Ενα εμετικό αντικομμουνιστικό κατασκεύασμα που το ονόμασε σοβιετική ιστορία πρόβαλε η ελληνική δημόσια τηλεόραση - συγκεκριμένα η ΕΤ1 - την Κυριακή 24/10 στις 9 το βράδυ. Ενας οχετός λάσπης, χοντροειδών ψεμάτων και ακατάσχετης αντικομμουνιστικής ψύχωσης, έτσι μπορεί να συνοψισθεί αυτή η ωριαία παραγωγή «ντοκιμαντέρ» (στην οποία συμμετείχε η ΕΡΤ), που προέρχεται από ευρωενωσιακά χαλκεία (συγκεκριμένα από ακροδεξιά κόμματα - οργανώσεις που συνδέονται με το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο) και δέχτηκε να προβάλει η ΕΤ1, συμμετέχοντας στην πλύση εγκεφάλου που επιχειρείται σε ευρωπαϊκό επίπεδο τα τελευταία χρόνια. Ενα κατάπτυστο δήθεν ιστορικό αφιέρωμα στο οποίο δεν αξίζει καμιά απάντηση επί της ουσίας, αφού ανάμεσα στις ημιπαρανοϊκές ή απλώς εμετικές επινοήσεις που ακούστηκαν ήταν ότι με απόφαση του ΚΚ Γαλλίας ενθαρρύνονταν οι Γάλλοι εργάτες, προ της ναζιστικής εισβολής στη Σοβιετική Ενωση, να ...συναναστρέφονται δημόσια τους Γερμανούς κατακτητές ή ότι ο σοβιετικός επίτροπος Εξωτερικών Βιατσεσλάβ Μολότοφ έγραψε άρθρο στην Πράβντα που εξυμνούσε τη ναζιστική ιδεολογία, το οποίο μετά φρόντισαν οι Σοβιετικοί να εξαφανίσουν και άλλες τέτοιες γελοιότητες. Ακόμα και ο Λ. Τρότσκι επιστρατεύτηκε για να θεμελιωθεί ο ισχυρισμός ότι η σοβιετική υπηρεσία ασφαλείας NKVD και η ναζιστική Γκεστάπο συνεργάζονταν κατά των Εβραίων! Οι στόχοι αυτού του ιστορικού εκτρώματος ήταν εξ άλλου ολοφάνεροι, όταν με υπόκρουση τον Υμνο της Διεθνούς παρέθετε ναζιστικές προπαγανδιστικές αφίσες με σοβιετικές - καθόλου τυχαίο - της περιόδου της σοσιαλιστικής οικοδόμησης υπό την καθοδήγηση του ηγέτη του κομμουνιστικού κόμματος των μπολσεβίκων Ιωσήφ Στάλιν.

Παλιότερα, μια από τις κατηγορίες που απηύθυναν στον Στάλιν ήταν ότι μοίρασε με τους Τσόρτσιλ - Ρούσβελτ το 1945 στη Γιάλτα τον κόσμο και πρόδωσε το λαϊκό - αντιστασιακό κίνημα στη Δυτική Ευρώπη, ανάμεσα σ' αυτά και το ελληνικό. Τώρα, μετά τη λαίλαπα των ανατροπών του σοσιαλισμού στην Ευρώπη και τη Σοβιετική Ενωση, όταν κατέρρευσε ο μύθος αυτός όλων των «σοβαρών» ιστορικών της Δύσης και χόντρυνε το παιχνίδι της κατασυκοφάντησης του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, ο Στάλιν συνεργαζόταν με τους ναζί εναντίον των Εβραίων, των Πολωνών, των ζητιάνων, του σοβιετικού λαού τελικά και ό,τι άλλο μπορεί να προκύψει προσεχώς... Αλλά το απύθμενο μίσος που τρέφει διαχρονικά ο διεθνής ιμπεριαλισμός και οι ιστορικοί του συστήματος προς το πρόσωπο και το έργο του Στάλιν εξηγείται εύκολα, γιατί είτε το θέλουν είτε όχι η ιστορική του συμβολή στη νικηφόρα, κόντρα σε ανυπέρβλητες δυσκολίες, ανάπτυξη των δομών του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στην ανθρώπινη Ιστορία, στη νίκη κατά του φασισμού, στο πέρασμα μιας σειράς κρατών στο σοσιαλιστικό σύστημα παραμένει, παρά τις αμέτρητες συκοφαντίες εναντίον του που εκτοξεύτηκαν από τις πιο ετερόκλητες πηγές, ανεξίτηλη στην ιστορική μνήμη των λαών. Γι' αυτό, ας μην εξανίσταται η «δημοκρατική» συνείδηση κάποιων δημοσιογράφων των αστικών ΜΜΕ, επειδή το ΚΚΕ ... έχει φτάσει να τιμά τις επετείους του και να επανεκδίδει τα έργα του («Βήμα της Κυριακής», 31/10/2010).

Είναι χαρακτηριστικό ότι τέτοιου χυδαίου επιπέδου αντικομμουνιστικό «ντοκιμαντέρ» δεν είχε παρουσιάσει η δημόσια τηλεόραση ούτε στα μαύρα χρόνια της απριλιανής χούντας! Το έκανε τώρα, όταν πρωθυπουργός στην Ελλάδα είναι ο πρόεδρος ...της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Γ. Παπανδρέου, η κυβέρνηση του οποίου διόλου τυχαία έχει προβεί στην πιο βάρβαρη επίθεση που έχει γίνει ποτέ στη νεότερη ελληνική ιστορία στις αμοιβές, στα ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων. Είναι γνωστό, εξάλλου, ότι οι επιθέσεις της αστικής τάξης στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα συνδυάζονταν πάντα με έξαρση της ιδεολογικής επίθεσης του αντικομμουνισμού αλλά, αν χρειαστεί, και των πολιτικών διώξεων σε βάρος των κομμουνιστικών κομμάτων. Η ΕΤ1, αλλά και η ΝΕΤ, που η καθημερινή τους πολιτική ενημέρωση εξαντλείται κατά κύριο λόγο στο πώς θα λιβανίσουν καλύτερα τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση της τρόικας - ΔΝΤ, προσπαθώντας με τα διάφορα παπαγαλάκια της κυβερνητικής πολιτικής στα δελτία ειδήσεων (παλιά μου τέχνη κόσκινο, εξ άλλου) να μας πείσουν ότι χάρη στο μνημόνιο σωθήκαμε από τη χρεοκοπία, όλο και πιο φανερά δείχνουν να εντάσσονται στους μηχανισμούς της πιο μαύρης ευρωενωσιακής προπαγάνδας που θέλει να εξισώσει ιστορικά τον κομμουνισμό με το φασισμό για τις προφανείς πολιτικές σκοπιμότητες του σήμερα.

Το είχαμε επισημάνει αυτό, εξ άλλου, σε σχετικά πρόσφατο σχόλιό μας για ένα άλλο αντικομμουνιστικό αφιέρωμα της ΕΤ1 στους λεγόμενους «σταθμούς της ελευθερίας», δηλαδή τα ψυχροπολεμικά χαλκεία, το «Ράδιο Ελευθερία» και το «Ράδιο Ελεύθερη Ευρώπη», αλλά και εν συνεχεία με τη μονόπλευρη και υπονομευτική παρουσίαση της κατάστασης στη Λευκορωσία. Πρόκειται, όπως δείχνουν τα πράγματα, για μια συστηματική προσπάθεια, η οποία θα έχει συνέχεια πιθανόν και με άλλα μέσα, να επιχειρηθεί μέσα από την πιο χαμερπή διαστρέβλωση της ιστορικής πραγματικότητας, μέσα από την πιο άτιμη παραχάραξη της αλήθειας στα όρια της αυτογελοιοποίησης, να ξαναγραφτεί η Ιστορία, να υποστούν τελικά τέτοια πλύση εγκεφάλου οι νεότερες γενιές, ή απλώς οι ανυποψίαστοι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ώστε να αποδεχτούν το καπιταλιστικό σύστημα σαν την μόνη εφικτή πραγματικότητα, να αποδεχτούν την ταξική εκμετάλλευση, την υπερσυσσώρευση των κερδών του κεφαλαίου και τις οικονομικές κρίσεις και τα διάφορα μνημόνια για τους λαούς που παράγει σαν τη φυσιολογική κατάσταση των πραγμάτων τη συγκεκριμένη τουλάχιστον ιστορική περίοδο.

Τα ιδεολογικά επιτελεία του πολιτικού προσωπικού της αστικής τάξης είτε στα πλαίσια της ΕΕ είτε των αμερικανοΝΑΤΟικών μηχανισμών προσπαθούν, με κάθε τρόπο, να συσκοτίσουν το γεγονός ότι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός είναι το ίδιο ασυμβίβαστος και με το φασισμό και με τον καπιταλισμό όπως η φωτιά με το νερό. Ο φασισμός, εξ άλλου, είναι σύμπτωμα του καπιταλισμού, είναι η απροκάλυπτη ακύρωση των όποιων αστικοδημοκρατικών ελευθεριών παραχωρεί η αστική τάξη και η προσχώρηση στην πιο στυγνή καταπίεση και τον ωμό σφαγιασμό των λαϊκών - δημοκρατικών δικαιωμάτων, όταν διαπιστώσει ότι απειλείται άμεσα η εξουσία της. Υπό την έννοια αυτή, και αυτό είναι ιστορικό δεδομένο, οι έστω κουτσουρεμένες αστικές ελευθερίες είναι πάντοτε υπό αίρεση όπως εξ άλλου και τα κυριαρχικά δικαιώματα των λαών. Για το λόγο αυτό, η μαύρη προπαγάνδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρώπης δεν ενδιαφέρεται τόσο για την ιστορική καταδίκη του φασισμού, αυτό εξ άλλου έχει γίνει έτσι κι αλλιώς εδώ και χρόνια στη συνείδηση των λαών, αλλά για την κατασυκοφάντηση και τον ιστορικό στιγματισμό του σοσιαλισμού, της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στη Σοβιετική Ενωση και τις άλλες χώρες του σοσιαλισμού, της ιδεολογίας του μαρξισμού - λενινισμού, γενικότερα.

Εκεί βλέπουν ακριβώς τον εχθρό τους, στις παρακαταθήκες του σοσιαλισμού στην ιστορική μνήμη των λαών, στη ριζοσπαστικοποίηση των εργαζομένων και τη μαχητική δράση ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου σήμερα. Η ιδεολογική επίθεση του κεφαλαίου, με τη μάσκα της «δημοκρατικής συνείδησης των λαών της Ευρώπης», αξιοποιώντας τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο των ανατροπών και της εξασθένισης του εργατικού - λαϊκού κινήματος διεθνώς, αλλά και τα προβλήματα και τις αντιφάσεις στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού, τα οποία, ωστόσο, δεν τα κρύβουν κάτω από το χαλί οι κομμουνιστές, θα ενταθεί όσο θα εντείνονται τα ενδογενή προβλήματα του καπιταλισμού με την όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων και οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Ο μεγάλος στόχος είναι να διαμορφωθούν «δημοκρατικά» απορρίπτοντας υποτίθεται εξίσου τα δύο άκρα - φασισμό και κομμουνισμό - οι νέες γενιές που δεν έζησαν τα ιστορικά γεγονότα, για να γίνουν ακόμα πιο ευάλωτες και πειθήνιες σε μεγαλύτερη εργασιακή - κοινωνική εκμετάλλευση στο μέλλον.

Εδώ στην Ελλάδα, για παράδειγμα, η δήθεν «εναλλακτική ματιά» στην ιστορία της αντίστασης και του εμφύλιου που έχει ξεκινήσει εδώ και κάποια χρόνια, μέσω αλλεπάλληλων εκδόσεων, που τόσο απλόχερα προβάλλονται και θα προβάλλονται εντονότερα από τα αστικά ΜΜΕ με αιχμή ιστορικούς ...του κύρους των Μαραντζίδη, Καλύβα, Ιατρίδη και σία δεν είναι απλώς μια ακαδημαϊκή ιστοριογραφική έρευνα. Είναι μια διαστρεβλωμένη και παραποιημένη αντικομμουνιστική εξιστόρηση, με γνώμονα την απάντηση σε αυτό που οι ίδιοι έχουν αποκαλέσει στρατευμένη ή κατευθυνόμενη από την αριστερά ιστοριογραφία και απώτερο στόχο την ιστορική ενοχοποίηση του κομμουνιστικού και λαϊκού κινήματος. Ενα από τα όπλα είναι επίσης και η συστηματική διοχέτευση αντικομμουνιστικού δηλητήριου μέσα από την αποσιώπηση ή διαστρέβλωση της ιστορικότητας του σοσιαλισμού των σχολικών ιστορικών εγχειριδίων, ακόμα και των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων. Είναι καθήκον, από την άποψη αυτή, των προοδευτικών εκπαιδευτικών, όχι μόνο των κομμουνιστών, να αποκαθιστούν χωρίς εξιδανικεύσεις σε όποια ευκαιρία τούς δίνεται την ιστορική αλήθεια για τη Σοβιετική Ενωση και το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε στην Ευρώπη τον 20ό αιώνα.