Με θύελλα από νέα μέτρα στον τομέα των εργασιακών σχέσεων εξοπλίζει τη φαρέτρα της η ΕΕ στο πλαίσιο της «στρατηγικής εξόδου» της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας από τις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης.

Οι σχετικές αποκαλύψεις έγιναν από την εκπρόσωπο του προέδρου υπουργών Οικονομίας της ευρωζώνης (Γιούρογκρουπ) Ζ. Κ. Γιούνκερ, την Ελενα Σαλγκάντο, μετά από τις επίσημες και «ανεπίσημες» συναντήσεις και διαβουλεύσεις που έγιναν χτες και προχτές στις Βρυξέλλες. Πρόκειται για μέτρα που αφορούν στο σύνολο των κρατών - μελών τους και βέβαια επιταχύνουν την επέκταση των αντιδραστικών αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις.

Οπως εξήγησε η αξιωματούχος της ΕΕ, στη βάση των παρατηρήσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τη δουλειά που έγινε στην αρμόδια Ομάδα Εργασίας για τα εργασιακά, υιοθετήθηκαν νέα μέτρα που θα ξεδιπλώσουν στο επόμενο διάστημα και τα οποία συμπυκνώνονται στα παρακάτω 5 σημεία:

• Πρώτο: «Αντιμετώπιση του κατακερματισμού στην αγορά εργασίας». Πρόκειται για την προσπάθεια ισοπέδωσης εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων με την προς τα κάτω εξίσωσή τους, μια προσπάθεια που εντάσσεται στην κατεύθυνση της ενιαιοποίησης των μεταρρυθμίσεων που διέπουν τις εργασιακές σχέσεις στις διάφορες χώρες - μέλη.
• Δεύτερο: «Υποστήριξη της απασχολησιμότητας», της ακόμα μεγαλύτερης δηλαδή προώθησης της πολιτικής της μερικής απασχόλησης, της μειωμένης απασχόλησης με μειωμένες αποδοχές και καλύψεις, μια πολιτική που προσπαθεί να ...αντιμετωπίσει το ζήτημα της ανεργίας με το μοίρασμα περιστασιακής ιδιαίτερα φτηνής και ενίοτε ανασφάλιστης εργασίας που θα μπορεί να μοιράζεται σε περισσότερους ενδιαφερόμενους.
• Τρίτο: Μείωση της εξάρτησης από επιδόματα, δηλαδή ακόμη και από την πολιτική πτωχοκομείου που εφαρμόζουν για τα πλέον εξαθλιωμένα τμήματα του πληθυσμού, όπως αυτή που ανακοίνωσε τις προάλλες η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Σε ...δήθεν «αντιστάθμισμα» προχωρούν σε «αύξηση της ενεργητικής απασχόλησης», που δεν είναι τίποτα άλλο από μια πορεία προς την κατάργηση των επιδομάτων ανεργίας και την αντικατάστασή τους με την παροχή πρόσθετου κρατικού χρήματος και επιδοτήσεων στους κεφαλαιοκράτες για προσωρινές προσλήψεις και την κάλυψη των εργοδοτικών υποχρεώσεων των επιχειρηματιών.
• «Ελαστικό σύστημα μισθών που να συνδέεται με την παραγωγικότητα της εργασίας». Σε αυτό το πλαίσιο οι μερίδες της κεφαλαιοκρατίας παίρνουν το ελεύθερο να προχωρήσουν και σε περικοπές μισθών με πρόσχημα την καπιταλιστική κρίση, τις αναδουλειές, τη χαμηλή κερδοφορία τους κ.ο.κ.
• Αποτελεσματική αύξηση στις ηλικίες συνταξιοδότησης. Είναι ολοφάνερο ότι οι βίαιες μεταρρυθμίσεις και ανατροπές προβλέπουν την προσαρμογή των χωρών - μελών στην υιοθέτηση νομοθετικών πλαισίων για την επέκταση του εργάσιμου βίου και μετά τα 65, 67 και τα 70 χρόνια.