«Οι κινητοποιήσεις των αγροτών, που επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο με σημαντικό κόστος για την κοινωνία...». Απ' την πρώτη κιόλας φράση της ανακοίνωσής τους αντιλαμβάνεται κανείς τη στάση που επέλεξαν να τηρήσουν απέναντι στους αγρότες και τον αγώνα τους οι Οικολόγοι - Πράσινοι. Στη συνέχεια της ανάγνωσης η στάση τους αποσαφηνίζεται πλήρως, αφού:

Υπερασπίζονται την ΚΑΠ, εγκαλώντας την κυβέρνηση για το λόγο ότι «δεν έχει εφαρμοστεί στις θετικές της πλευρές»...

Καταγγέλλουν κακή ποιότητα των αγροτικών προϊόντων και αδυναμία της εγχώριας παραγωγής να ανταγωνιστεί ομοειδή προϊόντα σε τιμές και ποιότητα, όπως και «πλημμελή εκπαίδευση και κατάρτιση των αγροτών»...

Ζητούν «εξειδικευμένη και υψηλής ποιότητας παραγωγή με βασική της κατεύθυνση τη βιολογική γεωργία» και «διασύνδεση της αγροτικής οικονομίας με άλλες παραγωγικές δραστηριότητες», όπως η μεταποίηση, ο αγροτουρισμός, οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας...

Ρητορεύουν περί της ανάγκης «συγκρότησης ενός ανεξάρτητου αγροτικού κινήματος»...

Με αυτά ως δεδομένα όταν οι Οικολόγοι - Πράσινοι ζητούν εν κατακλείδι «σχεδιασμένη στήριξη του αγροτικού τομέα με πολιτικές, ουσιαστικές αλλαγές και πόρους που θα στοχεύουν στη μακροχρόνια βιωσιμότητά του», δε ζητούν παρά επιτάχυνση στην εφαρμογή μιας πολιτικής που ξεκληρίζει τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες, που ευνοεί τη συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια, «ικανά» να «διασυνδέσουν» την παραγωγή με τη μεταποίηση και άλλες σχετικές μπίζνες, όπως ο αγροτουρισμός και οι ΑΠΕ...

«Ο πρωθυπουργός λέει ορθοπεταλιά και εσείς κάνετε χάζι»! Οπως ακριβώς το είχε υποσχεθεί προεκλογικά ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ο βουλευτής του Δ. Παπαδημούλης «ελέγχει», στο πλαίσιο της «προγραμματικής αντιπολίτευσης», τους υπουργούς, για το αν και κατά πόσο συμμορφώνονται με τις πρωθυπουργικές υποδείξεις... Και τους εγκαλεί, επειδή κατά την άποψή του δε συμμορφώνονται και δεν επιταχύνουν στην προώθηση μιας βαθιά αντιλαϊκής και αντεργατικής πολιτικής. Συγχρόνως δε συμβάλλει στο μέτρο των δυνάμεών του στη γενικότερη προσπάθεια της κυβέρνησης για ελαχιστοποίηση αν όχι παραίτηση του λαού και των εργαζομένων από διεκδικήσεις σύμφωνες με τις ανάγκες τους. Αναρωτιέται ο Δ. Παπαδημούλης, απευθυνόμενος στον αρμόδιο υπουργό: «Αφού ο πληθωρισμός είναι 2,6% σκοπεύετε να επανεξετάσετε την εισοδηματική πολιτική (...) τουλάχιστον στους χαμηλόμισθους το 1,5% θα το κάνετε 2,5%, θα το κάνετε 3% για να σεβαστείτε την προεκλογική σας δέσμευση;» (...) «αν σκοπεύετε αντί για αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό, με το επιχείρημα της καμένης γης, να δώσετε αυξήσεις κάτω από τον πληθωρισμό, σκοπεύετε τουλάχιστον να πείτε μια συγγνώμη στον ελληνικό λαό;»...

Μάλιστα στο σχετικό δελτίο Τύπου που απέστειλε ο ΣΥΝ, περιλαμβάνεται και η απάντηση του υφυπουργού: «Στη δευτερολογία του ο υφυπουργός κ. Μπόλαρης τόνισε ότι η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα προβεί σε ελέγχους που θα περιορίσουν τα περιθώρια κέρδους (...) η Κυβέρνηση θα τηρήσει τις προεκλογικές εξαγγελίες της». Και το δελτίο Τύπου κλείνει με το σχόλιο «χωρίς όμως να αναφέρει συγκεκριμένα μέτρα και χρονοδιαγράμματα».

Νομίζουμε είναι περιττό το οποιοδήποτε σχόλιο για το ρόλο και τη στάση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στην αρχή ήταν το χρέος. Αλλα περίμεναν οι άνθρωποι και άλλα ανακάλυψαν. Μετά οι προμήθειες, περίμεναν διαφάνεια και τάξη για να ανακαλύψουν χάος.

Τώρα βρήκαν άλλο: Το κράτος λέει είναι κάκιστα οργανωμένο, έχει περιττές υπηρεσίες, άθλια διανομή διοικητικών ρόλων και χρειάζεται άμεσα συγχωνεύσεις και περικοπές.

Πού να τα φανταζόντουσαν αυτά οι καημένοι, όταν ανυποψίαστοι και αθώοι «κατέβηκαν» στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές με μόνο σκοπό να βοηθήσουν αλτρουιστικά τη δύστυχη πατρίδα μας!

Αλλωστε, το ΠΑΣΟΚ ουδεμία συμμετοχή έχει στη διαμόρφωση και την οργάνωση του κρατικού μηχανισμού τα τελευταία 30 χρόνια.

Ολως τυχαίως, βέβαια, όσα ανακαλύπτουν καταλήγουν σε ένα συμπέρασμα: Οτι πρέπει να περιοριστεί η χρηματοδότηση στο δημόσιο τομέα.

Κάποιους τομείς του κράτους που να χρειάζονται προσωπικό, μέσα, σύγχρονο εξοπλισμό δεν μπόρεσαν όμως να ανακαλύψουν. Φαίνεται δε θα υπάρχουν τέτοιοι. Ιδίως αν αφορούν κοινωνικές υπηρεσίες...

ΚΙ ΑΠ' ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ του ΠΑΣΟΚ πιο πολύ τελευταία μας συγκινεί με την παρουσία του ο Χρήστος Πρωτόπαππας. Τον είδαμε στα κανάλια απαρηγόρητο για την εικόνα που παρουσιάζει στο εξωτερικό η Ελλάδα, λόγω των αγροτικών κινητοποιήσεων.

Εκλιπαρούσε να ανασταλούν οι αγώνες τους, γιατί είναι μια περίοδος όπου εθνικά ενωμένοι πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις παγκόσμιες προκλήσεις.

Μόνο που δεν έχουμε ανακαλύψει τέτοιες ...«ενωτικές» διαθέσεις όταν πρόκειται για τα υπερκέρδη των ΑΕ, των εφοπλιστών και των πολυεθνικών. Εκεί δε χρειάζεται «συναίνεση» και «διάλογος». Ο καθένας μεγαλοσχήμονας τα τρώει ...μόνος του.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Πίσω λοιπόν από την αχλή που αφήνουν τα γενικά και αφηρημένα για τις «αγορές», κόβονται μισθοί και συντάξεις, επιταχύνεται το ξεκλήρισμα των αγροτών, αυξάνονται οι άμεσοι και οι έμμεσοι φόροι, αυξάνονται τα τέλη κυκλοφορίας και τα διόδια, καταργούνται τα κονδύλια κοινωνικού χαρακτήρα από τον προϋπολογισμό, δρομολογήθηκαν οι ακόμα πιο αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις για την Κοινωνική Ασφάλιση και τις συντάξεις και ...πάει λέγοντας.

Ωραίο το κόλπο. Παίρνουμε τις εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής, τη διευρυνόμενη εκμετάλλευση των εργαζομένων, το καπιταλιστικό κέρδος, την ολοένα μεγαλύτερη συσσώρευση κεφαλαίων, την αξίωση των εκπροσώπων του κεφαλαίου να ξεπεράσουν την οικονομική κρίση σε βάρος των εργαζομένων, παίρνουμε τον ίδιο τον καπιταλισμό και τα ...μεταβαφτίζουμε όλα σε ...αγορές και λύθηκε το πρόβλημα.

Κι όμως. Το σύνολο των πολιτικών που εφαρμόζονται σε βάρος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, τα διάφορα μέτρα και προγράμματα που προωθούνται από την ΕΕ και την κυβέρνηση, οι επιθέσεις που δέχονται οι λαϊκές κατακτήσεις σε όλα τα επίπεδα, είναι παρεμβάσεις που εξυπηρετούν αποκλειστικά τα συμφέροντα του κεφαλαίου για ακόμα πιο σίγουρα και ακόμα μεγαλύτερα κέρδη.

Επειδή όμως το κεφάλαιο ποτέ δε «χορταίνει» από τα κέρδη που έχει και πάντα επιζητά περισσότερη εκμετάλλευση, περισσότερη συσσώρευση, περισσότερα κομμάτια από τον παραγόμενο πλούτο, ενεργοποιεί τις ...αγορές, που ως μπαμπούλας αξιώνει να γονατίσει ολόκληρος ο λαός για να ικανοποιηθούν οι δικές του ορέξεις. Ενα τροπάρι που θα επαναλαμβάνεται όσο το κεφάλαιο θα εξακολουθεί να έχει δύναμη και εξουσία.

Το «όπλο» της κρίσης χρησιμοποιούν συστηματικά κυβέρνηση και ΣΕΒ για να επιβάλουν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα και να τσακίσουν τους λαϊκούς αγώνες. «Δίκαια τα αιτήματα των αγροτών, αλλά δεν λαμβάνουν υπόψη την κρίση της οικονομίας», είναι από τα συνήθη επιχειρήματα των κυβερνώντων και των παπαγαλακίων τους. Απόλυτα ευθυγραμμισμένος και ο ΣΕΒ: «Δίκαια τα αιτήματα των εργαζομένων, αλλά δεν γίνεται να ικανοποιηθούν σε συνθήκες κρίσης». Πρόκειται βέβαια για γελοίους ισχυρισμούς, τους οποίους οι εργαζόμενοι και οι αγωνιζόμενοι αγρότες πρέπει «να τρίψουν στη μούρη» των εμπνευστών τους, ακριβώς γιατί επιχειρούν να τους εμπαίξουν. Λες και τρώνε κουτόχορτο και δε θυμούνται ότι τα ίδια τους λέγανε όταν δεν υπήρχε η κρίση, αλλά φάση «ανάπτυξης». Και τότε η απάντηση των κυβερνώντων ήταν ότι «δεν αντέχει η οικονομία» ή «δεν αντέχει ο προϋπολογισμός». Λες και ξεχνάνε επίσης ότι κατά τη διάρκεια της κρίσης οι τράπεζες και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι συνεχίζουν να αυξάνουν την κερδοφορία τους. Το ζήτημα λοιπόν είναι ότι με κρίση ή όχι οι εργαζόμενοι, οι φτωχομεσαίοι αγρότες και οι αυτοαπασχολούμενοι είναι οι μεγάλοι χαμένοι. Και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει, αν δεν υπάρξει χειραφέτησή τους από την κυρίαρχη ιδεολογία, αν δεν πιστέψουν στις δυνάμεις τους και αποφασίσουν να ορθώσουν το ανάστημά τους για να ανατρέψουν την κυρίαρχη πολιτική και τα κόμματα διαχειριστές. Είναι μονόδρομος για τον εργαζόμενο λαό για να μην ακούει τα αφεντικά και τους υπαλλήλους τους να τον κοροϊδεύουν ότι έχει δίκιο, αλλά πού να το βρει...

«Σώστε τα αγροτικά προϊόντα κι αφήστε τους αγρότες στην τύχη τους». Κάπως έτσι μπορεί να ερμηνευθεί η έκκληση της προέδρου του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων Χ. Σακελλαρίδη, «ώστε τα ευπαθή - τουλάχιστον - προϊόντα, στην πλειοψηφία τους αγροτικά, να τύχουν ιδιαίτερης μέριμνας και προσοχής», εξηγώντας παράλληλα ότι οι «κλειστοί δρόμοι του εμπορίου» απειλούν την ανάκαμψη των εξαγωγών. Σημειώνει, μάλιστα, ότι τα αγροτικά προϊόντα υποστηρίζουν αυτή την περίοδο τις ελληνικές εξαγωγές επειδή παρουσιάζουν ελάχιστη κάμψη. Με λίγα λόγια, να ανοίξουν τους δρόμους οι αγρότες για να εξαχθούν τα προϊόντα τους! Αυτό που δε λένε οι εξαγωγείς είναι τι παίρνει ο αγρότης για τα προϊόντα του. Πόσο πουλάει στο μεγαλοβιομήχανο που τον πατάει στο λαιμό, πόσο στο μεσάζοντα που του κλέβει τον ιδρώτα. Και πόσο αγοράζουν αυτά τα προϊόντα, τόσο ο Ελληνας εργάτης, όσο και ο αδερφός του στο εξωτερικό. Και πόσα κερδίζουν οι ενδιάμεσοι, «πολλοί και καλοί», που αγωνιούν για την πορεία των εξαγωγών. Γιατί αν ειπωθούν τα ανείπωτα, δεν θα μπορεί εύκολα να βγαίνει ο κάθε χορτασμένος από τον κόπο των άλλων επιχειρηματίας να επιτίθεται στους αγρότες, «ζυγίζοντας» τα προϊόντα τους περισσότερο από τη ζωή τους.

Δε φτάνει η κρατική χρηματοδότηση στις εγχώριες «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις», τώρα το ελληνικό κράτος στηρίζει... και τις ουγγρικές! Ετσι, σύμφωνα με το ΑΠΕ, η Ελλάδα θα δώσει 300.000 ευρώ για την «εκτέλεση αναπτυξιακών προγραμμάτων στο Αφγανιστάν, μέσω δύο ουγγρικών ΜΚΟ, οι οποίες θα διαχειριστούν το συγκεκριμένο ποσό (...)»! Η σχετική συμφωνία «υπογράφηκε στο ουγγρικό υπουργείο Εξωτερικών, παρουσία του πρέσβη της Ελλάδας στην Ουγγαρία, Σπυρίδωνα Γεωργιλέ».

Μάλιστα, σύμφωνα με το Ουγγρικό Πρακτορείο Ειδήσεων ΜΤΙ, «η Ελλάδα, συνεισφέροντας στην υλοποίηση έργων υποδομής στο Αφγανιστάν, είχε ενισχύσει το 2007, με 500.000 ευρώ, ανάλογα ουγγρικά αναπτυξιακά προγράμματα στη χώρα αυτή»!

Οταν πρόκειται να στηριχθεί η ιμπεριαλιστική μηχανή (ανεξαρτήτως «προβιάς») το ελληνικό κράτος είναι «γαλαντόμο». Μόνο με τους μισθούς και τις συντάξεις έχει «καβούρια» στις τσέπες...