Οι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχουν εντρυφήσει στο πώς να κάνουν το μαύρο - άσπρο και να παρουσιάζουν αναποδογυρισμένη την πραγματικότητα. Αυτό κάνει και ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ με άρθρο του σε διαδικτυακό τόπο για τον ένα χρόνο απ' τη δολοφονία του 16χρονου Α. Γρηγορόπουλου. Γράφει ο Α. Τσίπρας ότι με αφορμή αυτή τη δολοφονία «ένα τεράστιο κύμα διαμαρτυρίας και αγανάκτησης εκδηλώθηκε», ότι «το εύφλεκτο υλικό ήταν τα συσσωρευμένα αδιέξοδα της νέας γενιάς» και ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μόνη πολιτική δύναμη που υπερασπίστηκε, χωρίς να λογαριάσει το κόστος, το δίκαιο και τα αίτια αυτής της εξέγερσης». Και καταλήγει: «Ξέρουμε ότι το να δηλώνεις αριστερά και να μοστράρεις τα σφυροδρέπανα δε σε θέτει κατά ανάγκη απέναντι στο σύστημα εξουσίας» που φοβάται «όχι τα ξεσπάσματα βίας, γιατί αυτά ξέρει ότι μπορεί να τα διαχειριστεί προς όφελός του. Φοβάται όμως τον κόσμο που διεκδικεί τα αυτονόητα, στους δρόμους, τα πανεπιστήμια, τα σχολεία, τους χώρους εργασίας».

Η προσπάθεια του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να δανειστεί έστω και λίγο από το μπόι των ανθρώπων του μόχθου και τους νεολαίους που παλεύουν συγκροτημένα και μαζικά για τα δικαιώματά τους, είναι τουλάχιστον αστεία. Είναι γνωστό ότι όταν οι εργάτες διαδηλώνουν, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθεί σεμινάρια «διαλόγου» από την κυβέρνηση. Οταν η εργατική τάξη διεκδικεί την ικανοποίηση των πραγματικών της αναγκών, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κάνει τον κλακαδόρο στις συγκεντρώσεις της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Και όταν η νεολαία βγαίνει με ριζοσπαστικά αιτήματα στους δρόμους, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει πρώτος αυτός να υπονομεύσει το πραγματικό περιεχόμενο του αγώνας της, ποντάροντας σε «εξεγέρσεις» και χαϊδεύοντας τα αυτιά εκείνων που αποδεδειγμένα αξιοποιούνται για να παρθούν μέσα καταστολής σε βάρος του εργατικού λαϊκού κινήματος. Αυτό το σύστημα υπηρετεί η σοσιαλδημοκρατική στρατηγική του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Και όσο κι αν προσπαθεί φιλότιμα ο πρόεδρός του να κάνει το άσπρο μαύρο, το ξέρει καλά πως οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν χαμπαριάζουν από τέτοιες κωλοτούμπες.