Eurokinissi

Ο βουλευτής του ΚΚΕ, Ν. Καραθανασόπουλος

Οπως είπε, «ο στόχος της Κυβέρνησης δεν είναι η αποπληρωμή του χρέους, αλλά εντάσσεται μέσα στα πλαίσια της ποικιλόμορφης στήριξης των μονοπωλιακών ομίλων. Η δε παραχώρηση της γης και των φιλέτων σε τουριστικές και άλλες επενδύσεις - όπως είναι το πρώην αεροδρόμιο στο Ελληνικό, οι διάσπαρτες τουριστικές εκτάσεις σε μια σειρά νομούς της χώρας και ολόκληρα νησιά, αλλά και η πώληση επιχειρήσεων στα πλαίσια της απελευθέρωσης της αγοράς, όπως της ΔΕΗ, του ΟΣΕ, του χρηματοπιστωτικού τομέα της Αγροτικής Τράπεζας, για παράδειγμα το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο - εντάσσεται στη λογική ότι τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, τα οποία θα επενδύσουν σ' αυτούς τους τομείς να έχουν διασφαλισμένη, θωρακισμένη την κερδοφορία τους.

Βεβαίως, δε σχετίζονται με το υψηλό δημόσιο χρέος. Στην πραγματικότητα, η παραχώρηση αυτής της κρατικής περιουσίας δεν είναι τίποτε άλλο παρά η υλοποίηση των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που στόχο έχουν να διευκολύνουν την αναπαραγωγή του κεφαλαίου μέσα από την επέκταση της δράσης τους και σε νέους τομείς και κλάδους, στηρίζοντας και ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητα».

Ο εισηγητής του ΚΚΕ επισήμανε πως «το υψηλό δημόσιο χρέος χρησιμοποιείται από την κυβερνητική προπαγάνδα ως πολιορκητικός κριός σ' όλα τα μέτωπα. Αξιοποιήθηκε πρώτα ως άλλοθι για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, για την επιθετική πολιτική στα μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα. Αξιοποιήθηκε για τις αυξήσεις στους έμμεσους φόρους. Τώρα αξιοποιείται ως άλλοθι για την προώθηση της πώλησης της κρατικής περιουσίας».

Αναφερόμενος στα ψεύτικα διλήμματα που προωθεί η κυβέρνηση, ο Νίκος Καραθανασόπουλος τόνισε ότι «το δίλημμα ανάμεσα στην πώληση και αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας ως εναλλακτικό σενάριο απέναντι στην περαιτέρω μείωση των μισθών και των συντάξεων, είναι τελείως παραπλανητικό, πρώτα και κύρια γιατί η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων δεν είναι απόρροια του χρέους, είναι απόρροια της κρίσης και πάνω απ' όλα βρίσκεται στον πυρήνα της ανάγκης θωράκισης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου».

Το πραγματικό δίλημμα που τίθεται επισήμανε ο βουλευτής του ΚΚΕ είναι το «αν η αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας θα γίνει προς όφελος του λαού ή προς όφελος των μονοπωλίων»! Πρόσθεσε στη συνέχεια ότι «η αξιοποίησή της προς την κατεύθυνση της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών μπορεί να δώσει πραγματικές λύσεις σε μια σειρά επείγουσες και πιεστικές ανάγκες των εργαζομένων που αφορούν χώρους άθλησης, αναψυχής, λαϊκού τουρισμού, πολιτισμού, όπως είναι για παράδειγμα η αξιοποίηση κτηρίων για στέγαση αστέγων και ανέργων, η αξιοποίηση κρατικών οικοπέδων για ανέγερση και λειτουργία δημόσιων παιδικών σταθμών και σχολείων, η πολυθεματική αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου του ελληνικού και άλλα».

Καταληκτικά, ο Ν. Καραθανασόπουλος επισήμανε ότι «αυτή η ολοκληρωμένη αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας προς όφελος των λαϊκών αναγκών δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί σε ένα σύστημα παραγωγής, όπου σκοπός της παραγωγής είναι η κερδοφορία του κεφαλαίου. Απαιτείται η ριζική ανατροπή της οικονομίας και της εξουσίας των μονοπωλίων, η εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας. Η κοινωνικοποίηση, δηλαδή, των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, η λειτουργία τους με κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικό έλεγχο. Μόνο κάτω απ' αυτούς τους όρους μπορεί να τεθεί και να επιλυθεί το ζήτημα της φιλολαϊκής αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας».