Οταν οι κινητοποιήσεις βάζουν στο στόχαστρο την καρδιά της αντιλαϊκής πολιτικής, όταν αναδεικνύουν τις πραγματικές στοχεύσεις της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της για παραπέρα πετσόκομμα των δικαιωμάτων της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, τότε σύσσωμοι οι μηχανισμοί του αστικού κράτους συντάσσονται πίσω από ενιαία γραμμή, σε ευθεία κόντρα με τις εργατικές λαϊκές κινητοποιήσεις και το δίκιο τους.

Σ' αυτή την ενιαία κατεύθυνση οικοδομούν την προπαγάνδα τους οι μεγαλοεκδότες, υπερασπιζόμενοι το δίκιο της δικής τους τάξης. Με σημαία τους χαρακτηρισμούς περί «αντιδημοκρατικών» και «ακραίων» συμπεριφορών του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ και με εξόφθαλμη παραποίηση της πραγματικότητας, στο πνεύμα «το ΚΚΕ αντιδρά επειδή είναι κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ», ο αστικός Τύπος έδωσε χτες ρεσιτάλ συκοφάντησης του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, για να δώσει αβάντα στην πολιτική της πλουτοκρατίας.

Παραθέτουμε ορισμένα χαρακτηριστικά δημοσιεύματα:

-- Η ναυαρχίδα του Λαμπρακέικου, το «ΒΗΜΑ», βγήκε χτες με πρωτοσέλιδο τίτλο «Η κυρία Παπαρήγα απαγορεύει τον διάλογο για το ασφαλιστικό!». Στο προβοκατόρικο σχόλιο - γραμμής στην πρώτη σελίδα αναφέρει ανάμεσα σε άλλα ότι «το ΚΚΕ στα χρόνια της μεταπολίτευσης έδρασε σταθεροποιητικά (...) Η αμφισβήτηση και η εναντίωσή του σε πολιτικές υπήρξε ισχυρή, αλλά πάντοτε εντός ορίων. Τελευταίως, δείχνει να υιοθετεί τη λεγόμενη "κινηματική" λογική, που μέχρι πρότινος αρνιόταν (...) Αλήθεια, πώς θα σχολίαζε αυτές τις πολιτικές μεταπτώσεις ο Χαρίλαος Φλωράκης;». Οι μεγαλοαστοί και η ναυαρχίδα τους απειλούν έμμεσα το ΚΚΕ ότι είναι εκτός ορίων. Αναπαράγουν το επικίνδυνο θεώρημα ότι οι διεκδικήσεις των εργαζομένων έχουν όρια και πως το ΚΚΕ κινείται στα όρια της νομιμότητας, όπως παλιότερα προπαγάνδιζαν στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

-- Στο «ΕΘΝΟΣ» καταγράφεται ότι «τα στελέχη του ΚΚΕ όρθωσαν τείχος στο διάλογο για το ασφαλιστικό» και «με πολιορκία φρέναραν το διάλογο», ενώ βαδίζοντας την πεπατημένη συκοφαντική γραμμή που πρώτος λάνσαρε ο Γ. Παπανδρέου, η εφημερίδα ανακαλύπτει ότι το ΚΚΕ «ξαναβρήκε τη μιλιά του έπειτα από πεντέμισι χρόνια αφωνίας».

-- Στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» επισημαίνεται: «Η ρουτίνα (σ.σ. των ασφαλιστικών "διαλόγων") περιλάμβανε όλα τα γνωστά στοιχεία του σκηνικού. Κατ' αρχάς, την κινητοποίηση των συνδικαλιστών του ΚΚΕ, το οποίο κάτω από το έμβλημα του ΠΑΜΕ με μια κινητοποίηση λίγων διαδηλωτών, απέκλεισε τον χώρο εισόδου του υπουργείου (...) Η προσπάθεια δραματοποίησης του σκηνικού που επιχείρησε να επιβάλει το ΚΚΕ εμποδίζοντας τη συζήτηση, κατά τα πρότυπα και της παρέμβασής του έξω από το υπουργείο Οικονομίας και το 2007 (με την "επιτροπή σοφών") συνοδεύτηκε από τα γνωστά κλισέ των συνθημάτων που καταδικάζουν συλλήβδην όποιον έχει τη διάθεση να συζητήσει για το ασφαλιστικό». Ο δημοσιογράφος του ίδιου συγκροτήματος Π. Μανδραβέλλης ξεσάλωσε μάλιστα προχτές στον τηλεοπτικό ΣΚΑΪ, κάνοντας λόγο για «κόκκινο φασισμό» του ΚΚΕ!

-- Τα «ΝΕΑ» προτάσσουν τον τίτλο «Ασφαλιστικός πόλεμος Περισσού - κυβέρνησης» και σημειώνουν ότι «δεν είναι η πρώτη φορά που το ΚΚΕ πρωτοστατεί σε κινητοποιήσεις κατά της κυβέρνησης».

-- Σε άρθρο στην «ΑΥΓΗ» σημειώνεται: «Το ΠΑΜΕ προσπαθεί να κερδίσει τις εντυπώσεις της ημέρας, αδιαφορώντας πλήρως αν τελικά περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης στο ασφαλιστικό. Γιατί αν περάσουν, το ΚΚΕ θα είναι δικαιωμένο, οι υπόλοιποι μαζί με την κυβέρνηση "πουλημένοι" και στο φινάλε οι εργαζόμενοι μέσω της ακόμα μεγαλύτερης εξαθλίωσης που θα υποστούν με την εφαρμογή τους θα πυκνώσουν τις γραμμές του για την τελική έφοδο στο ...πουθενά (...) Το χτεσινό "φιάσκο" ανήκει εξολοκλήρου στην κυβέρνηση, που χθες επιβεβαίωσε την ανικανότητά της ακόμα και να οργανώσει στοιχειωδώς διάλογο για το ασφαλιστικό».

-- Στη «ΝΙΚΗ» σημειώνεται χυδαία: «Μαγκιές ΚΚΕ στο διάλογο για το ασφαλιστικό που δεν άφησε κανέναν να προσέλθει» και στη συνέχεια καταγράφεται: «Σε μια σύνθετη περίοδο, όπως είναι η σημερινή, το ΚΚΕ συνεχίζει, κινητοποιώντας το ΠΑΜΕ και εμποδίζοντας το διάλογο εκείνων που τον επιθυμούν, να κλείνει τα μάτια στην πραγματικότητα της σύγχρονης φτώχειας (...) Ενα μέτωπο προοδευτικών δυνάμεων θα μπορούσε να στηρίξει ό,τι θετικό και να αντιπαραταχθεί σε ό,τι θίγει τα δικαιώματα των εργαζομένων... Αλλά αυτή είναι μια δύσκολη μάχη και το ΚΚΕ, σε αντίθεση με το παρελθόν, έχει μάθει στα εύκολα».