ΕΠΙΛΟΓΗ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ: «Το ελληνικό πολιτικό σύστημα χρειάζεται επειγόντως καταξιωμένους ανθρώπους σε κρίσιμες θέσεις και όχι επαγγελματίες βουλευτές, όμηρους των σταυρών προτίμησης (...) Ο κ. Παπανδρέου είχε το απόλυτο δικαίωμα να επιλέξει όποιον ήθελε για να στελεχώσει την κυβέρνησή του (...) ορισμένες εκ των επιλογών του ήταν εντελώς λανθασμένες (...) Επειδή, όμως, οι περιστάσεις είναι κρίσιμες, ο πρωθυπουργός γνωρίζει ενδεχομένως πως το ηγετικό προφίλ και θάρρος δοκιμάζονται και από την ικανότητα ενός πολιτικού να απομακρύνει ακόμη και τους πιο στενούς του συνεργάτες, όταν αυτοί μετατρέπονται σε βαρίδια και προκαλούν ακόμη και τους βουλευτές του κόμματός τους» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΨΙΛΟ ΓΑΖΙ: «Απίστευτο! Σύμφωνα με τον υφυπουργό Εργασίας η μείωση κατά 20% στους μισθούς των νεοπροσλαμβανομένων στον ιδιωτικό τομέα "είναι η διευκόλυνση της εισόδου στην αγορά εργασίας των νέων ανθρώπων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα της ανεργίας". Μα είναι δυνατόν να ακούγονται τέτοια πράγματα για ένα τόσο σοβαρό θέμα; Με την ίδια λογική, θα μπορούσαν να καταργήσουν και τελείως τον μισθό, έτσι ώστε να πιάσουν όλοι δουλειά και να μηδενιστεί η ανεργία!» (το σχόλιο στο ΕΘΝΟΣ).

ΨΥΧΡΑΜΙΑ: «Οι κινητοποιήσεις των πολιτών μέσα στη θύελλα που ζει η χώρα ήταν ασφαλώς αναμενόμενες και δεν θα έπρεπε να αιφνιδιάζεται κανείς. Mια κοινωνία που ζει υπό το βάρος των σκληρών μέτρων, λογικό είναι κάποια στιγμή να δοκιμασθούν οι αντοχές της και να αντιδράσει (...) Oσοι νομίζουν ότι το πλήθος των πολιτών που διαμαρτύρεται μπορεί να συνεχίζει εις το διηνεκές χωρίς άλλες επιπτώσεις πλανάται (...) Oι γενικοί αφορισμοί και οι ελιγμοί με μικροκομματικές στοχεύσεις δεν είναι απλώς περιττοί, αλλά καθίστανται επικίνδυνοι (...) Aν η εσωτερική κατάσταση ξεφύγει και επέλθει αποσταθεροποίηση, τότε η καταστροφή είναι βεβαία» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).