Σαν σήμερα, στις 21 Γενάρη 1924, πεθαίνει ο ηγέτης της Οκτωβριανής Επανάστασης

*

Καιρός, τα λενινιστικά συνθήματά του/ να ξεστροβιλίσει ο νους./ Ταιριάζει τώρα τάχα με δάκρυα θολά/ν' αρχίσουμε να κλαίμε;

*

Ο Λένιν και τώρα είναι πιο/ ζωντανός κι από τους ζωντανούς./ Γνώση μας, δύναμη κι όπλο, να λέμε(...)

*

Λαμπρό στεφάνι του έχουνε βάλει,/ να μη σκεπάσουνε, πως ανησυχώ,

αυτό τ' αληθινό, τ' ανθρώπινό του κεφάλι/ αυτό το μέτωπο το πελώριο του Λένιν, το σοφό.

*

Φοβάμαι μήπως, οι πομπές τα μαυσωλεία,/ τα προσκυνήματα η διαδικασία η τυπική,/ πνίξουνε μ' ευχέλαια γελοία/ την απλότητα τη λενινιστική (...)

*

Εμείς τον πιότερο γήινο κηδεύουμε/ απ' όλους τους ανθρώπους/ που βγήκαν απ' τη γη.

*

Γήινος ναι, μα όχι με το μάτι/ το δικό του το σπίτι/να κοιτάζει μόνο.

*

Τη γη ατενίζοντας τη ζωντάνια γεμάτη/ είδε εκείνο/ που ήταν κρυμμένο στο χρόνο (...)

*

«Ο Λένιν μαζί μας! Ζήτω ο Λένιν!»/ - Σύντροφοι! - και πάνω απ' τα κεφάλια χιλιάδων εργατών/ σπάθισε το χέρι του μπροστά/ μήνυμα κι οδηγό των μαχών.

*

- Πετάξτε τα κουρέλια/ των σκύλων αφεντάδων./

Κάτω η εξουσία/ των συμβιβαστών και καπιταλιστών (...)

*

Ο λόγος του Ιλίτς -/ βρίσκει γόνιμους δρόμους:/

πέφτει κι αμέσως φουντώνουν κλαριά,/ και πλάι να στων εργατών τους ώμους -/ ώμους μυριάδες σφίγγει η αγροτιά (...).

*

Εγινε μέγας κομμουνιστής - οργανωτής/ ακόμα και ο ίδιος ο θάνατος του Ιλίτς.

*

Πάνω απ' των φουγάρων την άγρια συστοιχία,/ φτιάχνοντας κοντάρι με εκατομμύρια χέρια,/ την Κόκκινη Σημαία στην Κόκκινη Πλατεία/ τινάζουμε με ορμή τρομερή στ' αστέρια.

*

Απ' αυτή τη σημαία,/ από κάθε πτυχή,/ Ξανά ζωντανός/ ο Λένιν προσκαλεί:

*

- Προλετάριοι, συνταχτείτε/ για μάχη στερνή!/ Σκλάβοι, ορθώστε γόνατα και κορμί!/ Στρατιά των προλετάριων/ στη γραμμή εμπρός!

*

Ζήτω η επανάσταση η γελαστή/ που ορμάει με φόρα!/ Αυτός είναι ο μεγάλος πόλεμος/ ο μαναδικός απ' όλους/ όσους είδε η ιστορία ως τώρα./

-- * --

(Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, «Β. Ι. ΛΕΝΙΝ»

εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή).