Τετάρτη 21 Οχτώβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εμπαιγμός των αγροτών

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στη δημιουργία ψευτοεντυπώσεων περί στήριξης του εισοδήματος των αγροτών επιδόθηκε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μέσω των προγραμματικών της δηλώσεων. Η κυβερνητική προπαγάνδα εστιάστηκε βασικά στην αύξηση στο 11% του συντελεστή επιστροφής του ΦΠΑ, καθώς και στην επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο. Το θέμα όμως είναι ότι η αύξηση του συντελεστή επιστροφής του ΦΠΑ από το 7% στο 11% δεν έχει τίποτα ουσιαστικό να προσφέρει στους αγρότες. Η επιστροφή του ΦΠΑ υπολογίζεται με βάση τις τιμές στα αγροτικά προϊόντα. Και οι τιμές στα αγροτικά προϊόντα έχουν πέσει σε εξευτελιστικά επίπεδα και στις περισσότερες περιπτώσεις κάτω από 50% σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια. Αφήστε που σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν αγροτικά προϊόντα που μένουν απούλητα κι αυτό δεν υπολογίζεται καν στην επιστροφή του ΦΠΑ. Η αύξηση αυτή του συντελεστή επιστροφής του ΦΠΑ είναι ωφέλιμη για τους μεγαλοαγρότες. Λίγο - πολύ ανάλογη είναι η κατάσταση και στην επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης πετρελαίου, όπου η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν ξεκαθάρισε τι ακριβώς θα κάνει. Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση η φτωχή αγροτιά δεν πρέπει να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια αλλά να προχωρήσει σε αγώνα διεκδίκησης. Να διεκδικήσει: Μείωση του κόστους παραγωγής, κατάργηση του ΦΠΑ σε αγροτικά εφόδια και μηχανήματα, κατάργηση των φόρων στο πετρέλαιο κίνησης, καθώς και επιδότηση των βασικών αγροτικών εφοδίων, όπως λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων, μηχανημάτων, ζωοτροφών, κτλ. Γιατί αν περιμένει από τα πράσινα τα λόγια τα μεγάλα...

Αποστολή τους να συσκοτίζουν...

«Αυτός είναι ο φόβος μας. Ελπίζουμε να μην επιβεβαιωθεί ο φόβος μας». Αυτό που απεύχεται ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, στον οποίο ανήκει η δήλωση, είναι να μη διαψευστούν όσα προεκλογικά έλεγε η κυβέρνηση. Τα οποία ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήριζε πότε «ασαφή και γενικόλογα», πότε «σωστά και θετικά». Χτες ο Αλ. Τσίπρας, μετά τη συνάντησή του με επιτροπή απολυμένων συμβασιούχων της «Ολυμπιακής», αφού καυτηρίασε την αύξηση της ανεργίας και τον εργασιακό μεσαίωνα, δήλωσε πως έτσι «είναι προφανές ότι δεν μπορεί να υπάρχει έξοδος από την κρίση (...) αν πρόκειται να ακολουθήσουμε τις μονόδρομες πολιτικές, έτσι όπως έρχονται από τις Βρυξέλλες, δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα (...) χθες οι 20 από τις 27 χώρες είπαν, έστω και σε ημιεπίσημο ύφος, ότι δεν μπορούν να ακολουθήσουν το στενό βραχνά του Συμφώνου Σταθερότητας (...) να διεκδικήσει η χώρα την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας (...) σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να δεχθούμε, προκειμένου να μας δοθεί παράταση ένα ή δύο χρόνια, να διαλύσουμε πλήρως το ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις». Σωτηρία μέσα στον ευρωμονόδρομο του κεφαλαίου με πολιτική υπονόμευσης του κεφαλαίου; Αν είναι δυνατόν! Εδώ υπάρχουν αποφάσεις της ΕΕ για την έξοδο από την κρίση ομόφωνες, από νεοφιλελεύθερους και σοσιαλδημοκράτες, σαν κι αυτούς που θα στηρίζει τα θετικά τους ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως είπε για το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, στηρίζοντας τα «προεκλογικά του αριστερά φλας».

... καλλιεργώντας αυταπάτες

Το προφανές είναι ότι η έξοδος από την κρίση δρομολογείται απ' αυτούς που την προκάλεσαν έτσι ακριβώς. Με καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, ανεργία και πετσόκομμα εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Μόλις προχτές η κυβέρνηση της Ολλανδίας ανακοίνωσε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Και ο διεκδικητής του κυβερνητικού θώκου στη Μ. Βρετανία «υπόσχεται» από τώρα «γενναίες» αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και πάγωμα μισθών στο δημόσιο. Πάνω - κάτω τα ίδια συμβαίνουν σε όλες τις χώρες - μέλη της ΕΕ. Οι κατευθύνσεις της δεν είναι διαπραγματεύσιμες. Γιατί απλά το μεγάλο κεφάλαιο το οποίο η ΕΕ εκπροσωπεί δε διαπραγματεύεται την ανταγωνιστικότητα, την κερδοφορία του, τη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος μετά την κρίση ακόμα ευνοϊκότερου για το ίδιο, ακόμα δηλαδή πιο ζοφερού για τους λαούς. Οποιος συσκοτίζει αυτή την πραγματικότητα, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, προσφέρει χείριστες υπηρεσίες στο λαό. Πολύ δε περισσότερο αν εκτός από το να τη συσκοτίζει, την εξωραΐζει, καλλιεργώντας αυταπάτες που αποπροσανατολίζουν.

Περί αναβάθμισης «Επιτροπής Ανταγωνισμού»

Στην «αναβάθμιση και ενίσχυση της Επιτροπής Ανταγωνισμού» εξαντλείται και για την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ η πολιτική «πάταξης της κερδοσκοπίας». Αυτό προκύπτει από τα όσα είπε προχτές η υπουργός Οικονομίας - Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Λ. Κατσέλη, στο πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεων, δίνοντας το πλαίσιο της πολιτικής που αφορά το συγκεκριμένο τομέα μέσα στις «πρώτες 100 μέρες». Στο ίδιο έργο θεατές και πάλι οι εργαζόμενοι, με την κυβέρνηση να παίζει το θέατρο της παραπλάνησης και της κοροϊδίας ότι δήθεν έχει την πρόθεση να αντιμετωπίσει την κερδοσκοπία και άρα την ακρίβεια και τις ληστρικές πρακτικές των μονοπωλίων. Και δώστου πάλι «αναβαθμίζεται» η Επιτροπή Ανταγωνισμού, δώστου «ενισχύεται» κλπ. Εξήγγειλε, μάλιστα, τη θεσμοθέτηση και «ειδικής αντιμονοπωλιακής αρχής για την πρόληψη εναρμονισμένων πρακτικών». Αλλά, όσες «ειδικές αρχές» κι αν θεσμοθετήσουν οι κυβερνήσεις της «ελεύθερης αγοράς», είναι ξεκάθαρο ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να πιστεύουν ότι είναι δυνατό κυβερνήσεις που μετρούν την αποτελεσματικότητα των πολιτικών τους μέσα από την αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων να πάρουν μέτρα για την αντιμετώπιση της κερδοσκοπίας και της ακρίβειας.

Ταξικά μιλούν - ταξικά να ερμηνεύουμε

«Εργασιακές σχέσεις: Η επιτομή της βίας, του αυταρχισμού και της απορύθμισης. Είναι πολλές οι φορές που σκέφτομαι "σε ποιον αιώνα ζούμε"». Δεν είναι λόγια εργάτη, είναι απόσπασμα από την ομιλία του υπουργού Εργασίας στη Βουλή, κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης. Αναφερόμενος, μάλιστα, στο ποσοστό της ανεργίας, είπε ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και το ποσοστό της μερικής απασχόλησης. Ακούγοντας τέτοιες επισημάνσεις, πράγματι ένας εργάτης θα μπορούσε να αναρωτηθεί: «Βρε, λες ν' αλλάξουν τα πράγματα;».

Η προσοχή με την οποία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προωθεί αυτά που έχει ανάγκη το κεφάλαιο δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να σβήσει την ταξική σφραγίδα της πολιτικής της, που φάνηκε ανάγλυφη και στην παρέμβαση του υπουργού.

  • «Με τον ίδιο ριζοσπαστικό τρόπο θα αναμορφώσουμε το λεγόμενο καθεστώς "ενοικίασης" εργαζομένων, που θεσπίστηκε στη δεκαετία του 1990 κατ' εφαρμογήν της κοινοτικής νομοθεσίας», είπε. Για αναμόρφωση μιλούν λοιπόν. Για κατάργηση των δουλεμπορικών, που εξαπλώνουν τις μεσαιωνικές σχέσεις εργασίας, κανείς τους δε μίλησε. Πολύ περισσότερο (που είναι και το βασικότερο) κανείς τους δεν είπε ότι θα πάψουν να συνδιαμορφώνουν και να αναπτύσσουν την πολιτική που χρειάζεται η «ανταγωνιστικότητα». Το είπε άλλωστε κι ο υπουργός, το νομοθετικό πλαίσιο διαμορφώνεται «κατ' εφαρμογήν της κοινοτικής νομοθεσίας».
  • Επιδίωξή μας, είπε ο υπουργός, «να θεσπίσουμε κίνητρα για την πρόσληψη νέων, με γενναίο πρόγραμμα επιδότησης των σχετικών ασφαλιστικών εισφορών για τέσσερα χρόνια». Οπου επιδότηση σημαίνει απαλλαγή των εργοδοτών από το να πληρώνουν για τα ένσημα των εργαζομένων, τα οποία θα καταβάλλει το κράτος, δηλαδή ...οι εργαζόμενοι.
  • «Να θεσπίσουμε μέτρα προστασίας των απολυομένων σε ώριμη ηλικία». Για απαγόρευση απολύσεων, βέβαια, ούτε σκέψη.
  • «Να αποκαταστήσουμε τη συνταγματική νομιμότητα στο ζήτημα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας». Για το αν το περιεχόμενο των ΣΣΕ θα απαντά στις ανάγκες των εργαζομένων ή στις ανάγκες της εργοδοσίας, δε μίλησε. Αλλωστε, η στήριξη στα 77 λεπτά αυξήσεις δηλώνει με ποιον είναι.
  • «Καταργούνται τα stage στον δημόσιο τομέα και να τα προσανατολίσουμε αποκλειστικώς στον ιδιωτικό τομέα», εκεί δηλαδή που οι εργοδότες έχουν κάνει ...«επιστήμη» την ανασφάλιστη δουλειά, τον εκφοβισμό με κάθε τρόπο των εργαζομένων για να δεχτούν οτιδήποτε απαιτήσει η εργοδοσία προκειμένου να έχουν ένα κομμάτι ψωμί.
  • «Να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας με την ενίσχυση από τον ΟΑΕΔ επιχειρηματικών πρωτοβουλιών που συνδέονται με την πράσινη ανάπτυξη». «Ομίχλη» εξακολουθεί να καλύπτει το χαρακτήρα των θέσεων εργασίας που η κυβέρνηση υπόσχεται να δημιουργήσει, τα ωράρια, το αν και ποια συγκεκριμένα δικαιώματα θα έχουν οι εργαζόμενοι. Ομίχλη που διαλύεται από τα δείγματα γραφής τα οποία έχει δώσει το ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια που ήταν κυβέρνηση...
  • Θα καταργήσουμε τις διατάξεις του νόμου Πετραλιά που αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης και μειώνουν τις συντάξεις, ψέλλισε. Αλλά πριν αλέκτορα φωνήσαι το παρέπεμψε στο άγνωστο μέλλον. Κοροϊδία ολκής.

Ταξικά μιλούν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, ταξικά πρέπει κι οι εργαζόμενοι να υποδέχονται και να αποκωδικοποιούν όσα τους ετοιμάζουν. Ταξική είναι και κάθε αλλαγή. Μόνο που η αλλαγή του ΠΑΣΟΚ είναι όποια αλλαγή έχει καθυστερήσει και απαιτούν τα μονοπώλια. Ενώ η αλλαγή που χρειάζονται οι εργάτες είναι η αλλαγή της πολιτικής ώστε να υπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα. Αλλαγή που απαιτεί σύγκρουση και ρήξη με την πολιτική ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ.


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ

Στόχος τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝΤΕ ΤΩΡΑ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ποιος σε δουλεύει περισσότερο! Γιατί η αλήθεια είναι πως συναγωνίζονται επάξια σε αυτό...

Ο Αλμούνια, ο Τρισέ και ο Γιούνγκερ της Ευρωπαϊκής Ενωσης που θέλουν - όπως λένε - αξιόπιστα στοιχεία για το έλλειμμα της εθνικής οικονομίας; (Λες και δεν ξέρουν το ...πραγματικό έλλειμμα στα πορτοφόλια των εργαζομένων).

`Η ο Παπακωνσταντίνου που, ούτε λίγο ούτε πολύ, μας λέει πως αγωνίζεται και «τα δίνει όλα» προκειμένου να κερδίσει για λογαριασμό μας ...παράταση στη λήψη σκληρών μέτρων;

Το μόνο βέβαιο είναι ότι όλοι μαζί σχεδιάζουν το πώς θα πετύχουν να περιορίσουν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα το ταχύτερο δυνατό με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις.

Τα υπόλοιπα είναι ...σενάρια ΠΑΣΟΚικής φαντασίας, προκειμένου να μην αποκαλυφθεί η ταύτισή τους με όσα προετοιμάζονται.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΜΕ μια ακόμη μεγάλη εξαγγελία υπουργού του ΠΑΣΟΚ. Αυτή τη φορά είναι ο Χάρης Καστανίδης που δήλωσε ότι η κυβέρνηση θα προστατεύσει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.

Πολύ πρωτότυπη δήλωση, δεν την έχουμε ξανακούσει ποτέ από κανέναν υπουργό Δικαιοσύνης!

Φυσικά, ούτε λόγος για να αλλάξουν οι ρυθμίσεις σύμφωνα με τις οποίες η ηγεσία της Δικαιοσύνης διορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση.

Ως γνωστόν, ο καλύτερος τρόπος να προστατεύσεις την ...«ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης» είναι να την ελέγχεις απόλυτα.

Κι ας μην ξεχνάμε ότι η Δικαιοσύνη μπορεί να είναι τόσο ανεξάρτητη όσο οι νόμοι που καλείται να εφαρμόσει. Οι οποίοι, με τη σειρά τους, είναι απολύτως «εξαρτημένοι» με τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

ΤΙ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ από τον υποψήφιο αρχηγό της ΝΔ Παναγιώτη Ψωμιάδη; Μηχανισμοί και «σημαδεμένες τράπουλες» στο κόμμα; Αδιανόητο...


Γρηγοριάδης Κώστας

Εμείς - ακούγοντας τους άλλους υποψηφίους - είχαμε αποκομίσει την εντύπωση πως το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να λειτουργήσει σωστά ο θεσμός της αξιωματικής αντιπολίτευσης...

«Δικαίωση» της ανάγκης για ρήξη με τον ευρωμονόδρομο

Γρηγοριάδης Κώστας

Ηγετικά στελέχη της ΝΔ εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι πολύ σύντομα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα υποχρεωθεί να πάρει όλα τα «αναγκαία», εννοείται αντιλαϊκά, μέτρα, που και η ηγεσία της ΝΔ είχε παρουσιάσει προεκλογικά. Το υποστήριξε πρώτος ο Κ. Καραμανλής προχτές στην ΚΟ του κόμματός του λέγοντας ότι «η κυβέρνηση θα αναγκασθεί να εγκαταλείψει τα ευχάριστα που υποσχόταν και θα αναγκαστεί να εφαρμόσει πολλά από εκείνα που λέγαμε ότι είναι αναγκαία». Το επανέλαβε χτες η Ντ. Μπακογιάννη δηλώνοντας ότι «το ΠΑΣΟΚ θα πληρώσει τον προεκλογικό λαϊκισμό του», επειδή, όπως υποστήριξε, «είναι πλέον προφανές ότι όσα υποσχέθηκε προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ δεν είναι εφικτό να υλοποιηθούν μετεκλογικά».

Φυσικά, η ηγεσία της ΝΔ επιδιώκει, και δεν το κρύβει, να εμφανιστεί η ίδια ως «δικαιωμένη» και κυρίως να αναδείξει ως νομοτέλεια την πολιτική που εφάρμοσε. Η ουσία είναι η γνωστή αλήθεια ότι στο πλαίσιο του ευρωμονόδρομου δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο όχι για φιλολαϊκά μέτρα αλλά ούτε για «παροχές» στα πλέον εξαθλιωμένα κοινωνικά στρώματα. Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά ο νέος γύρος παζαριών που ξεκίνησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τα όργανα των Βρυξελλών. Χωρίς ρήξη με τον ευρωμονόδρομο και τα κόμματα που τον υπηρετούν καμία ελπίδα και προσδοκία για καλύτερες μέρες δεν μπορεί να υπάρξει για τον εργαζόμενο λαό.

Θητεία προσαρμοσμένη στα ιμπεριαλιστικά σχέδια

Την ταύτιση των πολιτικών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων, που στην ουσία είναι εφαρμογή των ΝΑΤΟικών κατευθύνσεων, επιβεβαιώνει η πληροφορία, σύμφωνα με την οποία η νέα ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας εξετάζει το ενδεχόμενο πλήρους κατάργησης της στρατιωτικής θητείας στο Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία. Πηγές από το περιβάλλον του υπουργού Ε. Βενιζέλου, όταν ζητήθηκε επεξήγηση σχετικά με την αναφορά του υπουργού, κατά την ομιλία του επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, για στρατιωτική θητεία 9 μηνών, διέρρεαν τις προάλλες ότι η ηγεσία του υπουργείου Αμυνας δεν εξετάζει το ενδεχόμενο μείωσης της θητείας στο Ναυτικό και την Αεροπορία, που σήμερα είναι 12 μήνες, σε αντίθεση με το Στρατό Ξηράς που είναι 9 μήνες, γιατί στους σχεδιασμούς της είναι η πλήρης στελέχωση των δύο κλάδων με Επαγγελματίες Οπλίτες. Στην ουσία, πρόκειται για επαναβεβαίωση της εξαγγελίας που είχε κάνει ο υπουργός Αμυνας της κυβέρνησης της ΝΔ Ε. Μεϊμαράκης, ο οποίος είχε ανακοινώσει τον τερματισμό της κατάταξης στρατευσίμων στο Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία μέσα στο 2010. Το ζήτημα είναι ότι, είτε με ΝΔ, είτε με ΠΑΣΟΚ, ο σχεδιασμός της χώρας, και στο ζήτημα των Ενόπλων Δυνάμεων, δεν υπηρετεί τις αμυντικές ανάγκες της χώρας, αλλά τους γενικότερους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ στην περιοχή, σε μια περίοδο, μάλιστα, που οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις μεγαλώνουν, γεννώντας νέους κινδύνους για τους λαούς. Μέσα σ' αυτό το αντιδραστικό πλαίσιο, η σημερινή κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, προσπαθεί να παρουσιάσει σαν «προοδευτικό» το μέτρο της κατάργησης της θητείας, κρύβοντας ότι αυτό που σε τελική ανάλυση μεθοδεύει είναι ένας μισθοφορικός στρατός απόλυτα πειθαρχημένος στα κελεύσματα του ΝΑΤΟ και εκπαιδευμένος έτσι ώστε να φέρνει σε πέρας τα δολοφονικά σχέδια των μακελάρηδων όπου Γης και όποτε τους ζητηθεί.

Διαχειριστές της ίδιας πολιτικής

Οσο κατακάθεται ο επικοινωνιακός κουρνιαχτός που σήκωσε τις πρώτες μέρες η νέα κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και τα αστικά ΜΜΕ γι' αυτήν, για να ενισχύσει το πολιτικό κεφάλαιό της, τόσο περισσότερο προβάλλει πιο καθαρά η σκληρή πραγματικότητα: Οτι, δηλαδή, είναι κυβέρνηση - διαχειριστής της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής και μάλιστα καλείται να αναλάβει επειγόντως δράση, πάλι με την προτροπή των αστικών ΜΜΕ και μάλιστα των φανατικά προσκείμενων σ' αυτήν. Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που «υποδέχθηκαν» τις προγραμματικές δηλώσεις τα συγκροτήματα των ΜΜΕ, που ούτε λίγο ούτε πολύ προεξοφλούν ότι πολύ σύντομα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα προχωρήσει στον ευρωμονόδρομο της ταχείας προώθησης των διαρθρωτικών αλλαγών. «Αναντίστοιχα της δημοσιονομικής περιγραφής για τη δημοσιονομική θέση της χώρας» χαρακτηρίζει ο αρθρογράφος του «Βήματος» Α. Καρακούσης τα φορολογικά και άλλα μέτρα που εξήγγειλε ο Γ. Παπανδρέου στις προγραμματικές δηλώσεις, ενώ σημειώνει ως αξιοσημείωτο «το γεγονός ότι το μέγα διαρθρωτικό πρόβλημα της κοινωνικής ασφάλισης δεν βρήκε θέση στις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού». Και ο αρθρογράφος καταλήγει: «Ας μην έχουμε όμως αυταπάτες. Αργά ή γρήγορα η νέα κυβέρνηση θα κινηθεί αποκλειστικά προς τη ζώνη των εκτροχιασμένων δημοσίων οικονομικών». Πράγμα που απλά σημαίνει ότι, όσο και αν το ξορκίζει ο Γ. Παπανδρέου, η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι «οι νέοι διαχειριστές της ίδιας και απαράλλακτης εξουσίας».

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Το «άλλο μοντέλο»

Αν προσπαθήσει κανείς να μετρήσει τις φορές που το ΠΑΣΟΚ διακηρύττει ότι στοχεύει να αλλάξει το «μοντέλο ανάπτυξης» της ελληνικής οικονομίας, θα χάσει το λογαριασμό. Το γιατί είναι πολύ απλό. Το ΠΑΣΟΚ δε λέει τίποτα περισσότερο από ό,τι υπαγορεύουν οι νομοτέλειες εξέλιξης του συστήματος, μόνο που το φιλοτεχνεί με μεγαλοστομίες, για να δημιουργήσει την εντύπωση ότι οι παρεμβάσεις του είναι κάτι θετικό, για τους εργαζόμενους και τον τόπο. Ουδέν ανακριβέστερο. Σε κάθε καπιταλιστική κοινωνία, και στη δική μας, αποκλειστικό κριτήριο για οποιασδήποτε μορφής οικονομική δραστηριότητα είναι το κέρδος. Μόνο στο βαθμό που οι κεφαλαιοκράτες μπορούν να κερδίζουν όλο και υψηλότερα κέρδη από τους τομείς και κλάδους της οικονομίας στους οποίους «επενδύουν» τα κεφάλαιά τους, μόνο τόσο συνεχίζουν να τα έχουν τοποθετημένα σε αυτούς. Από τη στιγμή που είτε οι όροι ανταγωνισμού, είτε οι τεχνολογικές εξελίξεις, είτε άλλοι παράγοντες, προκαλέσουν μείωση της προσδοκώμενης κερδοφορίας, τότε οι καπιταλιστές επενδύουν σε περισσότερο κερδοφόρους τομείς, εγκαταλείποντας άλλους λιγότερο κερδοφόρους.

Στις σημερινές συνθήκες πλήρους απελευθέρωσης της κίνησης των κεφαλαίων, του εμπορίου και των αγορών, διευκολύνονται ακόμη περισσότερο ως προς αυτό. Ετσι οι μέχρι και πριν από λίγα χρόνια κάτοχοι μεγάλων παραγωγικών μονάδων σε παραδοσιακούς κλάδους της ελληνικής βιομηχανίας δραστηριοποιούνται είτε σε άλλους κλάδους, εδώ πατά και το μοντέλο ανάπτυξης της «πράσινης οικονομίας» του ΠΑΣΟΚ σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αγροτοτουρισμό, ναυτιλία και μεταφορές, είτε με εξαγωγή κεφαλαίων στις χώρες της Βαλκανικής, όπου ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης είναι πολλαπλάσιος. Το κεφάλαιο το συμφέρει περισσότερο, δηλαδή κερδίζει πιο πολλά, πουλώντας στην ελληνική αγορά ηλεκτρονικά από την Κίνα, κρέας από τη Β. Ευρώπη, φρούτα από την Αίγυπτο και την Τουρκία, κλωστοϋφαντουργικά είδη από την Απω Ανατολή, παπούτσια από την Ινδία, βαμβάκι από το Πακιστάν, κοστούμια και έτοιμα ρούχα από την Ινδονησία κλπ. Το αποτέλεσμα είναι οφθαλμοφανές. Ολοι αυτοί οι κλάδοι, που κάποτε ανθούσαν στην Ελλάδα, μαζί με τη μεταλλουργία, τη ναυπηγική, τους κλάδους του ξύλου και του επίπλου κλπ., βαίνουν συρρικνούμενοι και οι εισαγωγές καλύπτουν όλο και μεγαλύτερο μέρος από την κατανάλωση προϊόντων που παράγονται σε αυτούς.

Το κεφάλαιο στην Ελλάδα και τα κεφάλαια που οι κυβερνήσεις του θέλουν να προσελκύσουν στη χώρα ακουμπούν στο ...άλλο μοντέλο ανάπτυξης. Οι αγροί αντί να προσφέρουν καρπούς θα γεμίσουν με φωτοβολταϊκά κάτοπτρα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, οι δρόμοι και τα δίκτυα θα εκσυγχρονίζονται ώστε να μεταφέρονται αποτελεσματικότερα τα εισαγόμενα εμπορεύματα, τα ναυπηγεία θα μετατραπούν σε χώρους αποθήκευσης των κοντέινερς, η πολιτιστική κληρονομιά θα γίνει τουριστική ατραξιόν και πάει λέγοντας. Αλλωστε, λένε ότι δε συμφέρουν ορισμένοι κλάδοι, γιατί οι εργαζόμενοι έχουν κατακτήσεις (π.χ. ναυπηγοεπισκευή) και δεν είναι ανταγωνιστικοί. Ετσι, και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας δεν αξιοποιούνται, και οι εργαζόμενοι γίνονται πιο στυγνά εκμεταλλευόμενοι.

Με δυο λόγια, οι διαφημιστές της περιβόητης «πράσινης οικονομίας» και του δήθεν άλλου μοντέλου, υπηρετώντας τον καπιταλισμό, αναζητούν νέους κλάδους και τομείς για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Μόνο που αυτό το μοντέλο είναι αντιγραφή του προηγούμενου που περιφρονεί κατάφωρα τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, η κάλυψη των οποίων απαιτεί τη στήριξη και ανάπτυξη όλων των κλάδων παραγωγικής δραστηριότητας, με κριτήριο αυτές ακριβώς τις ανάγκες του λαού. Αλλά αυτό απαιτεί φιλολαϊκή πολιτική.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ