«Το ότι η αισχρά μυστική συμφωνία έδωσεν εις τον Στάλιν το ίδιον χρονικόν διάστημα διά ν' αναπνεύση, το οποίον ο τσάρος Αλέξανδρος ο Α' εξησφάλισεν από τον Ναπολέοντα το 1807 και ο Λένιν από τους Γερμανούς εις το Μπρεστ - Λιτόφσκ το 1917 , ήτο προφανές. Εντός βραχέος χρονικού διαστήματος, αύτη έδωσεν εις την Σοβιετικήν Ενωσιν μίαν προκεχωρημένην αμυντικήν τοποθεσίαν εναντίον της Γερμανίας, πέραν των υφισταμένων ρωσικών συνόρων, συμπεριλαμβανομένων βάσεων εις τα Βαλτικά Κράτη και την Φινλανδίαν - εις βάρος των Πολωνών, των Λετονών, των Εσθονών και των Φινλανδών. Και το σημαντικότερον όλων, όπως η επίσημος σοβιετική Ιστορία της Διπλωματίας τόνισεν βραδύτερον, εξησφάλισε εις το Κρεμλίνον ότι, εάν η Ρωσία εδέχετο βραδύτερον επίθεσιν από την Γερμανίαν, αι Δυτικαί Δυνάμεις θα είχον ήδη ανεκκλήτως εμπλακή εναντίον του Τρίτου Ράιχ και η Σοβιετική Ενωσις δε θ' ανθίστατο μόνη κατά της γερμανικής ισχύος, όπως είχε φοβηθεί καθ' όλον το θέρος του 1939. Ολ' αυτά είναι αναντιρρήτως αληθή».⁴⁶

Οι ιμπεριαλιστικές συκοφαντίες αναφέρουν ότι ως αποτέλεσμα της Συμφωνίας Ρίμπεντροπ - Μολότοφ η ΕΣΣΔ κατέλαβε μέρος της Πολωνίας και τις βαλτικές χώρες Εσθονία - Λετονία - Λιθουανία. Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ μάλιστα αντιδραστικοί κύκλοι σε αυτές τις χώρες αναπαράγουν σε μεγάλη έκταση αυτές τις συκοφαντίες, φτάνοντας να υμνούν τα δικά τους ΕΣ-ΕΣ, τις φασιστικές λεγεώνες των δοσίλογων που δήθεν έκαναν «εθνική αντίσταση» ενάντια στη «Σοβιετική εισβολή». Η αλήθεια είναι διαφορετική. Τον Οκτώβρη του 1918, όταν αποφασίστηκε η ιμπεριαλιστική επέμβαση των δυνάμεων της Αντάντ για το χτύπημα της επανάστασης στη Ρωσία, η Πολωνία, νεοϊδρυμένο κράτος που κέρδισε την ανεξαρτησία του μετά την επανάσταση στη Γερμανία το 1918 και την ακύρωση της συνθήκης Μπερστ - Λιτόφσκ, είχε περιλάβει στην κτήση της μια σειρά περιοχές (Δυτική Λευκορωσία, Δυτική Ουκρανία, ένα τμήμα της Λιθουανίας), οι οποίες σύμφωνα με αυτή τη συνθήκη παραχωρήθηκαν από τη σοβιετική Ρωσία στη Γερμανία με αντάλλαγμα την ειρήνη. Η Πολωνία πήρε δραστήριο μέρος στην ιμπεριαλιστική επέμβαση ενάντια στη νεαρή Σοβιετική Ενωση. Με το τέλος της επέμβασης, στα πλαίσια της σύναψης συμφωνίας ειρήνης με τη Σοβιετική Ενωση, κατάφερε να διατηρήσει αυτά τα εδάφη υπό πολωνική κυριαρχία.⁴⁷ Μετά τη Γερμανική εισβολή στην Πολωνία το 1939 ο Κόκκινος Στρατός πέρασε τα σοβιετικά-πολωνικά σύνορα και απελευθέρωσε αυτές τις περιοχές από την Πολωνία. Αυτά είναι τα εδάφη που βρέθηκαν σύμφωνα με τους αστούς «υπό σοβιετική κατοχή». Οταν ξέσπασε η Οκτωβριανή Επανάσταση, στην επανάσταση μπήκαν και οι βαλτικές χώρες, η Εσθονία, η Λιθουανία και η Λετονία που απέκτησαν την ανεξαρτησία τους από την τσαρική Ρωσία. Η ιμπεριαλιστική επέμβαση της Αντάντ , της Πολωνίας και της Γερμανίας, η οποία - παρά το ότι είχε ηττηθεί στον Α' παγκόσμιο πόλεμο - μετά από αίτημα της Αντάντ συνέχισε την παραμονή των δυνάμεών της στις κατακτημένες ρωσικές περιοχές, δεν επέτρεψε την επικράτηση της Σοβιετικής Εξουσίας. Το 1940 σε αυτές τις χώρες εκδηλώθηκαν επαναστάσεις που οδήγησαν στην αποκατάσταση της Σοβιετικής Εξουσίας (π.χ. στις εσθονικές εκλογές του 1940 το Μέτωπο που υποστήριζε το ΚΚ Εσθονίας κέρδισε με 92,8%!!!) με αποφάσεις των κοινοβουλίων και των εθνοσυνελεύσεων αυτών των χωρών αποφασίστηκε η ένταξή τους στην ΕΣΣΔ.⁴⁸

Σύμφωνα με τις αστικές απόψεις στη Διάσκεψη της Γιάλτας (ή διάσκεψη της Κριμαίας) οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η ΕΣΣΔ μοίρασαν σε σφαίρες επιρροής το μεταπολεμικό κόσμο. Μάλιστα είναι πολύ γνωστή η ιστορία για τα περίφημα χαρτάκια που αντάλλασσαν - δήθεν - ο Τσόρτσιλ με τον Στάλιν. Η μυθολογία γύρω από αυτή τη Διάσκεψη χρησιμοποιήθηκε από διάφορους αστούς και μικροαστούς για να τεκμηριωθεί ότι κάθε προσπάθεια αλλαγών σε μια χώρα είναι μάταιη, αφού για το καθεστώς κάθε χώρας είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους οι μεγάλες δυνάμεις, μεταξύ αυτών και η ΕΣΣΔ. Ετσι παρουσίαζαν την ΕΣΣΔ ως προδότη και εξαγοραστή της τύχης των λαών του κόσμου. Αυτή η άποψη έχει μεγάλη σημασία για τη χώρα μας, γιατί γύρω από αυτό το επιχείρημα στοιχειοθετείται το μάταιο της ένοπλης αντιπαράθεσης κατά τον εμφύλιο πόλεμο, παρουσιάζεται σαν μια τυχοδιωκτική τακτική του ΚΚΕ που δεν είχε τη στήριξη της ΕΣΣΔ και κατά συνέπεια ήταν από χέρι χαμένη.

Αντίθετα με αυτά που παρουσιάζουν οι αστοί και μικροαστοί αναλυτές, η Διάσκεψη της Γιάλτας έγινε σε τέτοιες συνθήκες που ο συσχετισμός δύναμης είχε αλλάξει εις βάρος των ιμπεριαλιστών. Τη στιγμή που η παρουσία του Κόκκινου Στρατού σε μια σειρά χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης είχε διευκολύνει την ανάδειξη δημοκρατικών λαϊκών κυβερνήσεων και επιτάχυνση της πάλης για την κατάκτηση της εξουσίας, τη στιγμή που οι ΗΠΑ είχαν την ανάγκη της ΕΣΣΔ για να τελειώσουν τον πόλεμο με την Ιαπωνία. Σε αυτές τις συνθήκες η Διάσκεψη της Γιάλτας προσπάθησε να βάλει φρένο σε μια σειρά επιδιώξεις και σχέδια των ιμπεριαλιστών, αξιοποιώντας τη θετική για την ΕΣΣΔ και τα αντιστασιακά κινήματα συγκυρία. Ετσι απορρίφθηκε το σχέδιο διαμελισμού της Γερμανίας, τα ιμπεριαλιστικά σχέδια σε σχέση με το Πολωνικό ζήτημα, υιοθετήθηκε «η διακήρυξη για την απελευθερωμένη Ευρώπη»⁴⁹ που αποτελούσε καλή βάση για την αντιμετώπιση του Ελληνικού ζητήματος, αποφασίστηκε η ίδρυση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών κ.ά.

Η Διάσκεψη δεν ασχολήθηκε με το Ελληνικό ζήτημα. Στο περιθώριο όμως η σοβιετική αντιπροσωπία έδειξε το ενδιαφέρον της για τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Η αποτυχία των ιμπεριαλιστών να περάσουν τα σχέδιά τους ήταν τέτοια που οδήγησε τρία χρόνια μετά το θάνατο του Ρούσβελτ να ξεσηκωθεί ένα κύμα αυστηρής κριτικής εναντίον του, ότι ήταν διαλλακτικός απέναντι στην ΕΣΣΔ και τον Στάλιν. Ολα αυτά τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι η ΕΣΣΔ όχι μόνο δε συμμετείχε σε κανένα μοίρασμα του κόσμου, αλλά ότι στη συγκεκριμένη διάσκεψη έβαλε και σοβαρά εμπόδια σε αυτή τη διαδικασία. Οπως σημειώνει ο Β. Μπερεζκόφ: «Οι σκοποί όμως που διακήρυξαν στη Γιάλτα οι ηγέτες των τριών δυνάμεων του αντιχιτλερικού συνασπισμού δεν εξυπηρετούσαν τις επιδιώξεις εκείνων που ετοίμαζαν τον Ψυχρό Πόλεμο. Γι' αυτό και άνοιξαν πυρ κατά των αποφάσεων της Γιάλτας».⁵⁰

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

(Το άρθρο βασίζεται σε κείμενο της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ που εκδόθηκε σε μπροσούρα από τη «Σύγχρονη Εποχή»)

_________________________________________

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

46. William L. Shiler «Ανοδος και πτώση του Γ' Ράιχ» (Εκδόσεις «Αρσενίδη» τόμος Β' σελ. 199-200).

47. Στοιχεία από άρθρο του Μάκη Μαΐλη «Η αλήθεια και το ψέμα» 15/5/2005, Εφημερίδα «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ».

48. Στοιχεία από άρθρο του Μάκη Μαΐλη «Η αλήθεια και το ψέμα» 15/5/2005, Εφημερίδα «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ».

49. Μεταξύ άλλων η Διακήρυξη αναφέρει: «Η επιβολή της τάξης στην Ευρώπη στον τομέα της αναδιοργάνωσης της εθνικής οικονομικής ζωής θα πραγματοποιηθεί με έναν τρόπο, που θα επιτρέψει στους ελεύθερους λαούς να ξεριζώσουν τα τελευταία ίχνη του ναζισμού και φασισμού και να εγκαταστήσουν δημοκρατικούς θεσμούς και δημοκρατικά ιδρύματα σύμφωνα με την δική τους εκλογή» (πηγή: «Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια»).

50. Βαλεντίν Μπερεζκόφ «Ημουν διερμηνέας του Στάλιν», εκδόσεις «Καστανιώτης» τόμος Β'.