλλη μείωση μισθών

«Οι νέοι δρόμοι για την ανάπτυξη», για τους οποίους μίλησε ξανά χτες ο πρωθυπουργός, περνούν μέσα από τη δραστική μείωση των μισθών. Δεν τόλμησε να το πει ο ίδιος, παρόλο που λέει ότι δε λογαριάζει το πολιτικό κόστος, αλλά το λένε ευθέως οι ξένοι σύμμαχοί του και δανειστές. «Οι μισθοί στην Ελλάδα πρέπει να μειωθούν για να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας», δήλωσε ωμά και κυνικά ο υφυπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Γιεργκ Ασμουσεν, ξεκαθαρίζοντας ότι η δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης είναι το βασικό «όπλο» για να επιτευχθεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου και η κερδοφορία των μονοπωλίων. «Η δημοσιονομική λιτότητα δεν αρκεί», τόνισε ο Γερμανός αξιωματούχος, συμπληρώνοντας ότι «εκ των πραγμάτων χρειάζεται ένα είδος εσωτερικής υποτίμησης, αρχίζοντας με την πολιτική μισθών». Φρόντισε μάλιστα να διευκρινίσει ότι αυτή η υποτίμηση, όρο που πρώτος είχε χρησιμοποιήσει ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντ. Στρος Καν, δε θα περιοριστεί μόνο στη μείωση των μισθών, αλλά θα επεκταθεί και στην υποτίμηση της δημόσιας περιουσίας, κινητής και ακίνητης, ώστε να πουληθεί για ένα κομμάτι ψωμί στα μονοπώλια. «Η Ελλάδα πρέπει να επανακαθορίσει τις προτάσεις της για το τι μπορεί να πουλήσει», είπε ευθέως και έσπευσε να γίνει πιο συγκεκριμένος: «Η Ελλάδα μπορεί να απελευθερώσει τις αγορές και τα δίκτυά της και να ιδιωτικοποιήσει μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις»... Με απλά λόγια, «οι δρόμοι για την ανάπτυξη» ξεχειλίζουν από το αίμα της μεγάλης σφαγής των εργασιακών - λαϊκών δικαιωμάτων.

Για να διαιωνίζεται η εκμετάλλευση

Σχετικά με το πόρισμα για τη SIEMENS ο εκπρόσωπος Τύπου του ΛΑ.Ο.Σ. Κ. Αϊβαλιώτης δήλωσε: «Η SIEMENS πλήρωνε, και τα κόμματα εξουσίας τής ικανοποιούσαν όλα τα βίτσια... Με τη συνεχή διαδικασία ανεπτύχθησαν στην μεν SIEMENS σαδιστικά ένστικτα, στα δε κόμματα εξουσίας μαζοχιστικά. Σήμερα οι δύο πλευρές απολαμβάνουν το ρόλο τους».

Φυσικά, δεν πρόκειται για αδυναμία ανάλυσης της κατάστασης που εξωθεί τον ΛΑ.Ο.Σ. στο να διατυπώνει τέτοιες φαιδρότητες. Δεν πρόκειται για μια τυχαία «ερωτοτροπία» που παρεκτράπηκε... Σκάνδαλα, μικρότερα και μεγαλύτερα, υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν όσο υπάρχει το άδικο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα. Φύονται στο γόνιμο έδαφος του μεγαλύτερου όλων των σκανδάλων, μιας οικονομικής εξουσίας που στηρίζεται στην άγρια εκμετάλλευση και ληστεία του μόχθου των πολλών και μιας πολιτικής εξουσίας που ασκεί άδικη, άτιμη πολιτική σε βάρος του λαού και υπέρ των μονοπωλίων. Πρόκειται για τις ιδανικές συνθήκες για την εκκόλαψη της διαφθοράς, της εξαγοράς κ.ο.κ. Αλλά αυτές τις συνθήκες ο ΛΑ.Ο.Σ. τις θέλει αναλλοίωτες στον αιώνα τον άπαντα. Αυτό το σύστημα θέλει να μακροημερεύει και αν κάποτε βγαίνουν και κάποια απ' τα άπλυτα στη φόρα, με παρεμβάσεις σαν την παραπάνω αποπροσανατολίζει το λαό ότι πρόκειται για μια κατακριτέα ...εκτροπή απ' τα καλώς και άγια καμωμένα του καπιταλισμού.

Ο λαός όμως δεν τρώει κουτόχορτο. Καλά θα κάνει ο ΛΑ.Ο.Σ. και οι άλλοι του ιδίου στρατοπέδου να το καταλάβουν αυτό.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Απάντηση με το ΠΑΜΕ

Η οξυνση της αντιλαϊκής επίθεσης, τα μέτρα που ήδη εφαρμόζονται επιδεινώνουν δραματικά το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, τους στερούν το δικαίωμα σε βασικά δημόσια αγαθά και υπηρεσίες. Σε αφόρητη κατάσταση έχουν περιέλθει οι άνεργοι, που σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΑΕΔ τον περασμένο Δεκέμβρη ο αριθμός τους ξεπέρασε τις 800.000. Απ' αυτούς, 2 στους 3, πάνω από 500.000, δε λαμβάνουν ούτε το πενιχρό επίδομα των 454 ευρώ. Εκατοντάδες χιλιάδες εργατικές οικογένειες καταδικάζονται στην εξαθλίωση, οδηγούνται στην αδυναμία να καλύψουν τις στοιχειώδες ανάγκες τους, σε τροφή, ένδυση, στέγη, θέρμανση, εξοβελίζονται από την κοινωνική ζωή. Πληρώνουν την προσπάθεια της μεγαλοεργοδοσίας να φορτώσουν στις πλάτες τους την καπιταλιστική κρίση, μειώνοντας τις θέσεις εργασίας στις επιχειρήσεις τους, πληρώνουν την πολιτική απόφαση της κυβέρνησης που αφαιρεί πόρους από τον ΟΑΕΔ, που προορίζονται για τους ανέργους και να τους προσφέρει στις επιχειρήσεις για να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά τους.

Πολύμορφη όμως επίθεση δέχονται και οι εργαζόμενοι. Με όχημα το νόμο για τις Ειδικές Επιχειρησιακές Συμβάσεις, οι βιομήχανοι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες επιχειρούν να μειώσουν μισθούς και μεροκάματα. Εκατοντάδες επιχειρήσεις, με το πιστόλι στον κρόταφο των εργαζομένων με την απειλή της απόλυσης, απαιτούν μείωση μισθών, δεν καταβάλλουν δεδουλευμένα, δεν εφαρμόζουν τις συμβάσεις. Αρωγός στην επίθεση αυτή η κυβέρνηση, που μόλις χτες, μέσω της υπουργού Εργασίας, έκανε γνωστό ότι δεν υπογράφει την επέκταση κλαδικών συμβάσεων που προβλέπουν αυξήσεις πάνω απ' αυτές που προβλέπονται στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση που συνυπέγραψαν ΣΕΒ και ΓΣΕΕ. Και εδώ επιβεβαιώνεται και ο άθλιος αντεργατικός ρόλος της πλειοψηφίας, η οποία συνυπογράφοντας το 0% αύξηση (!) για το 2010 και το 1,7% για φέτος, έβαλε στο γύψο της ανταγωνιστικότητας μισθούς και μεροκάματα όχι μόνο τα κατώτερα, αλλά το σύνολο των μισθών.

Στο στόχαστρο εκ νέου μπαίνουν και οι συντάξεις. Στοχοποιούνται οι επικουρικές, ενώ η τοποθέτηση του υπουργείου Εργασίας στη Βουλή, όπου παρουσιάστηκαν οι αναλογιστικές μελέτες για τα ταμεία κύριας ασφάλισης, προεξοφλούν ότι μετά από το 2015 το κράτος θα χρηματοδοτεί μόνο τη βασική σύνταξη και αυτή για 12 μήνες και όχι για 14. Που σημαίνει ότι η περικοπή της 13ης και 14ης σύνταξης είναι το πρώτο βήμα για την οριστική κατάργησή τους στο άμεσο μέλλον. Ζοφερή είναι η κατάσταση που διαμορφώνεται στην Υγεία. Το νέο νομοσχέδιο ρίχνει στον Καιάδα της πιο άγριας εμπορευματοποίησης το αγαθό της δημόσιας Υγείας, επιβάλλει νέα χαράτσια στη λαϊκή οικογένεια, μέσω των ενοποιήσεων των Ταμείων οδηγεί και σε νέες σκληρές περικοπές στις παροχές προς τους ασφαλισμένους, για τις οποίες, εκτός από τις εισφορές τους υποχρεώνονται να ξαναπληρώσουν νοσοκομεία, αλλά και ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Ολα τούτα μαρτυρούν ότι η αντιλαϊκή λαίλαπα δε σταματά. Οτι απαιτεί πλατιά ταξική συσπείρωση και δράση απ' όλη την εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα. Σε αυτήν την κατεύθυνση, η απεργία στις 23 Φλεβάρη μπορεί και πρέπει να γίνει βήμα αγώνα και διεκδίκησης. Οι εργάτες δεν έχουν άλλη επιλογή. Μαζί με το ΠΑΜΕ, με την ταξική γραμμή, απεργώντας μαζικά, να απορρίψουν την πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ, της τρόικας, μαζί με το ΠΑΜΕ να καταδικάσουν το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ