«Χύθηκε τρελλοβοριάς στο πέλαγο, σήκωσε μεσουρανίς το κύμα. Αφροί κάτασπροι απλώνουνται ολούθε, βουνά ψηλώνουνε και ανοίγουν άβυσσοι. Αθέμελο το νερό, άβουλο, στου ανέμου το θέλημα παραδομένο, κλωθογυρίζει μέσα στα νησιά, δέρνεται και στενάζει απάνω στα χάλαρα, φεύγει στη νοτιά με γοργά πηδήματα» (Γέρακας).

Ενα από τα κλασικά έργα του Αντρέα Καρκαβίτσα, που θεωρείται από τους πιο διαλεχτούς εκπροσώπους της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Τα «Λόγια της πλώρης» πρωτοεκδόθηκαν το 1899. Είναι ένα βιβλίο της θάλασσας και της βιοπάλης του θαλασσινού της εποχής. Μέσα στο βιβλίο είναι ζωντανοί ο μούτσος, ο ναύτης, οι πραγματικοί εργάτες της θάλασσας. Φυσικά πρόκειται για τη ζωή στη θάλασσα μιας άλλης εποχής. Μιας εποχής με ζωντανούς ακόμα στην κοινωνική συνείδηση τους θρύλους, τα παλιά παραμύθια, τις δεισιδαιμονίες, τις μαγείες, τα ξόρκια κ.ά., που χαρίζουν το ιδιαίτερο εκείνο χρώμα στο συγκεκριμένο βιβλίο. Από τις σελίδες του ξεπηδούν όμορφες ιστορίες των ναυτικών, που έχουν μέχρι και σήμερα διατηρήσει όλη εκείνη την ομορφιά της προσπάθειας του ανθρώπου να αντιμετωπίσει και να νικήσει τη θάλασσα. Μια προσπάθεια, ένας ατέλειωτος μόχθος, που αναπτύσσει διαρκώς τον ίδιο τον άνθρωπο. Τον μαθαίνει όλο και περισσότερα από τα μυστικά της, από την απρόβλεπτη συμπεριφορά της και, άρα, τον κάνει όλο και πιο ισχυρό. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».