Βρισκόμαστε στο 1971 και η ειδυλλιακή οικογένεια Πέρον με τις 5 κόρες, μετακομίζει σε μια μεγάλη, παλιά, ξύλινη βίλα στα περίχωρα της Νέας Υόρκης. Με το που τα μέλη της οικογένειας πατούν το πόδι τους, διαλέγουν δωμάτια, βάζουν καινούργιες ταπετσαρίες στους τοίχους και «ξύνουν» τα φθαρμένα ξύλινα πατώματα... Βρίσκονται έτσι μπροστά σε μια άσχημη, αντιπαθέστατη κούκλα - που διακατέχεται από κακό πνεύμα - που μουτζουρώνει με κόκκινο κραγιόνι τοίχους, πόρτες και τραπέζια ενώ, αρχίζουν να εμφανίζονται περίεργοι μώλωπες στα σώματα των ενοίκων... Κι όλα αυτά, μαζί με πόρτες που ανοιγοκλείνουν με πάταγο από μόνες τους, με τα ρολόγια του σπιτιού να σταματούν κάθε νύχτα στις 3.07 και με μια κόρη, να μιλά για κάποια «Ρόρι», η μορφή της οποίας εμφανίζεται στο καθρεφτάκι του μουσικού κουτιού... Σε γενικές γραμμές, η παρουσία εχθρικών δυνάμεων - δαιμόνων, γίνεται παραπάνω από αισθητή... Αντί λοιπόν, όπως θα έκανε κάθε λογικός οικογενειάρχης, να μαζέψει τη φαμίλια και να του δίνουν άρον άρον από το στοιχειωμένο ερείπιο (ειδικά μετά την επίθεση ενός δαίμονα σε μια κόρη), οι γονείς, αναζητούν βοήθεια σε ζευγάρι δαιμονολόγων/ μέντιουμ, του Εντ και της Λορέν Γουόρεν, που ειδικεύονται στον τομέα των «παρα - και - μεταφυσικών» δραστηριοτήτων. Οι Γουόρεν διαθέτουν το χάρισμα - ή μάλλον το ανάθεμα - να οσμίζονται και να αισθάνονται την ύπαρξη σκοτεινών δυνάμεων... Οι Γουόρεν λοιπόν ρίχνονται με τα μούτρα στη διερεύνηση του φαινομένου, επεξηγώντας παράλληλα με παιδαγωγική έμφαση, το πώς λειτουργεί η διαδικασία απομάκρυνσης του κακού... ίδιοι χριστιανοί ιεραπόστολοι, που πάση θυσία, προσπαθούν να διαδώσουν την πίστη τους...