Χαιρετισμό στη μεγάλη συγκέντρωση χτες βράδυ, στο 38ο Φεστιβάλ ΚΝΕ «Οδηγητή», πριν από την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, απηύθυνε ο Θοδωρής Χιώνης, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ.

Εκ μέρους του ΚΣ της Οργάνωσης, χαιρέτισε τους χιλιάδες νέους και νέες που ζωντάνεψαν με τη συμμετοχή τους τις εκδηλώσεις πανελλαδικά, τους νέους της Αττικής, ειδικά της Δυτικής Αθήνας που υποδέχτηκαν το Φεστιβάλ στη γειτονιά τους, τους συντρόφους που δούλεψαν για να πραγματοποιηθεί, τις αντιπροσωπείες προοδευτικών Οργανώσεων Νεολαίας από όλο τον κόσμο που έδωσαν το «παρών».

«Το φεστιβάλ μας σε πείσμα πολλών αντέχει, δυναμώνει», συνέχισε. «Μιας και το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, στις ανηφόρες και στις κατηφόρες, δεν τα δίπλωσαν, δε συμβιβάστηκαν με την εξουσία των μονοπωλίων που τσακίζει τις ζωές μας. Δεν απαρνήθηκαν τα επαναστατικά ιδανικά και τις αξίες μας, αλλά πάλεψαν και συνεχίζουν σταθερά να παλεύουν για να γίνει ο λαός μας αφέντης στον τόπο του. Αυτή η πορεία για μας είναι πάντα πορεία προς τα μπρος, χωρίς να υπολογίζουμε κόπους και θυσίες, ξεπερνώντας δυσκολίες και δικές μας αδυναμίες. Ετσι και το Φεστιβάλ μας αντέχει και εξελίσσεται».

Περιέγραψε το δρόμο που καλείται σήμερα να ακολουθήσει λαός και νεολαία: «Αμείλικτος ταξικός αγώνας, με μαζική συμμετοχή και οργανωμένος σε κάθε τόπο δουλειάς, κάθε γειτονιά, κάθε σχολείο και σχολή. Ενιαίος. Ολοι για έναν και ένας για όλους. Αυτό είναι το κάτι που πρέπει να γίνει. Ενάντια στους εκμεταλλευτές, στις κυβερνήσεις, στα κόμματά τους, στους υπηρέτες τους, στις συμβιβασμένες ηγεσίες στο κίνημα που έχουν καθίσει στο σβέρκο μας και απαιτούν υποταγή στις επιλογές της αστικής τάξης. Ενάντια σε αυτούς που θέλουν να διαχειριστούν τη σαπίλα του καπιταλισμού και να δεχτούμε ότι θα είμαστε εκσυγχρονισμένοι δούλοι, δούλοι του 21ου αιώνα».

Αναπτύσσοντας το νόημα του συνθήματος του Φεστιβάλ παρέπεμψε κατ' αρχάς στα γραπτά του Γκόρκι: «"Την ηθική των αφεντικών την αντιπάθησα όσο και την ηθική των δούλων. Μια τρίτη ηθική έβλεπα να διαμορφώνεται μέσα μου: Δίνε το χέρι σου σε όποιον σηκώνεται"... Από εδώ δανειστήκαμε, από τον εργάτη συγγραφέα Μαξίμ Γκόρκι, το πρώτο μισό του συνθήματός μας». Και συμπλήρωσε: «Στο δρόμο της λαϊκής αντεπίθεσης, στον αγώνα της εργατικής τάξης για τη δικιά της εξουσία και οικονομία, έχει θέση κάθε νέος και νέα, εκεί έχει ελπίδα, εκεί θα βρει τη ζωή που του αξίζει. Κι όχι να περιμένει από εκλογές σε εκλογές, το ποιος θα γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Εχει συμφέρον να κοιτάξει έξω από τα όρια του συστήματος της εκμετάλλευσης και της ανεργίας. Εδώ βρίσκεται ό,τι πιο πρωτοπόρο, ό,τι πιο νέο υπάρχει. Γι' αυτό και το σύνθημα του Φεστιβάλ το συμπληρώσαμε από ποίημα του Μπρεχτ με το στίχο "εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία"».