Η επιμονή της μελέτης και στον αριθμό των ημερών ασφάλισης (ενσήμων) με τον οποίο συνταξιοδοτούνται οι εργαζόμενοι, εκτός του ότι παραβλέπει σκόπιμα την τεράστια «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία, την οποία για δεκαετίες εκκόλαψαν και προστάτεψαν οι αστικές κυβερνήσεις προς όφελος των επιχειρήσεων, επαναφέρει το ζήτημα για αύξηση του ελάχιστου αναγκαίου αριθμού ενσήμων (15ετία) για την κατοχύρωση τους δικαιώματος στη σύνταξη.

Υπενθυμίζεται ότι υπήρξε απόπειρα για αύξηση αυτού του ελάχιστου αριθμού από τα 4.500 ένσημα στα 6.000, κάτι που θα οδηγούσε σε στέρηση σύνταξης για μεγάλο αριθμό εργαζομένων που δεν τα συμπληρώνουν.

Ακόμα και στην κατακλείδα της, η μελέτη δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας για τα μέτρα που σχεδιάζει να νομοθετήσει η κυβέρνηση, επιβεβαιώνοντας όλες τις παρατηρήσεις που κάναμε, επισημαίνοντας: «Τέλος, πολλές από τις παρεμβάσεις δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη. Το στοίχημα είναι να παραμείνουν αμείωτα η ένταση και ο ζήλος με την οποία πραγματοποιούνται οι μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις ως το τέλος και να αποφευχθούν λοξοδρομήσεις προς όφελος συγκεκριμένων ομάδων που ευνοούνται από την υπάρχουσα κατάσταση και δεν επιθυμούν αλλαγές (π.χ. εξαιρέσεις του Ν.3863/2010, κοινωνικοί πόροι ή άλλα έσοδα των ΦΚΑ που κατηγοριοποιούνται διαφορετικά...».