Κάθε φορά που κάποιο όργανο της ΕΕ εξαγγέλλει ένα πρόγραμμα αύξησης της απασχόλησης, προκύπτουν άγριες πολιτικές σε βάρος των εργατών. Ετσι και τώρα, την ώρα που διαλύουν απόλυτα τις εργασιακές σχέσεις, μιλάνε για νέο σχέδιο αύξησης της απασχόλησης. Το «καλυτερότερο» είναι όταν προβλέπουν και μείωση της φτώχειας, την ώρα που ήδη άνθρωποι - θύματα της πολιτικής τους ψάχνουν παγκάκι να βγάλουν το βράδυ.

Είναι αυτό που λέει ο κύριος καθηγητής «βίαιος εξευρωπαϊσμός». Που, όμως, όπως ο ίδιος αναγνωρίζει, κρύβει τον κίνδυνο να βρεθεί η κυβέρνηση στη δυσάρεστη για τους καπιταλιστές θέση να μην μπορεί να κυβερνήσει. Αυτό ακριβώς πρέπει να συμβεί.

Δεν είναι απλό, είναι αναγκαίο. Σημαίνει κοντά στ' άλλα και «εκπτώσεις» σε διάφορες «απολαύσεις» - ...λέμε τώρα, σα να πρόκειται να είναι πολλοί αυτοί που θα έχουν τη δυνατότητα έστω και για λίγες μέρες διακοπές. Σημαίνει να μετρήσεις ότι χάνεις πολλά, πάρα πολλά κάθε μέρα που περνάει και η εξουσία των καπιταλιστών παραμένει αδιατάραχτη. Σημαίνει να δεις πια ότι η μάχη δεν αφορά αυτό ή εκείνο αλλά όλα, το σύνολο της ζωής σου.

Δες την παγαποντιά με την Υγεία, όπου το «φακελάκι», μία από τις αποθεώσεις, δηλαδή, της έκπτωσης του δημόσιου Συστήματος Υγείας, χρησιμοποιείται από αυτούς που το ενθαρρύνουν για να σου πουν «η λύση είναι όλα ιδιωτικά».

Δες τη χαρά κάποιων τύπων στις τιβί που γελάνε και τ' αυτιά τους όταν λένε «ευτυχώς δεν επιβεβαιώνεται η κοινωνική έκρηξη» και κατάλαβε πως πρέπει να κάνεις τους φόβους τους εφιάλτη.

Για να 'χεις ελπίδα να ζήσεις καλύτερα.

Δεν είναι απλό. Σημαίνει μεγαλύτερα βήματα στην ανασυγκρότηση του κινήματος. Σημαίνει ενίσχυση της τάσης ανάκαμψης του ταξικού εργατικού - λαϊκού κινήματος. Σημαίνει πιο καθαρά να μπαίνει από όλο και περισσότερους το θέμα της αποδέσμευσης από την ΕΕ σε συνδυασμό με την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, πιο καθαρά να αντιμετωπίζεται σαν αντίπαλος ο ίδιος ο καπιταλισμός και οι κρίσεις του.

Σημαίνει, δηλαδή, να βάζεις πλώρη για λαϊκή εξουσία, να χτίζεις σήμερα τις προϋποθέσεις για μια τέτοια πορεία.

Γιατί, εδώ, στο πολιτικό πεδίο πια είναι η διαπάλη. Εδώ προσπαθούν να χτίσουν οι αστοί νέα πολιτικά αναχώματα, εδώ θα δεις να οξύνεται η επίθεση στο ΚΚΕ, ακριβώς γιατί λέει τα σύκα σύκα, έτσι που οι εκτιμήσεις του όχι μόνο να ακουμπάνε στέρεα στο βίωμα των ίδιων των εργαζομένων, αλλά και να είναι αποδείξιμα ένα προς ένα τα βήματα που προτείνει.

Η ανατροπή που απαιτείται δε θα είναι περίπατος, αλλά όσο κακοτράχαλο κι αν είναι το μονοπάτι είναι ο δρόμος που πρέπει να διανύσεις για να μην πέσεις στον γκρεμό που οδηγούν οι πολιτικές του «φάτε μάτια ψάρια».

Παρεμπιπτόντως: Την Παρασκευή, λένε οι γνωρίζοντες, ολοκληρώνεται η σύνταξη των τελικών διατάξεων του Ασφαλιστικού, και κατά πάσα πιθανότητα δίνεται με τη γνωστή μέθοδο διαρροών σε ορισμένα μέσα ενημέρωσης ώστε μέχρι τη Δευτέρα να έχουν εκτονωθεί και οι πρώτες αντιδράσεις. Καλά, το ελπίζουν πράγματι;

Ασχετο: Αν κάτι αναγνώριζαν στον εαυτό τους, εκεί στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ήταν το συναίσθημα. Τώρα, λέει η αρμόδια ρεπόρτερ του συγκροτήματος που τους κρατούσε όρθιους ως τώρα, έχασαν και το συναίσθημα. Και μια και το 'χασαν αυτοί, το βρήκαν κάτι ΠΑΣΟΚοι που κρίνουν απ' όσα συμβαίνουν στο παραμάγαζό τους πως «η αριστερά είναι κατώτερη των περιστάσεων»...