Ε, λοιπόν, φανταστείτε πόσες είναι οι γερμανικές, οι γαλλικές, οι βρετανικές, οι ισπανικές, οι ιταλικές καταθέσεις. Σίγουρα πολύ παραπάνω...
Εν ολίγοις, η λύση της περίφημης «κρίσης χρέους», που φέρεται να «μαστίζει την Ευρώπη» και να «οδηγεί χώρες στη χρεοκοπία» και όλες μαζί στη λιτότητα, βρίσκεται ...στο κέντρο της Ευρώπης.
Μόνο οι ηγεσίες της ΕΕ την ψάχνουν κάπου ...στη Βόρεια Αφρική, κάνοντας πολέμους στη Λιβύη και ετοιμάζοντας επεμβάσεις στη Συρία.
Για να το πούμε ...παπανδρεϊκά, «λεφτά υπάρχουν» και μάλιστα πολλά και αποθηκευμένα, που ολοένα αυξάνονται και αγωνιούν να επενδυθούν για να πολλαπλασιαστούν.
Μόνο που αυτά τα ....λεφτά, δηλαδή τη λογιστική αποτύπωση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, κανείς δε θέλει να τα ακουμπήσει. Αντιθέτως, όλες οι κυβερνήσεις της Ευρώπης σκίζονται για να τα φυλάξουν.
ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ, εμείς - όπως και όλοι οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι - πρέπει να περικόψουμε τους μισθούς μας, να καταστρέψουμε το ασφαλιστικό σύστημα, να χάσουμε κάθε εργασιακό δικαίωμα. Πρέπει να γίνουμε πιο ...ανταγωνιστικοί.
Κι αν δε γίνουμε; Ε, δεν μας αξίζει τίποτε, πρέπει να πτωχεύσουμε, να πεινάσουμε, να ξεπουλήσουμε, να χάσουμε την αξιοπρέπειά μας.
Σαν πολύ έχει πάει το παραμύθι, λοιπόν, δε νομίζετε; Και είναι προκλητικό να μας εκβιάζουν κι από πάνω, και, μάλιστα, με τρόπους που δείχνουν πως μας θεωρούν ανίκανους έστω και να σκεφτούμε.
Επίσης, καλό είναι ο πρωθυπουργός να αφήσει αυτά τα ...χολιγουντιανά του είδους «εγώ βαδίζω μόνος»! Γιατί δεν είναι καθόλου μόνος του, έχει όλους τους δικαιούχους των τραπεζικών λογαριασμών της Ελβετίας από πίσω του.