Πρώτον: Το όνομα του κ. Ξυνίδη, του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, ενεπλάκη κι αυτό στην υπόθεση του Βατοπεδίου.

Ο κ. Ξυνίδης υποστηρίζει ότι η επιχείρηση εμπλοκής του αφορά σε πολιτικό εκβιασμό, αλλά - νομίζουμε - πιο ενδιαφέρουσα είναι η άλλη τοποθέτησή του, σύμφωνα με την οποία, ως μέλος του συμβουλίου που γνωμοδότησε υπέρ της Μονής όσον αφορά την κυριότητα εκτάσεων στο Πόρτο Λάγος, δε θα μπορούσε να πράξει διαφορετικά, από τη στιγμή που υπήρχε η προηγούμενη υπουργική απόφαση του κ. Δρυ, με την οποία δικαιώνονταν οι διεκδικήσεις της Μονής.

Επομένως, τι λέει ο κ. Ξυνίδης; Οτι δεδομένης της κυβερνητικής απόφασης, που είχε προηγηθεί, πώς θα μπορούσε αυτός - ως δικηγόρος τότε - να παρανομήσει;...

*

Δεύτερον: Στο σημείο αυτό, ας συνδυάσουμε όσα σημειώνει ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ με τα όσα έχει δηλώσει στο παρελθόν ο κ. Δρυς. Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, αρνούμενος ότι «παραπλανήθηκε» όταν υπέγραψε υπέρ των διεκδικήσεων του Βατοπεδίου, με δήλωσή του («Ελευθεροτυπία», 19/10/2008) είχε υποστηρίξει:

«Δεν παραπλανήθηκα ούτε απ' τον Εφραίμ ούτε από κανέναν άλλο, όπως λέει ο κ. Σανιδάς. Γνώριζα απολύτως τι υπέγραφα, αλλά δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά από τη στιγμή που το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο είχε ομόφωνα αποφασίσει υπέρ της μονής Βατοπεδίου, και μάλιστα χωρίς την παραμικρή επιφύλαξη από κανένα μέλος του. Τι άλλα περιθώρια είχα; (...). Με ρωτάτε αν θα το ξανάκανα. Με τέτοια απόφαση Γνωμοδοτικού στα χέρια μου, πάλι θα ήμουν υποχρεωμένος να βάλω την υπογραφή μου».

Επομένως, τι ισχυριζόταν ο κ. Δρυς; Οτι άπαξ και τα γνωμοδοτικά όργανα της Πολιτείας είχαν αποφανθεί υπέρ της Μονής, πώς θα μπορούσε αυτός να πάει κόντρα στις νομικές τους αποφάσεις; Να παρανομήσει;...

*

Τρίτον: Σε όλα τα προηγούμενα, έρχονται να προστεθούν και όσα αναφέρουν οι παράγοντες του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου.

Πώς είναι δυνατόν εμείς - λένε - να πάμε ενάντια σε χρυσόβουλα, σε φιρμάνια και σε χοτζέτια, αφ' ης στιγμής όλα αυτά είναι χαρτιά και τίτλοι που γίνονται αποδεκτά από τους νόμους του ελληνικού κράτους; Να παρανομήσουμε;...

***

Το ιδιότυπο γαϊτανάκι μετάθεσης ευθυνών είναι πρόδηλο.

Πρόδηλη και η «σοβαρότητα» των συμμετεχόντων σ' αυτό το αντιαισθητικό «γύρω γύρω όλοι» του πολιτικού κατεστημένου.

Ενα πολιτικό κατεστημένο, που, όταν βυθίζεται στο έλος των πεπραγμένων του, επιλέγει να υποβιβάζει την έννοια της πολιτικής σε κάτι που προσομοιάζει με τη... «μακριά γαϊδούρα», όπου για όλα φταίει πάντα ο προηγούμενος.

*

Στο διά ταύτα, όμως; Πού, τελικά, καταλήγουμε; Σύμφωνοι, να ψάξουμε, να αποκαλύψουμε και να τιμωρήσουμε αυτούς που ενδεχομένως έβαλαν το δάκτυλο στο μέλι.

Αλλά, από κει και πέρα; Πώς θα θωρακιστεί ο τόπος από το εμπόριο πάνω στη δημόσια περιουσία;

Δεν απαιτείται να κατέχεις διδακτορικό στη Νομική:

Αν κάποιος θέλει, όντως, να προασπιστεί τη δημόσια περιουσία,

και μέσω αυτής της αδιαπραγμάτευτης πολιτικής επιλογής να εξαρθρώσει μονομιάς τους δαιδαλώδεις δρόμους του βρώμικου χρήματος, της μίζας, της διαπλοκής, των πολιτικών «διευκολύνσεων» κ.ο.κ.,

γιατί δεν προχωρά στο εξόχως απλό, ευθύβολο και λυσιτελές μέτρο:

*

Γιατί δεν καταργεί τα χρυσόβουλα, τα φιρμάνια και τα χοτζέτια;

*

Γιατί, δηλαδή

(άλλωστε το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και τα υπόλοιπα κόμματα, διαθέτουν υπέρλαμπρους συνταγματολόγους και εξίσου υπέρλαμπρους νομομαθείς)

δεν καταργείται η αντικειμενική βάση επί της οποίας εγείρονται απαιτήσεις πάνω στη δημόσια περιουσία;

Γιατί, με δύο λόγια, κανένα κόμμα μέχρι τώρα δεν έχει συμφωνήσει με τη θέση του ΚΚΕ, η οποία επαναδιατυπώθηκε και με αφορμή τη λειτουργία της εξεταστικής για το Βατοπέδι:

Εδώ και τώρα κατάργηση των περίφημων χρυσόβουλων. Εδώ και τώρα επιστροφή στο Δημόσιο όλων των κτημάτων που κατέχουν μοναστήρια με το έτσι θέλω.