«

Ο,τι λάμπει δεν είναι χρυσός», λέει μια λαϊκή παροιμία και, όσο τεχνητό φως κι αν πέσει πάνω, είναι εύκολο κάποιος να το ξεχωρίσει και μάλιστα με γυμνό μάτι. Ο λόγος δε γίνεται για κάποιο ευγενές, ή μη, μέταλλο, αλλά για τους «φρεσκολουστραρισμένους» υποψήφιους των κομμάτων του συστήματος στις τοπικές εκλογές, που εμφανίζονται ξαφνικά και, τάχα, «από το πολιτικό πουθενά» και βροντούν πολύ σαν «άδειοι τενεκέδες». Οι ίδιοι λένε πως είναι «ανεξάρτητοι», «ανένταχτοι», «ακομμάτιστοι» και από εκείνους που τους προωθούν πλασάρονται σαν οι καταλληλότεροι και, ίσως, οι μοναδικοί που μπορούν να δώσουν λύσεις στα μεγάλα προβλήματα που βασανίζουν τους εργαζόμενους και το λαό.

Δηλώνουν ανεξάρτητοι, ενώ είναι εξαρτημένοι «ως τα μπούνια» από τα κόμματά τους και, κυρίως, την πολιτική τους. Τους είχαν έτοιμους από καιρό, αλλά λένε πως, τάχα, τους βρήκαν μετά από κοπιαστικό ψάξιμο και μέσα από «δημοκρατικές διαδικασίες». Τους φορούν το προσωπείο του «ανένταχτου», που θα το αφαιρέσουν αμέσως μετά τις εκλογές. Ομως, «ο βίος και η πολιτεία τους» τους προδίδει και πολύ δύσκολα μπορούν να πείσουν ότι προέρχονται από παρθενογένεση. Είναι πρόθυμοι να κάνουν «συμμαχίες με όλους», με μοναδικό σκοπό - όπως λένε - «το καλό του τόπου και της κοινωνίας». Πρόκειται για έργο χιλιοπαιγμένο από εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και των «δορυφόρων» τους, ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑ.Ο.Σ.

Ανάμεσά τους βρίσκουμε και μερικούς «απόμαχους», που ο πολιτικός κύκλος τους έκλεισε διά παντός, κάτι «κουρασμένα παλικάρια» που έχουν, προ πολλού, ξεκόψει εντελώς από το λαό και τα προβλήματά του, αλλά, αίφνης, δηλώνουν ξεκούραστοι και φρέσκοι, έτοιμοι «να ξεκινήσουν μια νέα προσπάθεια». Βάζουν τον πήχη των φιλοδοξιών πολύ ψηλά, αν και γνωρίζουν πως σίγουρα θα περάσουν από κάτω. Σέρνουν πρώτοι το χορό στα πανηγύρια των χωριών, αν και δεν ξέρουν τα χορευτικά βήματα, όπως δε γνωρίζουν τα προβλήματα της εγκαταλειμμένης επαρχίας κι ας το παίζουν «κοινωνοί και συμβουλάτορες». Και θυμίζουν τις πυγολαμπίδες που φωσφορίζουν τις νύχτες του καλοκαιριού, για να πέσουν σε «χειμερία νάρκη» σαν κρυώσει η ατμόσφαιρα, τους διάττοντες αστέρες που χάνονται στο κενό.

Ολοι αυτοί οι «ανεξάρτητοι», χρόνια τώρα, γίνονται ανάχωμα για να εμποδίσουν «επικίνδυνες εξελίξεις» για το σύστημα και για να συντηρούν την «υπάρχουσα κατάσταση». Επιχειρούν να συγκρατήσουν «εντός των τειχών» τους ψηφοφόρους των κομμάτων του συστήματος, που νιώθουν απατημένοι, δηλώνουν δυσαρεστημένοι, ψάχνονται και προσπαθούν να ξεφύγουν από τα «δόκανα» της πολιτικής τους ομηρίας και τα «δεσμά» της πελατειακής και ρουσφετολογικής εξάρτησης. Βεβαίως, δύσκολα θα καταφέρουν να πείσουν για τις «αγνές προθέσεις τους», αφού όλοι ξέρουν πως πρόκειται για γνήσιους υπηρέτες του συστήματος που στήριζαν και στηρίζουν κάθε αντιλαϊκό μέτρο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και κουβαλούν στις πλάτες τους «μύριες αμαρτίες». Ομως, κανείς δεν πρέπει να τους υποτιμά, καθώς στην εποχή μας «έχουν ακόμα πέραση» οι «άδειοι τενεκέδες»!

Στις τοπικές εκλογές που έρχονται, ο λαός μας πρέπει να καταδικάσει, με την ψήφο του, και τους «φανερούς» και τους «κρυφούς» υποψήφιους των κομμάτων του συστήματος και να υπερψηφίσει τους υποψήφιους της «Λαϊκής Συσπείρωσης», που είναι οι δικοί του άνθρωποι, οι δικοί του αγωνιστές. Αγωνιστές που μάχονται υπέρ του λαού, μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ, της ΠΑΣΕΒΕ, του ΜΑΣ, μέσα από τις γραμμές του αγωνιστικού λαϊκού κινήματος, που μέρα με τη μέρα φουντώνει και θα βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις.