Για τις γυναίκες που ασφαλίστηκαν πριν την 31/12/1992 και οι οποίες έχουν πραγματοποιήσει, τουλάχιστον, 4.500 μέρες ασφάλισης, ο νόμος 3863/2010 προβλέπει τη σταδιακή προσαύξηση του ορίου συνταξιοδότησης που ίσχυε μέχρι 31.12.2010, από το 60ό στο 65ο έτος όταν πρόκειται για πλήρη σύνταξη και από το 55ο στο 60ό έτος όταν πρόκειται για μειωμένη. Η σταδιακή αύξηση θα γίνει το διάστημα 2011 - 2014. Από το 2015 και μετά, καθιερώνεται το 65ο έτος ως γενικό όριο ηλικίας για τη λήψη πλήρους σύνταξης λόγω γήρατος και το 60ό έτος για τη λήψη μειωμένης. Τα συγκεκριμένα όρια ηλικίας αφορούν το σύνολο των ασφαλισμένων ανεξάρτητα από φύλο και ημερομηνία υπαγωγής τους στην ασφάλιση. Στο πλαίσιο της σταδιακής εναρμόνισης του ορίου ηλικίας ορίζεται ότι θεμελιώνουν δικαίωμα για λήψη σύνταξης (μειωμένης ή πλήρους) λόγω γήρατος, με τη συμπλήρωση, αντίστοιχα, των ορίων ηλικίας που θα έχουν διαμορφωθεί κατά το έτος της συμπλήρωσης του 55ουή του 60ού έτους της ηλικίας τους.

Πρόκειται για διάταξη που θίγει όλες τις γυναίκες εργαζόμενες στον ιδιωτικό τομέα καθώς αυξάνει τον εργασιακό τους βίο από ένα έως πέντε χρόνια για όσες συνταξιοδοτούνται από το 2011 έως το 2014 και από το 2015 τον αυξάνει για όλες κατά πέντε χρόνια.

Με το άρθρο 40 του ν. 3996/2011 τροποποιήθηκαν οι διατάξεις του ν. 3863/2010, με τις οποίες καθορίζονται οι χρόνοι ασφάλισης που μπορούν να αναγνωριστούν για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος ή για προσαύξηση του ποσού της σύνταξης, καθώς και ο τρόπος και οι προϋποθέσεις αναγνώρισης των χρόνων αυτών. Η ισχύς του άρθρου 40 αρχίζει από 1/1/2011 και εφαρμόζεται για τους ασφαλισμένους που συγκεντρώνουν αθροιστικά τις εξής προϋποθέσεις:

α) Θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης από 1/1/2011 και μετά με προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από αυτήν την ημερομηνία και μετά, με βάση τις διατάξεις του άρ­θρου 10 του ν. 3863/2010.

Αποκλείονται όσοι έχουν ήδη θεμε­λι­ώσει ή κατοχυρώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι 31/12/2010. Επίσης, αποκλείονται όσοι θεμελιώνουν από 1/1/2011 και μετά με διατάξεις που δεν τροποποιούνται από το άρθρο 10 του ν. 3863/2010 (π.χ. γονείς ή σύζυγοι αναπήρων - συνταξιοδοτούμενοι με το άρθρο 140 του ν. 3655/2008, άνδρες που συνταξιοδοτούνται με 15 έτη ή 4.500 μέρες ασφάλισης και ηλικία 65 ετών). Επίσης, δε θίγονται οι προϋποθέσεις συντα­ξι­ο­δότησης λόγω αναπηρίας και θανάτου, οι αναγνωριζόμενοι χρόνοι του άρθρου 40 αναγνω­ρί­ζονται μόνο στις περιπτώσεις συνταξιοδότησης λόγω γήρατος (με εξαίρεση το χρόνο στρατιω­τι­κής θητείας, ο οποίος αναγνωρίζεται και για θεμελίωση σύνταξης αναπηρίας/θανάτου υπό τις προϋποθέσεις του ν. 1358/83, όπως ισχύει).

β) Στις μητέρες ανήλικων τέκνων, ασφαλισμένες από 1/1/1993 και μετά (νέες ασφαλισμένες), η δυνατότητα αναγνώρισης χρόνου ασφάλισης με τις εν λόγω διατάξεις δίνεται από 1/1/2013 και μετά, οπότε τροποποιούνται οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησής τους. Οι μητέρες ανηλίκων τέκνων, ασφαλι­σμέ­νες μέχρι 31/12/1992, που θεμελιώνουν ή κατοχυρώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης με προ­­ϋ­­πο­­θέσεις που ίσχυαν μέχρι 31/12/2010, δεν έχουν το δικαίωμα αναγνώρισης, εκτός αν επιλέξουν να μη συνταξιοδοτη­θούν με αυτές τις διατάξεις, αλλά με αυτές που ισχύουν από 1/1/2011 και μετά.

Αφού η κυβέρνηση τους φόρτωσε με πρόσθετα χρόνια εργασίας και όρισε ότι η απόκτηση του δικαιώματος στην πλήρη σύνταξη απαιτεί 40 χρόνια εργασίας, τώρα ζητά και να πληρώσουν από την τσέπη τους για να μπορέσουν να έχουν κάποια σύνταξη, η οποία ελαχιστοποιείται συνεχώς.

Επανακαθορίζονται τα α­νώτατα ποσά συντάξεων γήρατος και αναπηρίας (συμπεριλαμβανομένων των οικογενειακών επιδομάτων) που χορηγούν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί για τους μέχρι 31/12/1992 ασφαλισμένους που έχουν πραγματοποιήσει 35 έτη ασφάλισης. Το ανώτατο ποσό σύνταξης από 1/7/2011 δεν μπορεί να υ­περ­βαίνει το 4πλάσιο του κατά το έτος 1991 μέσου μηνιαίου κατά κεφαλή ΑΕΠ αναπροσαρ­μοζόμενου με το εκάστοτε ποσοστό αύξησης των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων (σήμερα 2.773,40).

Ο ασφαλισμένος του ΟΑΕΕ που έχει θεμελιωμένο συνταξιοδοτικό δικαίωμα, μπορεί να διατηρήσει το επάγγελμά του και μετά την αίτηση συνταξιοδότησης (πρέπει να το δηλώσει στην αίτηση). Η διατήρηση του επαγγέλματος δεν μπορεί να διαρκέσει πάνω από 12 μήνες από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης. Στις περιπτώσεις αυτές η έναρξη συνταξιοδότησης μετατοπίζεται από την 1η του επόμενου μήνα της υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης στην 1η του επόμενου μήνα της υποβολής των δικαιολογητικών διακοπής του επαγγέλματος.