Φτηνό τρικ, που δεν μπορεί να κρύψει τη μεγάλη οικονομική επιβάρυνση των νοικοκυριών, είναι η διαφημιζόμενη από την κυβέρνηση «μείωση των εισιτηρίων». Η σχετική απόφαση οδηγεί μόνο στην αύξηση των κερδών των εταιριών, που με γνώμονα το απόλυτο κέρδος διαχειρίζονται τα δημόσια μέσα μεταφοράς.

Στην πράξη η μείωση του εισιτηρίου από το 1,40 στο 1,20 ευρώ - αλλά για 70 λεπτά μεταφοράς από 90 που ισχύει σήμερα - οδηγεί σε διπλασιασμό του κόστους, αφού, για 90 λεπτά μεταφοράς, όποιος πληρώνει σήμερα 1,40 θα πληρώνει αύριο 2,40, καθώς είναι υποχρεωμένος να αγοράσει δύο εισιτήρια.

Επίσης, η λεγόμενη μείωση από τα 45 στα 30 ευρώ της ενιαίας κάρτας σημαίνει αύξηση κατά 50% για όσους μπορούσαν κι έκαναν τη δουλειά τους με την κάρτα των 20 ευρώ για τα λεωφορεία. Αφού πλέον καταργείται η κάρτα λεωφορείων, τρόλεϊ, τραμ των 20 ευρώ και όλοι είναι υποχρεωμένοι να αγοράζουν την ακριβότερη κάρτα των 30 ευρώ. Ακόμα περισσότερο, δεν μπορεί σήμερα κανείς να επαίρεται για μειώσεις όταν, όπως αναφέρει το ΠΑΜΕ, «πριν τις πρώτες μειώσεις των μισθών το εισιτήριο ήταν έως 0,80 ευρώ για όλο το σύστημα και οι μισθοί ήταν τουλάχιστον 35% μεγαλύτεροι...».

Ενδεικτική είναι η αναφορά της έκθεσης του ΟΑΣΑ, το 2006, που ανέφερε ότι το 1993 η τιμή του εισιτηρίου για μία διαδρομή ήταν 0,22 ευρώ. Σήμερα φτάνει στο 1,20 ευρώ για μία διαδρομή. Σε 20 χρόνια έχουμε αύξηση 5,5 φορές!

Να σημειωθεί ότι την όλη σύλληψη περί μείωσης εισιτηρίων και τα περί ελάφρυνσης του κόστους για τις ευπαθείς ομάδες έρχονται να συμπληρώσουν και οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης για: Την ένταση των ελέγχων για τον περιορισμό της λεγόμενης «εισιτηριοδιαφυγής», ενώ από τις αρχές Σεπτέμβρη θα τοποθετηθούν περιστρεφόμενες μπάρες στην πόρτα εισόδου των λεωφορείων, που πλέον η επιβίβαση θα γίνεται μόνο από την πόρτα του οδηγού. Την ενίσχυση της εμπλοκής ιδιωτών μέσω του «ηλεκτρονικού εισιτηρίου». Προσωρινός ανάδοχος για το έργο, συνολικού ύψους 94 εκατ. ευρώ, έχει οριστεί η κοινοπραξία «Τέρνα Ενεργειακή - LG CNS». Τις επόμενες μέρες, αναμένεται η υπογραφή της σύμβασης για το έργο ύψους 19 εκατ. ευρώ της «τηλεματικής», που έχει αναλάβει η κοινοπραξία «Intrasoft International - Intrakat». Και τα δύο αυτά έργα θα πραγματοποιηθούν με τη μέθοδο ΣΔΙΤ και θα χρηματοδοτηθούν και από κονδύλια του ΕΣΠΑ.

Τέλος, να υπογραμμιστεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία των καθημερινών μετακινήσεων γίνεται με λεωφορεία και τρόλεϊ (1,23 εκατ. επιβιβάσεις τη μέρα για τα λεωφορεία και 242.000 για τα τρόλεϊ, αντίστοιχα, στο μετρό φτάνουν τις 668.000, στον Ηλεκτρικό τις 310.000 και στο τραμ τις 50.000), σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΣΑ.

Κατά τεκμήριο, οι λαϊκές γειτονιές, που εξυπηρετούνται κυρίως με λεωφορείο, καλούνται να πληρώσουν και το μεγαλύτερο μέρος της νέας επιβάρυνσης.

Αν η κυβέρνηση είχε στο νου της να βοηθήσει τα λαϊκά στρώματα, η λύση είναι μία και έχει προβληθεί ξανά και ξανά από το εργατικό κίνημα:

Μείωση της τιμής του εισιτηρίου κατά 50%, ώστε να ανακουφιστεί η πλειοψηφία των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Δωρεάν μετακίνηση των ανέργων, των ΑμΕΑ ή άλλων εργαζομένων που έχουν ανάγκη, των μαθητών και φοιτητών, των στρατευμένων νέων. Λύση επίσης στο πρόβλημα της μεταφοράς είναι η πλήρης ανάπτυξη του στόλου σε όλα τα μέσα (απέναντι στο αίσχος της αναμονής μισής ή και μίας ώρας στα λεωφορεία, για να μη φτάνει ακόμα κι ο Ηλεκτρικός να έχει 7 λεπτά διάστημα ανάμεσα σε δύο συρμούς).

Ολα αυτά δεν μπορούν να εφαρμοστούν στο πλαίσιο μιας πολιτικής που το καπιταλιστικό κέρδος είναι ο οδηγός για τα πάντα.Το θέμα της μεταφοράς πρέπει να είναι ένα ακόμα μέτωπο λαϊκής συσπείρωσης και συμμαχίας, για να γίνουν και οι συγκοινωνίες περιουσία του λαού, στο πλαίσιο μιας λαϊκής οικονομίας.