Ταξικά μιλούν - ταξικά να ερμηνεύουμε | Επωνύμως | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Ταξικά μιλούν - ταξικά να ερμηνεύουμε

«Εργασιακές σχέσεις: Η επιτομή της βίας, του αυταρχισμού και της απορύθμισης. Είναι πολλές οι φορές που σκέφτομαι "σε ποιον αιώνα ζούμε"». Δεν είναι λόγια εργάτη, είναι απόσπασμα από την ομιλία του υπουργού Εργασίας στη Βουλή, κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης. Αναφερόμενος, μάλιστα, στο ποσοστό της ανεργίας, είπε ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και το ποσοστό της μερικής απασχόλησης. Ακούγοντας τέτοιες επισημάνσεις, πράγματι ένας εργάτης θα μπορούσε να αναρωτηθεί: «Βρε, λες ν' αλλάξουν τα πράγματα;».

Η προσοχή με την οποία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προωθεί αυτά που έχει ανάγκη το κεφάλαιο δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να σβήσει την ταξική σφραγίδα της πολιτικής της, που φάνηκε ανάγλυφη και στην παρέμβαση του υπουργού.

«Με τον ίδιο ριζοσπαστικό τρόπο θα αναμορφώσουμε το λεγόμενο καθεστώς "ενοικίασης" εργαζομένων, που θεσπίστηκε στη δεκαετία του 1990 κατ' εφαρμογήν της κοινοτικής νομοθεσίας», είπε. Για αναμόρφωση μιλούν λοιπόν. Για κατάργηση των δουλεμπορικών, που εξαπλώνουν τις μεσαιωνικές σχέσεις εργασίας, κανείς τους δε μίλησε. Πολύ περισσότερο (που είναι και το βασικότερο) κανείς τους δεν είπε ότι θα πάψουν να συνδιαμορφώνουν και να αναπτύσσουν την πολιτική που χρειάζεται η «ανταγωνιστικότητα». Το είπε άλλωστε κι ο υπουργός, το νομοθετικό πλαίσιο διαμορφώνεται «κατ' εφαρμογήν της κοινοτικής νομοθεσίας».
Επιδίωξή μας, είπε ο υπουργός, «να θεσπίσουμε κίνητρα για την πρόσληψη νέων, με γενναίο πρόγραμμα επιδότησης των σχετικών ασφαλιστικών εισφορών για τέσσερα χρόνια». Οπου επιδότηση σημαίνει απαλλαγή των εργοδοτών από το να πληρώνουν για τα ένσημα των εργαζομένων, τα οποία θα καταβάλλει το κράτος, δηλαδή ...οι εργαζόμενοι.
«Να θεσπίσουμε μέτρα προστασίας των απολυομένων σε ώριμη ηλικία». Για απαγόρευση απολύσεων, βέβαια, ούτε σκέψη.
«Να αποκαταστήσουμε τη συνταγματική νομιμότητα στο ζήτημα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας». Για το αν το περιεχόμενο των ΣΣΕ θα απαντά στις ανάγκες των εργαζομένων ή στις ανάγκες της εργοδοσίας, δε μίλησε. Αλλωστε, η στήριξη στα 77 λεπτά αυξήσεις δηλώνει με ποιον είναι.
«Καταργούνται τα stage στον δημόσιο τομέα και να τα προσανατολίσουμε αποκλειστικώς στον ιδιωτικό τομέα», εκεί δηλαδή που οι εργοδότες έχουν κάνει ...«επιστήμη» την ανασφάλιστη δουλειά, τον εκφοβισμό με κάθε τρόπο των εργαζομένων για να δεχτούν οτιδήποτε απαιτήσει η εργοδοσία προκειμένου να έχουν ένα κομμάτι ψωμί.
«Να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας με την ενίσχυση από τον ΟΑΕΔ επιχειρηματικών πρωτοβουλιών που συνδέονται με την πράσινη ανάπτυξη». «Ομίχλη» εξακολουθεί να καλύπτει το χαρακτήρα των θέσεων εργασίας που η κυβέρνηση υπόσχεται να δημιουργήσει, τα ωράρια, το αν και ποια συγκεκριμένα δικαιώματα θα έχουν οι εργαζόμενοι. Ομίχλη που διαλύεται από τα δείγματα γραφής τα οποία έχει δώσει το ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια που ήταν κυβέρνηση...
Θα καταργήσουμε τις διατάξεις του νόμου Πετραλιά που αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης και μειώνουν τις συντάξεις, ψέλλισε. Αλλά πριν αλέκτορα φωνήσαι το παρέπεμψε στο άγνωστο μέλλον. Κοροϊδία ολκής.

Ταξικά μιλούν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, ταξικά πρέπει κι οι εργαζόμενοι να υποδέχονται και να αποκωδικοποιούν όσα τους ετοιμάζουν. Ταξική είναι και κάθε αλλαγή. Μόνο που η αλλαγή του ΠΑΣΟΚ είναι όποια αλλαγή έχει καθυστερήσει και απαιτούν τα μονοπώλια. Ενώ η αλλαγή που χρειάζονται οι εργάτες είναι η αλλαγή της πολιτικής ώστε να υπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα. Αλλαγή που απαιτεί σύγκρουση και ρήξη με την πολιτική ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ.

Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ