Αν κάτι διαφοροποιεί την προεκλογική τακτική των δύο μεγάλων σε αυτή την «παρατεταμένη (;) προεκλογική περίοδο» είναι ότι τη θέση των περιβόητων «πακέτων» με τα ψίχουλα υπέρ των οικονομικά ασθενέστερων έχουν πάρει τα έξτρα μπόνους υπέρ των επιχειρήσεων. Οι «φιλολαϊκές» εξαγγελίες της κυβέρνησης δεν είναι παρά νέες «χρυσές ευκαιρίες» για την κερδοφορία των μονοπωλίων. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα με το πρόγραμμα «εξοικονόμησης ενέργειας», με την προσφορά ζεστού χρήματος ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ σε «μικρές» και μεγάλες επιχειρήσεις στο όνομα διατήρησης θέσεων εργασίας, η ενίσχυση των ελεύθερων επαγγελματιών που καρπώνονται τα πιο εύπορα στρώματα κοκ. Δεν πρόκειται βέβαια για μια τυχαία κίνηση αλλά για την κυρίαρχη λογική, σύμφωνα με την οποία δεν πρέπει να «σπαταλώνται» χρήματα ακόμα και σε προεκλογικές περιόδους για την εξαγορά ψήφων από τα πλέον εξαθλιωμένα κοινωνικά στρώματα, αλλά να δίνονται στο κεφάλαιο που ξέρει να τα «επενδύσει»... Πρόκειται για τη λογική που τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται και για την αντιμετώπιση της ανεργίας, όπου δεν ενισχύονται οι άνεργοι αλλά απευθείας οι επιχειρήσεις... Την ίδια στάση τηρεί πλέον και ο έτερος μονομάχος που βρίσκεται στην αξιωματική αντιπολίτευση, αποφεύγοντας συνειδητά να πλειοδοτήσει με «πακέτα - παροχών», όπως ακριβώς κάνει σήμερα ο Γ. Παπανδρέου από το στόμα του οποίου δεν έχει βγει κανένα φιλολαϊκό, εντός ή εκτός εισαγωγικών, μέτρο. Προφανώς το σύστημα αισθάνεται πανίσχυρο και πιστεύει ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τους από κάτω δίχως τα προεκλογικά «πακέτα». Μένει βέβαια να αποδειχτεί...