Δε θεωρούν «συμμόρφωση» με την αντιλαϊκή πολιτική και τις απαιτήσεις του κεφαλαίου τη στήριξη της ευέλικτης εργασίας, τη συμμετοχή στους «κοινωνικούς διαλόγους», με τους οποίους τσεκουρώνονται τα εργατικά δικαιώματα και δηλητηριάζονται οι εργατικές συνειδήσεις. Δε θεωρούν «συμμόρφωση» με την αντεργατική επίθεση τη συστράτευση και ενίσχυση των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που αθωώνουν την κυβέρνηση και φορτώνουν στο «κακό» ΔΝΤ μέτρα που απαιτεί η στρατηγική του κεφαλαίου.

Δυστυχώς για τις δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όμως, η συμμόρφωση και η ανυπακοή δεν καθορίζονται από την κατεύθυνση των διαδηλώσεων, αλλά πάνω απ' όλα από το περιεχόμενο και τον πολιτικό προσανατολισμό της πάλης στην οποία καθένας συμμετέχει. Καθορίζονται από τα ταξικά συμφέροντα που υπηρετεί κάθε μικρός και μεγάλος αγώνας. Συμφέροντα στην υπεράσπιση των οποίων οι ταξικές δυνάμεις υποτάσσουν συνειδητά και περήφανα και τη μορφή και την τακτική των αγώνων τους, ενάντια σε κάθε μηχανισμό της αστικής τάξης. Γιατί μόνο έτσι δυναμώνει η οργανωμένη ταξική πάλη που στη γραμμή της ανυπακοής ανοίγει το δρόμο όχι μόνο για την απόκρουση της σημερινής επίθεσης αλλά και για την πλήρη ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών. Κι αυτό θα συνεχίζει να κάνει το ΠΑΜΕ, σε πείσμα όλων των βαστάζων του συστήματος. Οσο για τα περί συμμόρφωσης του ΠΑΜΕ, εκτός από τη φτήνια των εκτιμήσεών τους και των επιχειρημάτων τους, αφού δεν είναι ικανοί να αντιπαρατεθούν στρατηγικά γιατί όντας ενσωματωμένοι στο σύστημα εγκλωβίζονται σ' αυτό που θέλουν να δείξουν ότι είναι και σ' αυτό που πραγματικά είναι, ας αφήσουν τα σάπια. Στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί.