Υπερασπιζόμενος την πολιτική εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, απαντώντας στην Επερώτηση, επιβεβαίωσε ότι αυτή θα συνεχιστεί και θα ενταθεί, αφού είπε ότι η κυβέρνηση είναι «αταλάντευτη στην κατεύθυνση που έχει χαράξει» και προκλητικά ισχυρίστηκε ότι «ο λαός συμπαρατάσσεται μαζί μας γιατί ξέρει ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος».

Κατά τον υπουργό, το κείμενο της Επερώτησης της ΚΟ του ΚΚΕ δείχνει ότι «έχετε στο μυαλό σας μια οικονομία όπως της παλιάς Σοβιετικής Ενωσης όπου όλα ήταν κρατικά», είναι «πάρα πολύ μακριά από το πώς ζει, πώς αισθάνεται, πώς λειτουργεί ο σύγχρονος Ελληνας στο πλαίσιο της ΕΕ» και «είναι προφανές ότι το συνολικό μοντέλο το οποίο προτείνετε έχει απορριφθεί πλήρως από τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών».

Για τον Γ. Παπακωνσταντίνου, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας είναι κάτι το αναγκαίο, γιατί μεγάλο μέρος της μένει αναξιοποίητο, ενώ δήλωσε προκλητικά ότι «έπρεπε να σπρώχνετε την κυβέρνηση να αξιοποιήσει για παράδειγμα την περιοχή του Ελληνικού», από την οποία, όπως ισχυρίστηκε, «θα υπάρξουν θέσεις εργασίας, επενδύσεις, θα γίνει ένα πάρκο και θα υπάρξουν δραστηριότητες εμπορικού χαρακτήρα».

Το ίδιο θα γίνει, είπε, και με την αξιοποίηση (βλέπε εκποίηση) των περιφερειακών αεροδρομίων, τα οποία σήμερα ως «κρατικές οντότητες παραμένουν παραμελημένες και απαξιώνονται γιατί δεν υπάρχουν τα χρήματα να γίνουν οι απαραίτητες επενδύσεις», καθώς και με τα λιμάνια η αξιοποίηση των οποίων θα «δώσει επενδύσεις, θέσεις εργασίας και θα αναπτύξει την τουριστική υποδομή».

Ο Γ. Παπακωνσταντίνου ισχυρίστηκε ότι είναι «ξύλινες εκφράσεις» τα όσα λέγονται για ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και έφερε ως παράδειγμα προς μίμηση το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» και τον ΟΤΕ, που πέρασαν στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, τσακίζοντας τις εργασιακές σχέσεις, ή τους αυτοκινητοδρόμους που κατασκεύασαν ή κατασκευάζουν ιδιώτες, επιβάλλοντας πανάκριβα διόδια. Ολα αυτά κατά τον υπουργό είναι «σύγχρονοι όροι για να μπορεί κανείς να συνδυάζει κρατικά και ιδιωτικά κεφάλαια για να μπορεί να αναπτύσσει τη χώρα, να δίνει δουλειές και θέσεις εργασίας» αφού, όπως είπε, «η ελληνική οικονομία χρειάζεται ιδιωτικά κεφάλαια και μεγάλες ξένες εταιρείες να επενδύσουν στη χώρα».

Ο υπουργός στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι από την απελευθέρωση των αγορών στην ΕΕ και την ιδιωτικοποίηση των πρώην κρατικών μονοπωλίων ωφελήθηκαν οι πολίτες καταναλωτές και κατέληξε λέγοντας ότι η πολιτική της κυβέρνησης ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πολιτών αφού επιδιώκει να μη χρεοκοπήσει η χώρα.

Απάντηση τους υπουργικούς ισχυρισμούς έδωσε στην παρέμβασή του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Σπύρος Χαλβατζής και αναφερόμενος στα όσα είπε ο Γ. Παπακωνσταντίνου, ότι η πολιτική της κυβέρνησης ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πολιτών, τόνισε: «Είναι εύκολο να ξορκίζετε την πραγματικότητα και να την τοποθετείτε με το κεφάλι κάτω. Αλήθεια, για ποια χρεοκοπία μιλάτε; Σήμερα μειώθηκαν τα εισοδήματα των εργαζομένων κατά 15%, των συνταξιούχων περίπου 18%, οι επίσημοι άνεργοι έφτασαν στις 800.000 και οι ανεπίσημοι στο ένα εκατομμύριο, πλατιά λαϊκά στρώματα έχουν ήδη χρεοκοπήσει και οι αυτοαπασχολούμενοι συνθλίβονται».

Κατήγγειλε την κυβέρνηση ότι παρά τα παραπάνω, κινδυνολογεί και φοβίζει τον κόσμο. Σχολιάζοντας τα όσα είπε ο υπουργός για το Ελληνικό, σημείωσε ότι η κυβέρνηση προχωράει στο ξεπούλημά του, παραγνωρίζοντας τις θέσεις των φορέων της περιοχής για την αξιοποίησή του και τόνισε: «Το ίδιο κάνει με την πλήρη πώληση της ΔΕΗ, του ΟΤΕ και της ΕΥΔΑΠ που είναι κερδοφόρες επιχειρήσεις, ενώ έχει παραχωρήσει το "Ελ. Βενιζέλος" στους Γερμανούς, την Αττική Οδό σε ιδιώτες με τριπλάσιο κόστος από τον προϋπολογισμό και τη γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου με αποικιοκρατική σύμβαση».

Ο Σπ. Χαλβατζής δεν άφησε αναπάντητο και τον ισχυρισμό του υπουργού ότι οι θέσεις του ΚΚΕ δεν είναι «σύγχρονες» και ότι το πρότυπο των σοσιαλιστικών χωρών έχει απορριφθεί από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού και υπογράμμισε: «Το σύγχρονο για την κυβέρνηση είναι να γυρίσουμε στον εργασιακό μεσαίωνα, να καταργήσουμε την Κοινωνική Ασφάλιση, να ιδιωτικοποιηθούν παραπέρα η Παιδεία, η Υγεία, η Πρόνοια. Αυτά και όχι μόνο αυτά ήταν κατακτήσεις των εργαζομένων, του λαού στις σοσιαλιστικές χώρες, στη Σοβιετική Ενωση. Ναι, είχαμε προσωρινό πισωγύρισμα, ανατροπές που είναι μια εξέλιξη οδυνηρή για τους λαούς και για όλη την ανθρωπότητα και αυτό αναγνωρίζεται από πλατιά λαϊκά στρώματα, αλλά και από ευρύτερες δυνάμεις».