Μια σειρά συγκλίσεις και συμπλεύσεις στρατηγικού χαρακτήρα ανάμεσα στα κόμματα αστικής διαχείρισης, και συγκεκριμένα ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, προκύπτουν όλο και πιο έντονα όσο βαδίζουμε προς τις κάλπες, καθώς και οι δύο πασχίζουν να φανούν ικανότεροι στο κεφάλαιο να προωθήσουν τα συμφέροντά του κόντρα στο λαό.

Ενδεικτικά όσα είπε προχτές βράδυ ο Αντ. Σαμαράς, μιλώντας σε επιχειρηματίες στον Πειραιά και αντίστοιχες τοποθετήσεις του Αλ. Τσίπρα και άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ όλο αυτό το διάστημα.

Ο Σαμαράς κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «υπόσχεται τα εξής εξωφρενικά: επαναφορά του μισθολογικού κόστους του Δημοσίου στην εποχή των ελλειμμάτων (...) Υπόσχεται κρατικοποιήσεις. Με τι λεφτά; Ακόμα και εταιρειών που έχουν ήδη ιδιωτικοποιηθεί και ανήκουν και σε τρίτους ιδιώτες επενδυτές (...) Κι ακόμα είχε εξαγγείλει επί λέξει: "Θέτουμε το τραπεζικό σύστημα υπό την ιδιοκτησία και τον έλεγχο του Δημοσίου, με ριζική τροποποίηση του τρόπου λειτουργίας του και των στόχων που σήμερα υπηρετεί"».

Ασφαιρα τα πυρά του. Ο ίδιος ο Τσίπρας, στην πρόσφατη διαδικτυακή του συνέντευξη, προανήγγειλε «επανεξέταση» (και όχι ακύρωση) των ιδιωτικοποιήσεων, διευκρινίζοντας όμως: «Δεν είμαστε κρατιστές (...) η Ελλάδα χρειάζεται σχέδιο για την ανάπτυξη, αλλά χρειάζεται οι στρατηγικής σημασίας οργανισμοί να είναι σε δημόσιο έλεγχο». Κάνοντάς το πιο λιανά, μίλησε συγκεκριμένα για τη ΔΕΗ, λέγοντας ότι «ο ηλεκτρισμός δεν μπορεί να είναι εξ ολοκλήρου σε ιδιώτες», αλλά μάλλον ...εν μέρει.

Για δε τις τράπεζες, ήδη σειρά στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ψελλίζουν ότι η συμμετοχή του κράτους στη μετοχική τους σύνθεση είναι ήδη μεγάλη και αρκεί απλά μια αλλαγή στις διοικήσεις τους, κάτι που έτσι κι αλλιώς κάνουν όλες οι κυβερνήσεις.

Ενώ για την πολυθρύλητη επαναφορά των μισθών στο Δημόσιο σε προηγούμενα επίπεδα με κάλυψη των απωλειών, ο ΣΥΡΙΖΑ δε δεσμεύεται ούτε καν για την επιστροφή του 13ου μισθού.

Παραπέρα, ο Σαμαράς υποσχέθηκε στους επιχειρηματίες ότι με δική του κυβέρνηση, «η φορολογία σε επιχειρήσεις θα μειωθεί σε όλες τις επιχειρηματικές δραστηριότητες από το 25% στο 15%! Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προβλέπει τίποτε για τη μείωση στη φορολογία των επιχειρήσεων» επέμεινε.

Εσκεμμένο λάθος. Ο ίδιος ο Τσίπρας υποσχόταν την προηγούμενη βδομάδα ότι με μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, θα έρθει «άρση της φορολογικής καταστολής στην πραγματική οικονομία (...) Δεν πρόκειται να αυξήσουμε τους φορολογικούς συντελεστές των επιχειρήσεων»και οι επενδυτές θα έχουν«σταθερό φορολογικό σύστημα».

Ο Σαμαράς υποσχέθηκε, επίσης, σταδιακή μείωση του ΕΝΦΙΑ. «Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, τι λέει; Θα τον καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ! Αλλά δεν ξέρει -ή δε λέει- τι θα βάλει στη θέση του».

Κάθε άλλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά καθαρά για αντικατάσταση του ΕΝΦΙΑ με ένα Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας, δίχως να ξεκαθαρίζει βέβαια ποια περιουσία υπολογίζει ως τέτοια, ώστε δίχως ανάληψη προηγούμενης «δέσμευσης» (έστω και προεκλογικής) να ξεκινήσει ευκολότερα την επόμενη φοροεπιδρομή στη λαϊκή κατοικία.

Ο Σαμαράς παρουσίασε ως επιτεύγματα της κυβέρνησής του τα πρωτογενή πλεονάσματα και τον ισοσκελισμένο προϋπολογισμό για το 2015. Κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι μας πάει πίσω στα ελλείμματα. Ωστόσο, όπως παραδέχτηκε ο Γ. Δραγασάκης, το μεσοπρόθεσμο του ΣΥΡΙΖΑ θα περιλαμβάνει μέτρα και στόχους σύμφωνους με τις κατευθύνσεις που βάζει η ΕΕ, δηλαδή τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς (άρα συνέχιση των περικοπών και φορολογία για το λαό, δηλαδή λιτότητα), «δημοσιονομική σταθερότητα», «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» (αντιλαϊκά μέτρα σε εργασιακά, Ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις ή συμπράξεις του Δημοσίου με ιδιώτες), εφαρμογή των μνημονίων διαρκείας της ΕΕ.

Τέλος, ο Σαμαράς επιτέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ και για το μείγμα διαχείρισης του χρέους, χρέος που δε δημιουργήθηκε για την κάλυψη λαϊκών αναγκών, αλλά για τις ανάγκες των μονοπωλίων.

Ο Σαμαράς κατηγορεί την αξιωματική αντιπολίτευση ότι «μιλούν για διαπραγμάτευση του χρέους από την αρχή. Για να το κουρέψουν και για να το κάνουν "βιώσιμο", μας λένε (...) Και τώρα τι θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ; Να πάμε να τους πούμε (σ.σ: στους εταίρους) ότι δεν πληρώνουμε ούτε τους χαριστικούς τόκους που μας βάλατε και κουρέψτε μας εκείνα που μας έχετε δανείσει ως τώρα; Αλλά αυτοί ήδη το έχουν δηλώσει ότι κάτι τέτοιο δεν το δέχονται!».

Ο Τσίπρας υποστηρίζει ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο κι ότι πρέπει να αναδιαρθρωθεί (δεν αναφέρει πουθενά τη λέξη διαγραφή) για να γίνει βιώσιμο, δηλαδή για να μπορέσει να αποπληρωθεί. Η αποπληρωμή του να συνδεθεί με ρήτρα ανάπτυξης και να προβλεφθεί μορατόριουμ στην εξυπηρέτησή του κι όλα αυτά μπορούν να πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο μιας πανευρωπαϊκής συνδιάσκεψης για το χρέος.

Η διαφωνία τους ουσιαστικά βρίσκεται στο αν το χρέος είναι ή πρέπει να γίνει βιώσιμο. Διαφορά πολύ μικρή για το λαό, γιατί η ρύθμιση που θα γίνει ή δε θα γίνει, θα φορτωθεί στις πλάτες του.