Στο όνομα της «λειτουργίας» των σχολείων με κάθε κόστος, η πολιτική αυτή στρέφεται ευθέως κατά του μορφωτικού δικαιώματος. Η γενική εικόνα είναι υποβάθμιση της μορφωτικής διαδικασίας με το συνωστισμό μαθητών σε τμήματα και τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών.

Ομως, η γύμνια αναδεικνύεται ακόμα πιο περίτρανα όταν αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα καλείται να ανταποκριθεί σε μεγαλύτερες απαιτήσεις. Οπως στην περίπτωση του μαθητή με λευχαιμία στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος θα στερηθεί την κατ' οίκον διδασκαλία που δικαιούται, αφού η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Ανατολικής Θεσσαλονίκης υποχρεώνει, προς το παρόν προφορικά, το δάσκαλο να επιστρέψει στην αίθουσα, προκειμένου συνάδελφός του να πάρει απόσπαση σε σχολείο της Δυτικής Θεσσαλονίκης. Για το θέμα παρεμβαίνει το ΚΚΕ με Ερώτηση των βουλευτών του Θ. Κωνσταντινίδη και Ελ. Γερασιμίδου, οι οποίοι ζητούν να ικανοποιηθεί το αίτημα για κάλυψη των αναγκών με το μόνο ρεαλιστικό τρόπο, τους μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών και τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων.