ΠΡΑΙΤΟΡΙΑ (της απεσταλμένης μας Ελένης ΜΑΪΛΗ).--

Ολοκληρώθηκαν χτες οι εκδηλώσεις του 17ου Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών (ΠΦΝΦ), που έγινε στη Νότια Αφρική, ξεκινώντας στις 13 Δεκέμβρη, με τη συμμετοχή εκατοντάδων αντιπροσωπειών οργανώσεων νεολαίας από όλο τον κόσμο. Πολυπληθής ήταν και η ελληνική αποστολή που συμμετείχε στο Φεστιβάλ και αποτελούνταν από εκπροσώπους της ΚΝΕ, της Γραμματείας Νέων του ΠΑΜΕ, του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ) και της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ). Η ελληνική αποστολή είχε το δικό της περίπτερο στη Διεθνούπολη του ΠΦΝΦ και συμμετείχε σε πολλά από τα συνέδρια και σεμινάρια που οργανώθηκαν στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, αλλά και σε αθλητικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Ιδεολογικό και πολιτικό «μέτωπο» με τις αντιεπιστημονικές θεωρίες περί «καζινοκαπιταλισμού» και «ανήθικου καπιταλισμού», με τη θεωρία του λεγόμενου «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα», αλλά και του «πολυπολικού κόσμου» άνοιξε η ΚΝΕ στο 17ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, με αφορμή και τις συζητήσεις που έγιναν για την καπιταλιστική κρίση. Οι δυνάμεις της ΚΝΕ κάλεσαν και με αυτήν την παρέμβαση τις κομμουνιστικές οργανώσεις να αντεπεξέλθουν στο σημαντικό καθήκον να συμβάλουν στην ανάπτυξη της ταξική πάλης σε κάθε χώρα.

Οπως σημείωσε ο Γιάννης Γκιόκας, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, ακριβώς επειδή η καπιταλιστική κρίση φανερώνει τα ιστορικά όρια του καπιταλισμού και τον παρασιτικό του χαρακτήρα, «επιστρατεύονται» οι αστικές ιδεολογίες, ενώ οι σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές πολιτικές δυνάμεις παίζουν το δικό τους ρόλο στην ανάδειξη του καπιταλισμού ως μονόδρομου. Ισχυρίζονται ότι η κρίση προκλήθηκε από λαθεμένη διαχείριση της αστικής εξουσίας, την έλλειψη ελέγχου των αγορών και διαφάνειας, τη σπατάλη του αστικού κράτους κ.λπ. Εξαντλούν την κριτική τους στη νεοφιλελεύθερη διαχείριση, ψάχνουν τη διέξοδο μέσα στον καπιταλισμό με τη ρύθμιση της αγοράς κ.ά. Ετσι, καλούν τους εργαζόμενους και τους νέους σε «εθνική ενότητα» και «κοινωνικούς διαλόγους», να συνεργαστούν, για να ανακάμψει ο καπιταλισμός.

«Αυτό βιώνουμε σήμερα σ' όλη την Ευρώπη. Στην Ελλάδα, η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση υπέγραψε ένα μνημόνιο με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ για μείωση μισθών και συντάξεων, κατάργηση των ΣΣΕ, μείωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα της Υγείας, Παιδείας κ.ά.», είπε τονίζοντας, πως δεν είναι τυχαίο, ότι η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση ανέλαβε την ευθύνη να πάρει αυτά τα μέτρα και τα άλλα αστικά κόμματα συμφωνούν. Ο Γ. Γκιόκας μετέφερε την πείρα από τη δράση των κομμουνιστών και των ταξικών συνδικάτων στην Ελλάδα και τα συμπεράσματα που προκύπτουν.

Αναφερόμενος στη θεωρία του «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα», σημείωσε ότι «οδηγεί στην άρνηση της επαναστατικής αλλαγής της εξουσίας και της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, προωθώντας την ιδέα πως οι σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής μπορούν να συνυπάρχουν με τα μονοπώλια και την καπιταλιστική ιδιοκτησία. Η θεωρία του πολυπολικού κόσμου, τόνισε, «κρύβει ότι κάθε χώρα προσπαθεί να προστατεύσει την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων της». Κρύβει την όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και την επιδίωξη ορισμένων ανερχομένων δυνάμεων όπως η Ρωσία, η Κίνα κ.ά. να παίξουν μεγαλύτερο ρόλο στις διεθνείς υποθέσεις, στον έλεγχο των αγορών κ.λπ.

Κλείνοντας ο Γ. Γκιόκας υπογράμμισε ότι οι κομμουνιστές πρέπει να αναλύσουν στην εργατική τάξη και τη νεολαία τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, τη βασική αντίθεση του καπιταλισμού που δεν ξεπερνιέται, να τους διαπαιδαγωγήσουν με τις αξίες της ταξικής πάλης και να τους πείσουν για την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, σύμφωνα με την εμπειρία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης του 20ού αιώνα.

Στο πανό της ελληνικής αποστολής, το οποίο γράφει «ο κομμουνισμός είναι η νιότη του κόσμου», αναφέρθηκε ο εκπρόσωπος από την Ινδία, Σ. Κουμάρ, εκ μέρους του AIYF, λέγοντας ότι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός είναι μονόδρομος και θα αντικαταστήσει τον καπιταλισμό. Χαρακτηριστική της θεωρίας του σοσιαλισμού του 21ου αιώνα ήταν η παρέμβαση του εκπροσώπου του Βιετνάμ, που είπε ότι η καπιταλιστική αγορά στο Βιετνάμ αξιοποιείται για να ενισχύσει τον κοινωνικό χαρακτήρα του κράτους...