Στη λογική του χτυπήματος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των τραπεζοϋπαλλήλων κινείται, όπως ήταν αναμενόμενο, και η νέα πρόταση των τραπεζιτών για το Ασφαλιστικό (σ.σ. στοιχεία της παρουσιάστηκαν σε χτεσινό δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή»). Πρόταση που, όπως και οι προηγούμενες, των τραπεζιτών και η πρόσφατη της κυβέρνησης της ΝΔ αποβλέπουν στην εφαρμογή του αντιασφαλιστικού νόμου Ρέππα. Στόχο που επιδιώκει από την πλευρά της και η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ - ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΣΚΕ και Αυτόνομο Δίκτυο (ΣΥΝ).

Πρακτικά και η νέα πρόταση των τραπεζιτών αποβλέπει στο να απαλλαγούν οι τράπεζες από τις οικονομικές υποχρεώσεις τους, δισεκατομμυρίων ευρώ, προς τα ασφαλιστικά ταμεία και τους εργαζόμενους, αλλά και στη μείωση των παροχών και των συντάξεων, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Ολα αυτά, στο όνομα της ενίσχυσης του ανταγωνισμού των τραπεζών, της ακόμα μεγαλύτερης αύξησης της κερδοφορίας τους.

Η συγκεκριμένη πρόταση προβλέπει ένταξη των ειδικών ταμείων κύριας σύνταξης στο ΙΚΑ και μείωση των εργοδοτικών εισφορών μέσα σε τρία χρόνια κατά 50% (από 26,6% σε 13,33%, όπως ισχύει για τους υπόλοιπους ασφαλισμένους στο ΙΚΑ). Η μείωση των εργοδοτικών εισφορών θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στη μείωση των παροχών και των συντάξεων των ασφαλισμένων στα ειδικά ταμεία. Ακόμα και στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για ένα μέρος των ασφαλισμένων αυτών.

Σχετικά με την επικουρική σύνταξη προβλέπεται η ένταξη όλων των ασφαλισμένων στο επικουρικό του ΙΚΑ, αλλά και ο διαχωρισμός τους σε πριν και μετά το 1993, σύμφωνα με τον αντιασφαλιστικό νόμο 2084/1992 της ΝΔ. Ειδικά για τους ασφαλισμένους πριν το 1993 προβλέπεται και η ένταξή τους σε ένα Επικουρικό Ταμείο Τραπεζοϋπαλλήλων, που θα λειτουργεί συμπληρωματικά, αλλά που θα είναι θνησιγενές και σταδιακά, σε διάστημα πέντε ετών, θα εναρμονίσει τους όρους του με αυτούς του Επικουρικού του ΙΚΑ. Δηλαδή χειροτέρευση των όρων επικουρικής ασφάλισης συνολικά για τους εργαζόμενους στις τράπεζες.

Εκτός από τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών για κύρια σύνταξη προβλέπεται, ουσιαστικά, η απαλλαγή των οικονομικών υποχρεώσεων των τραπεζιτών προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Συγκεκριμένα, προτείνοντας να γίνει αναλογιστική μελέτη για το ύψος των υποχρεώσεών τους μέχρι και το 2004, εμμέσως πλην σαφώς παραγράφουν τις σημερινές διαπιστωμένες υποχρεώσεις τους. Και φυσικά η αναλογιστική μελέτη θα κινείται στην κατεύθυνση της μείωσης των υποχρεώσεών τους. Ενώ είναι σαφής η πρόθεσή τους τις υποχρεώσεις αυτές από το 2005 και μετά να αναλάβει το ΙΚΑ, δηλαδή να τις επιβαρυνθούν το σύνολο των ασφαλισμένων του Ιδρύματος.

Τεράστια ευθύνη γι' αυτή την εξέλιξη έχει και η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΟΤΟΕ, που στρώνει το έδαφος για την ένταση της αντιασφαλιστικής επίθεσης, αφού θέτει ως κύριο αίτημά της την εφαρμογή του νόμου Ρέππα. Αυτό θα έχει ως συνέπεια τη μείωση παροχών, τη μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης και άρα των συντάξεων, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Και αφού έτσι απεμπολεί τα βασικά ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, έρχεται μετά να ζητήσει τη δημιουργία ενός Ενιαίου Επικουρικού στις Τράπεζες, που υποτίθεται ότι θα αναπληρώνει τα όσα χάνουν οι εργαζόμενοι από την κύρια. Πρόταση που είναι τουλάχιστον αβέβαιη - αν όχι αποπροσανατολιστική - ως προς την αποτελεσματικότητά της.

Η κατάσταση αυτή επιβεβαιώνει την ανάγκη που προβάλλουν οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις για κλιμάκωση του αγώνα για τη διεκδίκηση ενός δημόσιου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, με μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αύξηση των συντάξεων και των παροχών, κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κ.ά. Ο Γ. Ποντικός, στέλεχος της ΕΣΑΚ Τραπεζών, δήλωσε σχετικά στο «Ρ»: «Είναι μια ακόμα πρόταση των εργοδοτών για χτύπημα των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων. Κινείται στη λογική της εφαρμογής του αντιασφαλιστικού νόμου 3029, την εφαρμογή του οποίου επιδιώκει και η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΟΤΟΕ. Η πρότασή μας για άμεση κλιμάκωση των απεργιακών αγώνων προβάλλει τώρα ακόμα πιο αναγκαία. Καλούμε τους εργαζόμενους στις τράπεζες να οργανώσουν την πάλη τους και να συντονίσουν τη δράση με τους άλλους εργαζόμενους, ώστε στις 17 Μάρτη να δώσουν μια δυναμική αγωνιστική απάντηση στο σύνολο της αντεργατικής πολιτικής του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του».