Τα νέα δεδομένα, οι σύνθετες συνθήκες δράσης που διαμορφώθηκαν για την ΚΟ στην ανάπτυξη της πάλης, στη συσπείρωση δυνάμεων, στη διεύρυνση της πολιτικής επιρροής του Κόμματος, λόγο της βαθιάς και με μεγάλη διάρκεια καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, που συνοδεύτηκε με πρωτοφανή σε έκταση και αγριότητα επίθεση του κεφαλαίου στην εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία της περιοχής, απασχόλησαν την Συνδιάσκεψη της Οργάνωσης Περιοχής Βορειοδυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ, η οποία εξέλεξε γραμματέα της νέας Επιτροπής Περιοχής τον Κώστα Μπάτσικα, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ.

Οπως επισημάνθηκε εισηγητικά, στην περιοχή εκφράζονται μια σειρά ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις καθώς και ο αντιφατικός χαρακτήρας των σχέσεων με την Τουρκία και άλλες χώρες της περιοχής, π.χ. την Αλβανία. Αντιθέσεις που σχετίζονται με την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών (Ηγουμενίτσας, Κέρκυρας, Πλατυγιάλι), τα πιθανά κοιτάσματα πετρελαίου που «μπλέκονται» με την ΑΟΖ Ελλάδας - Αλβανίας, τους αγωγούς φυσικού αερίου, αγορά εκτάσεων γης από κινέζικα μονοπώλια για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάρκων κ.ά.

Από την κρίση δέχθηκαν ισχυρό πλήγμα βασικοί κλάδοι, όπως ο κατασκευαστικός, ο τουρισμός. Σοβαρά προβλήματα προέκυψαν επίσης στο βιομηχανικό κλάδο της μεταποίησης αγροτικών κτηνοτροφικών προϊόντων (ιδιωτικοποίηση «ΔΩΔΩΝΗΣ», ένταξη του Πτηνοτροφικού Συνεταιρισμού Αρτας στο άρθρο 99, απλήρωτη εργασία στην «ΠΙΝΔΟ»). Στο εμπόριο προχωρά η συγκέντρωση με εξαγορά τοπικών αλυσίδων, όπως έγινε με τα σούπερ μάρκετ «Παύλου» από τον Μασούτη.

Σημαντικές αλλαγές αναφέρθηκαν ότι υπάρχουν και στο χρηματοπιστωτικό σύστημα από τη συγχώνευση τραπεζών, την ιδιωτικοποίηση του ΤΤ. Διαμορφώνονται συνθήκες πλήρους υποβάθμισης - εμπορευματοποίησης της Υγείας - Πρόνοιας, με ιδιωτικοποίηση κοινωνικών δομών, συγχωνεύσεις νοσοκομείων (Γενικό Νοσοκομείο «Χατζηκώστα» με Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, Νοσοκομείο Μεσολογγίου με Αγρινίου, Νοσοκομείο Κέρκυρας με Ψυχιατρείο).

Οι εξελίξεις αυτές έχουν οδηγήσει σε πρωτόγνωρη χειροτέρευση των υλικών όρων διαβίωσης της λαϊκής οικογένειας. Η έξαρση της ανεργίας, η γενίκευση της απλήρωτης εργασίας για χιλιάδες εργαζόμενους, η μείωση μισθών και μεροκαμάτων, διαμορφώνουν εφιαλτική εικόνα για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα της περιοχής.

Σε όλη την περίοδο που είναι σε εξέλιξη η καπιταλιστική οικονομική κρίση, αναπτύχθηκαν στην περιοχή σημαντικοί αγώνες, με χαρακτηριστικά τη μεγαλύτερη μαζικότητα και διάρκεια συγκριτικά με την προ κρίσης εποχή. Πήραν μέρος τμήματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων που δεν είχαν πείρα συμμετοχής σε ταξικούς κοινωνικούς αγώνες την προηγούμενη περίοδο.

Ωστόσο, εκτιμήθηκε ότι οι αγώνες ήταν σε αναντιστοιχία με την επίθεση που δέχονταν τα λαϊκά στρώματα. Ηταν σε αναντιστοιχία η πολιτικοποίηση και το περιεχόμενο της πάλης. Κυριαρχούσε η λογική της άμεσης λύσης, οι αυταπάτες ότι με αλλαγή σε κυβερνητικό επίπεδο θα ανακοπεί η επίθεση. Εντονο ήταν και το χαρακτηριστικό να ενοχοποιείται το πολιτικό προσωπικό και να μένει στο απυρόβλητο η μεγάλη καπιταλιστική ιδιοκτησία, ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης.

Η συμμετοχή των πιο φτωχών τμημάτων της εργατικής τάξης και ιδιαίτερα στη βιομηχανία, είχε να αντιμετωπίσει το χαμηλό επίπεδο οργάνωσης, την εργοδοτική τρομοκρατία, το φόβο για χειρότερες εξελίξεις, την εκφυλιστική δράση του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού και των οπορτουνιστών που συνοδεύονταν με ανοιχτή υπονόμευση, τον αντικομμουνισμό, την προβοκάτσια που έφτανε ακόμη και σε δολοφονικές επιθέσεις, όπως στην 48ώρη απεργία στα Γιάννενα τον Οκτώβρη του 2010, τη συκοφάντηση του Κόμματος και του ΠΑΜΕ ότι κλείνει επιχειρήσεις.

Στην κατεύθυνση ανασύνταξης και αναζωογόνησης του κινήματος, εκτιμήθηκε από τη Συνδιάσκεψη ότι παραμένουν προβλήματα προσανατολισμού και περιεχομένου δράσης που έχουν τη ρίζα τους σε κοινοβουλευτικές αντιλήψεις για το περιεχόμενο της παρέμβασης στο κίνημα. Κρίσιμο ζήτημα είναι η βελτίωση της λειτουργίας και δράσης των σωματείων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, το δυνάμωμα των δεσμών με τα μέλη τους. Η αναζωογόνηση του κινήματος απαιτεί σταθερή προσπάθεια για συσπείρωση σε γραμμή σύγκρουσης, προώθησης της συμμαχίας στο επίπεδο του κλάδου, αποκάλυψη του ρόλου των άλλων δυνάμεων και όξυνση της διαπάλης. Η πολύμορφη δράση να παίρνει υπόψη τη σύνθεση του κλάδου από γυναίκες, νέους, που απαιτεί εξειδίκευση στόχων και αιτημάτων.

Μεταφέρθηκε θετική και αρνητική εμπειρία για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Γενικά καταγράφεται μια τάση βελτίωσης και ανόδου στις αρχαιρεσίες, που όμως δεν αλλάζει το γενικό αρνητικό συσχετισμό. Σε μια σειρά επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία συγκροτήθηκαν ψηφοδέλτια του ΠΑΜΕ από εργατοϋπαλλήλους που δεν ήταν μέλη και φίλοι του Κόμματος.

Στο χώρο της φτωχής αγροτιάς, γίνονται διεργασίες (ειδικά με αφορμή τα πρόσφατα μπλόκα), που εκφράζονται με απαξίωση των κυβερνητικών συνδικαλιστών και λοιπόν οργανώσεων (ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ, ΕΑΣ) αλλά δρουν και ισχυροί μηχανισμοί που συνδέονται με το βιομηχανικό κεφάλαιο, με την τοπική διοίκηση. Στο κίνημα των αυτοαπασχολουμένων ΕΒΕ κυριαρχούν δυνάμεις που εκφράζουν μεσαία στρώματα, που διεκδικούν ρόλο δορυφόρου στα μονοπώλια. Η μεγάλη πλειοψηφία των φτωχών αυτοαπασχολουμένων είναι ανοργάνωτοι. Οπως ειπώθηκε, η κατάσταση είναι σε αναντιστοιχία με τις διαθέσιμες κομματικές δυνάμεις. Θετικό βήμα αποτέλεσε η συγκρότηση σωματείου αυτοαπασχολουμένων στην Κέρκυρα όπως και το γεγονός ότι στα Γιάννενα, η σταθερή λειτουργία και παρέμβαση της ΠΑΣΕΒΕ στηρίζεται στη δράση πρωτοβάθμιων σωματείων.

Η συσπείρωση και οργάνωση δυνάμεων, προϋποθέτει σκληρή και σταθερή δουλειά, αντιπαράθεση με την αστική τάξη, τα κόμματα του κεφαλαίου, τον εργοδοτικό συνδικαλισμό. Είναι προϊόν σύνθετης και πολύπλευρης, μαζικής πολιτικής και ιδεολογικής δουλειάς. Στοιχεία συσπείρωσης δυνάμεων εκτιμήθηκε ότι υπάρχουν στην περιοχή, με τη συγκρότηση λαϊκών επιτροπών. Δυσκολίες προκύπτουν από την παρέμβαση των άλλων δυνάμεων, τους ελιγμούς που κάνουν στο κίνημα, την επίθεση «ενότητας». Εγιναν εκατοντάδες εγγραφές στα σωματεία, κυρίως μπροστά σε αρχαιρεσίες, αλλά η δουλειά εγκαταλείπεται στη συνέχεια και δείχνει ότι η εκλογίστικη αντίληψη διαπερνά σε ορισμένες περιπτώσεις και τη δουλειά στο κίνημα.

Για το ζήτημα της ανεργίας υπογραμμίστηκε ότι πρέπει να αποτελέσει μόνιμο συστατικό στοιχείο στη δράση, διεκδίκησης όλων των λαϊκών οργανώσεων. Δράση για την οργάνωση της αλληλεγγύης με δεδομένη τη γενίκευση της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Στη νεολαία, η πείρα της ΚΟ επιβεβαιώνει ότι ανοίγονται δρόμοι παρέμβασης στο βαθμό που σταθερά και τα ταξικά συνδικάτα, σύλλογοι γυναικών, γονέων, έχουν τέτοιο προσανατολισμό. Η ανάδειξη νέων σε ΔΣ σωματείων, στις λαϊκές επιτροπές, η συμμετοχή στις αρχαιρεσίες, είναι ορισμένα θετικά βήματα που δεν αρκούν.

Η συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας είναι έξω από το οργανωμένο κίνημα. Η παρουσία και παρέμβαση του ΠΑΜΕ και των άλλων τμημάτων της κοινωνικής συμμαχίας, σημειώθηκε ότι πρέπει να σταθεροποιηθεί στα ΤΕΙ και ΑΕΙ, σε όλους τους χώρους κατάρτισης και μαθητείας και ιδιαίτερα στα σχολεία των λαϊκών περιοχών. Σε αυτήν την κατεύθυνση, αναδείχτηκε η ανάγκη να αξιοποιηθούν τα Εργατικά Κέντρα της περιοχής που πλειοψηφία είναι το ΠΑΜΕ, μεγάλα σωματεία για πιο πολύπλευρη παρέμβαση στη νεολαία, με τη δημιουργία στεκιών πολιτιστικής και μορφωτικής δραστηριότητας. Να αξιοποιηθούν φίλοι και οπαδοί του Κόμματος και της ΚΝΕ που δραστηριοποιούνται σε τομείς του πολιτισμού και αθλητισμού.

Στη δράση για την προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας, εκτιμήθηκε ότι έγιναν ορισμένα θετικά βήματα με τη συγκρότηση λαϊκών επιτροπών. Ωστόσο, η δράση τους ήταν με εξάρσεις και επικεντρώθηκε κυρίως στα χαράτσια της ΔΕΗ και σε μεμονωμένες περιπτώσεις σε ζητήματα αλληλεγγύης. Η κοινωνική συμμαχία εκτιμήθηκε ότι μπορεί να κάνει πιο στέρεα και ουσιαστικά βήματα όταν οικοδομείται στο επίπεδο του κλάδου.

Απαιτεί γνώση των εξελίξεων, παρακολούθηση της δράσης των μονοπωλιακών ομίλων, των ανακατατάξεων, των επιδράσεων στο σύνολο των λαϊκών στρωμάτων, ουσιαστική δουλειά εξειδίκευσης και επεξεργασίας αιτημάτων και στόχων πάλης που μπορούν να συνενώσουν εργάτες με αυτοαπασχολούμενους, φτωχούς αγρότες. Συμπερασματικά σημειώθηκε ότι στην περιοχή, η προσπάθεια αυτή πρέπει να επικεντρωθεί στους κλάδους Γάλα - Ποτά - Τρόφιμα, στο εμπόριο, στις κατασκευές και στον επισιτισμό, όπου συγκεντρώνεται η μεγάλη πλειοψηφία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.