-- «Ο Μινώταυρος της Μεταπολιτεύσεως, ο οποίος έφερε στο σημείο να θεωρείται η αντίσταση κατά της δικτατορίας, αντιπολίτευση, αλλά επί Δημοκρατίας, αυτός ο Μινώταυρος σκότωσε τα τρία παιδιά χθες. Και η δειλία του λεγόμενου "αστικού πολιτικού κόσμου" έναντι της Αριστεράς στα χρόνια της Μεταπολίτευσης - η οποία Αριστερά, επαναλαμβάνω, κάνει τη δουλειά της - αυτή η δειλία είναι μία από τις αιτίες που κάθε φορά αυτός ο Μινώταυρος βρυχάται και όλοι εμείς υποκλινόμαστε. Εάν θέλουμε από εδώ και πέρα να είμαστε συνηθισμένοι, αυτός ο Μινώταυρος θα κατασπαράξει και άλλους. Εάν θέλουμε να μην είμαστε συνηθισμένοι και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, μπορεί αυτός ο Μινώταυρος να εξοντωθεί. Μεταξύ μας, κυρίες και κύριοι του λεγόμενου "αστικού πολιτικού χώρου", αυτό είναι το πρόβλημα της χώρας. Επαναλαμβάνω και κλείνω: Η Αριστερά κάνει τη δουλειά της. Οσοι τρέμουν μη χαρακτηριστούν αντικομμουνιστές, εμείς δεν κάνουμε τη δουλειά μας». (Κ. Τασούλας, βουλευτής της ΝΔ, από ομιλία του στη Βουλή στις 6/5/2010).

-- «Είναι πλέον προφανές για όποιον έχει μάτια και βλέπει ότι η Αριστερά βλέπει την παρούσα κρίση ως την ευκαιρία να ανατρέψει το καθεστώς, να ανατρέψει το πολίτευμα. Είναι μια ξεκάθαρη πολιτική θέση. Το ερώτημα είναι: Εμείς οι υπόλοιποι οι οποίοι ανήκουμε στον αστικό χώρο, στο δημοκρατικό χώρο, ποια θέση θα λάβουμε σε αυτή τη μείζονα κρίση που διανύει η χώρα;». (Α. Γεωργιάδης, βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ., από ομιλία του στη Βουλή, την ίδια μέρα).

-- «Αν ο αστικός πολιτικός κόσμος δεν συνειδητοποιήσει τις ανάγκες, θα βρεθούμε όλοι σε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Η αριστερά έχει πάρει τις δικές της αποφάσεις. Πρέπει και όλοι εμείς οι άλλοι να πάρουμε τις δικές μας». (Γ. Καρατζαφέρης, πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., δήλωση στις 9/5/21010).

-- «Δυστυχώς, η μόνη συμβολή του ΚΚΕ (...) στην τεράστια αυτή προσπάθεια του ελληνικού λαού είναι για άλλη μια φορά η πλήρης άρνηση καθώς και ο μη σεβασμός των δημοκρατικών θεσμών» (Γ. Πεταλωτής, δήλωση από τις Βρυξέλλες στις 7/5/2010).

-- «Πρέπει πριν απ' όλα να σημειωθεί ότι το δημοκρατικό πολίτευμα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Και αν θεωρήσουμε ορθή τη στάση του κράτους απέναντι στον τέως βασιλέα Κωνσταντίνο (στον οποίο απαγορεύεται να πολιτευθεί για να μη δημιουργηθούν εντυπώσεις), αυτονόητο είναι ότι δεν έχουν θέση στην πολιτική ζωή της χώρας όλοι όσοι αμφισβητούν την κοινοβουλευτική δημοκρατία και απεργάζονται την κατάλυσή της (...) Τι θα μπορούσε να συμβεί στην Ελλάδα αν οι μεν έκλειναν το μάτι στα φαντάσματα του Λένιν και οι άλλοι στις σκιές του Τσάρου;» (Σ. Ψυχάρης, «Βήμα» 9/5/2010).

-- «Η ελευθερία μας κατοικεί στις καρδιές και στις συνειδήσεις μας, αλλά συμβολικά κατοικεί στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και στο παγκόσμιο σύμβολο της ελευθερίας, στο βράχο της Ακρόπολης. Οσοι βεβηλώνουν αυτούς τους ιερούς χώρους μας προσβάλλουν βάναυσα. Περισσότερο από κάθε άλλη απόφαση της Κυβέρνησης εκείνοι μας προσβάλλουν περισσότερο και καλά θα κάνουν να μαζευτούν». (Α. Σαμαράς, από ομιλία στη Βουλή, 6/5/2010).

Σε κοινό μέτωπο, κυβέρνηση, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. και μεγαλοεκδότες καλλιεργούν επικίνδυνο κλίμα ενάντια στο λαϊκό κίνημα και το ΚΚΕ, που πρωτοστατεί στην οργάνωση της πάλης ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα. Πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια υπάρχει τέτοιου είδους σύμπνοια των κομμάτων που στηρίζουν τα βάρβαρα μέτρα ενάντια στο λαό και την πολιτική πρωτοπορία του κινήματος. Η προπαγάνδα τους πατάει στο φόβο για τη δύναμη του λαού. Αυτός είναι που πρέπει να μιλήσει τώρα με τη στεντόρεια φωνή του.