Εδώ φτάσαμε. Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, που με τον κόπο τους προσπαθούν να επιβιώσουν, να γίνονται αντικείμενα ελεημοσύνης από την Εκκλησία ή επιχειρηματίες (θυμίζουμε ότι επιχειρηματίας «δώρισε» πετρέλαιο στα σχολεία). Την ίδια ώρα το κράτος, το οποίο χρυσοπληρώνουν οι εργαζόμενοι με τους φόρους και τα χαράτσια, ακόμα... να ετοιμάσει τα γεύματα που έχει υποσχεθεί στα σχολεία. Το υπουργείο Παιδείας εδώ και καιρό έχει πει πως θα ξεκινήσει τέτοιο πρόγραμμα, αλλά ακόμα τίποτα. Η σχολική χρονιά τελειώνει και το πρόγραμμα... «θα» ξεκινήσει την άλλη βδομάδα.
Οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους δεν είναι ζητιάνοι. Εχουν δικαίωμα στη ζωή και στην αξιοπρέπεια και αυτό δεν τους «χαρίζεται» από καμία Εκκλησία και κανέναν επιχειρηματία. Δεν πρέπει και δεν μπορούν να συμβιβαστούν με τέτοια ζωή, αντίθετα να διεκδικήσουν την ικανοποίηση όλων των αναγκών τους.