Στην ολοκληρωτική απόρριψη της δικαστικής αγωγής που είχε καταθέσει η εργοδοσία κατά της απεργίας που πραγματοποιούν οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια του Αφών Λεμονιά, στο Βόλο - διαρκεί, ήδη, 37 μέρες και συνεχίζεται - διεκδικώντας την πληρωμή των δεδουλευμένων τους, προχώρησε το Εφετείο Λάρισας.

Με την αγωγή της η εργοδοσία ζητούσε:

• Να αναγνωριστεί η απεργία ως παράνομη και καταχρηστική.
• Να αναγνωριστεί ότι ο αποκλεισμός των βιομηχανικών εγκαταστάσεων της εταιρείας από τους απεργούς - δηλαδή η απεργιακή περιφρούρηση - είναι παράνομος.
• Να απαγορευτεί η συνέχιση της απεργίας και να απαγορευτεί η συνέχιση του αποκλεισμού με την απειλή ποινών άμεσης εκτέλεσης.

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Βόλου, με την υπ. αριθμ. 30/2012 απόφασή του, είχε δεχτεί, κατά ένα μέρος, την αγωγή, αποφασίζοντας ότι η απεργία είναι καταχρηστική κι απορρίπτοντας τα άλλα δυο αιτήματα. Το Συνδικάτο Μετάλλου Μαγνησίας «Μήτσος Παπαρήγας» έκανε έφεση, προσβάλλοντας την πρωτόδικη απόφαση κατά το μέρος που έγινε δεκτή η αγωγή της εταιρείας και το Εφετείο της Λάρισας, με την υπ' αριθμ. 1/2012 απόφασή του στις 9/4/ 2012, έκανε δεκτή την έφεση, απορρίπτοντας την αγωγή καθ' ολοκληρίαν.

Ενδιαφέρον έχουν κάποια σημεία της απόφασης του δικαστηρίου, όχι μόνο γιατί δεν είναι σύνηθες η Δικαιοσύνη ν' απορρίπτει «αιτήματα - απαιτήσεις» της εργοδοσίας - το αντίθετο είναι ο κανόνας και ελάχιστες οι εξαιρέσεις - αλλά και γιατί, αυτό το διάστημα, και λόγω της απεργίας των ναυτεργατών, γινόμαστε, για πολλοστή φορά, μάρτυρες μιας σφοδρής, γενικευμένης και πολυμέτωπης επίθεσης στο δικαίωμα της απεργίας, με «επιχειρήματα» ότι τα απεργιακά αιτήματα είναι καταχρηστικά και υπερβολικά, οι μορφές πάλης των εργαζομένων παράνομες, από την απεργία πλήττονται συμφέροντα κλπ.

Οπως αναφέρεται στην απόφαση του δικαστηρίου «τα αιτήματά της (σ.σ. της απεργίας των εργαζομένων στα εργοστάσια των Αφών Λεμονιά), που συνίστανται αποκλειστικά και μόνο στην καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως προδήλως παράλογα ή παράνομα, ούτε καν αδικαιολόγητα ή απλώς υπερβολικά. Ο μισθός είναι το ελάχιστο δικαίωμα του εργαζόμενου και αν δεν ικανοποιηθεί κινδυνεύει κι αυτή η διαβίωσή του».

Σε άλλο σημείο η απόφαση αναφέρει: «Βέβαια, η ένδικη απεργία σαφώς και προκαλεί δυσχέρεια και δυσλειτουργία στην επιχείρησή της (σ.σ. της ενάγουσας εταιρείας), πλην όμως το γεγονός αυτό δεν καθιστά κατά νόμο καταχρηστική μια απεργία, διότι κάθε απεργία έχει εκ φύσεώς της ως συνέπεια την οικονομική δυσχέρανση του εργοδότη, αφού αυτός είναι και ο σκοπός του συγκεκριμένου μέτρου».

Βεβαίως, ρόλο γι' αυτή τη θετική απόφαση του συγκεκριμένου δικαστηρίου έπαιξε και η αποφασιστική στάση των απεργών στα εργοστάσια των Αφών Λεμονιά, οι οποίοι απέναντι στην επιτιθέμενη εργοδοσία, που δρα «αγκαλιά» με την Αστυνομία, καταφεύγοντας σε πιέσεις, εκβιασμούς, απειλές και τρομοκρατία, προτάσσουν την ταξική ενότητα και την οργανωμένη πάλη, υπερασπιζόμενοι με αποφασιστικότητα και σθένος τον αγώνα τους, αλλά και το Συνδικάτο τους.

Η απόφαση του δικαστηρίου - σημειώνει σε ανακοίνωσή του το Συνδικάτο Μετάλλου Ν. Μαγνησίας «Μήστος Παπαρήγας» - φανερώνει ότι «μπορούμε με την ανυποχώρητη πάλη μας, χωρίς να έχουμε αυταπάτες για το ρόλο της Δικαιοσύνης, να κερδίζουμε και θετικές αποφάσεις».