Τις τελευταίες μέρες επαναλαμβάνεται με πιο έντονο τρόπο το μπαράζ των εκβιασμών και των τρομοκρατικών διλημμάτων, με τα οποία η πλουτοκρατία και οι εκπρόσωποί της βομβαρδίζουν τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Με το φόβητρο της μη εκταμίευσης της έκτης δόσης του ληστρικού δανείου που έχουν συμφωνήσει κυβέρνηση - τρόικα, της χρεοκοπίας ή ακόμα και της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, τα μονοπώλια και οι πολιτικοί τους εκφραστές επιχειρούν να καθυποτάξουν το λαό, ώστε να δεχθεί ως «μονόδρομο» τα βάρβαρα μέτρα που τον έχουν ήδη πτωχεύσει και στέλνουν στο απόσπασμα ό,τι δικαίωμα του έχει απομείνει. Το έργο δεν είναι καινούριο. Κάθε φορά που η πλουτοκρατία βρίσκεται μπροστά σε αδιέξοδα στη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, ξεδιπλώνεται μια συγχρονισμένη εκστρατεία τρομοκράτησης και χειραγώγησης των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.

Το ίδιο είχε γίνει και πριν από την εκταμίευση της πέμπτης δόσης του δανείου, για να περάσουν το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» και ο εφαρμοστικός νόμος. Αντίστοιχα, η εκταμίευση της τέταρτης δόσης συνοδεύτηκε από τη δέσμευση για αποκρατικοποιήσεις ύψους 50 δισ. και την υπογραφή από την κυβέρνηση του «Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας» ή «Συμφώνου για το Ευρώ», που στέλνουν στο απόσπασμα μισθούς, σχέσεις εργασίας, συντάξεις, Κοινωνική Ασφάλιση κ.ά. Η πλουτοκρατία και τα κόμματά της αξιοποιούν ως φόβητρο κάθε φορά την εκταμίευση των δόσεων του δανείου και τον κίνδυνο της χρεοκοπίας, προκειμένου να στρώσουν το έδαφος για να περπατήσουν νέα, χειρότερα αντιλαϊκά μέτρα. Κάθε φορά, ο εκβιασμός είναι χειρότερος, οι θυσίες που καλείται να κάνει ο λαός περισσότερες.

Είναι μια διαδικασία που θα επαναλαμβάνεται, όσο κλιμακώνονται οι ανταγωνισμοί στο εσωτερικό της πλουτοκρατίας και πληθαίνουν τα αδιέξοδα από τη διαχείριση της κρίσης εντός του καπιταλιστικού συστήματος. Γιατί με αυτόν τον τρόπο η εξουσία των μονοπωλίων προσπαθεί να υπερκεράσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, να υπονομεύσει τους αγώνες και τις δίκαιες διεκδικήσεις και να υλοποιήσει τη στρατηγική του κεφαλαίου που απαιτεί την καταβαράθρωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Ομως, για το λαό είναι ψευτοδίλημμα το «ή χρεοκοπία ή νέα μέτρα», γιατί ο ίδιος είναι ήδη χρεοκοπημένος. Τα νέα μέτρα που κάθε φορά προωθούνται, σπρώχνουν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα ακόμα πιο βαθιά στη φτώχεια και την ανέχεια. Πρόκειται για ένα φαύλο κύκλο, γιατί κάθε φορά που ο λαός θα υποτάσσεται στους εκβιασμούς, ο επόμενος εκβιασμός θα βάζει στο στόχαστρο τα εναπομείναντα δικαιώματά του, μέχρι να τα τσακίσει όλα.

Γι' αυτό ο λαός πρέπει να ανασκουμπωθεί, να γυρίσει την πλάτη στα ψευτοδιλήμματα και την τρομοκράτηση, να οργανωθεί και να αντεπιτεθεί. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα μπορούν να βάλουν εμπόδια στα βάρβαρα μέτρα που τους στερούν το δικαίωμα στη δουλειά, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Παιδεία και την Υγεία, μέσα από μια λαϊκή συμμαχία, που θα παλεύει για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, για την ήττα των κομμάτων του κεφαλαίου, την κατάργηση της ιδιοκτησίας του στα μέσα παραγωγής. Προϋπόθεση για να είναι νικηφόρα η πάλη του λαού, είναι η ανάπτυξη ενός ρωμαλέου, οργανωμένου εργατικού και λαϊκού κινήματος, προσανατολισμένου στην ταξική σύγκρουση για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για να ανοίξει ο δρόμος για λαϊκή εξουσία και αποδέσμευση από την ΕΕ.