-- Κ. Αργυρόπουλος («ΣΚΑΪ»): Καλείτε τον κόσμο να συστρατευθεί με το ΚΚΕ, να αποδεσμευτούν, όπως είπατε, από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και τους χαρακτηρίσατε πυλώνες του σάπιου συστήματος και επίσης τους καλείτε να συγκρουστούν και να έρθουν σε ρήξη με το μνημόνιο, φαντάζομαι ψηφίζοντας το ΚΚΕ στις επερχόμενες εκλογές και με αγώνες. Ισχύει το αντίστροφο; Δηλαδή, αν στις εκλογές ο λαός αποφασίσει, για άλλη μια φορά, να δώσει τις περιφέρειες στο ΠΑΣΟΚ και στη Νέα Δημοκρατία, σημαίνει ότι ταυτόχρονα στηρίζει και το μνημόνιο και το συγκεκριμένο σάπιο πολιτικό σύστημα;
-- Εμείς ξέρουμε ότι η ψήφος στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑΣΟΚ δε σημαίνει ότι ο λαός δέχεται το μνημόνιο. Αλλά η ψήφος στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ σημαίνει ότι τους επιτρέπεις και τους δίνεις νομιμοποίηση στην πολιτική τους, κακά τα ψέματα.
Οι εκλογές πέρυσι έδωσαν ένα συγκεκριμένο συσχετισμό δύναμης. Δεν έγινε αυτό που καλέσαμε εμείς το λαό. Να ηττηθούν και τα δύο κόμματα πάρα πολύ και να ανέβει το ΚΚΕ. Δεν κρατάμε ούτε κακία, ούτε μνησικακία στο λαό, ούτε συζήτηση, αλλά στην ουσία δε νομιμοποιεί αυτή την πολιτική; Αν ο λαός είχε μια διαφορετική ψήφο από καλύτερες θέσεις δεν θα πάλευε;
Αν τώρα ο λαός τούς ψηφίσει ξέροντας τι έχει τραβήξει και τι έχει να τραβήξει και στο μέλλον, στην ουσία δεν είναι μια δήλωση έλλειψης εμπιστοσύνης στον εαυτό του; Δε θα το χρησιμοποιήσουν οι δύο; Θα είναι και κορόιδα να μην το χρησιμοποιήσουν. Επομένως, σημασία δεν έχει τι έχεις στην καρδιά σου και στο μυαλό σου, σημασία έχει τι κάνεις στην πράξη.
Βεβαίως, εμείς δε θα πούμε ότι ο λαός είναι υπέρ του μνημονίου. Αλλά αντικειμενικά θα είναι ένα πράσινο φως να συνεχιστεί αυτή η πολιτική. Με τι κουράγιο μετά την άλλη μέρα να κάνεις κινητοποίηση, αφού τους έχεις ψηφίσει; Η ψήφος επηρεάζει και τη δράση. Δεν μπορεί να μην επηρεάζει. Μπορεί τη μια μέρα να ψηφίσεις ΠΑΣΟΚ και την άλλη μέρα να βγαίνεις εναντίον του; Υπάρχει μέσα εκεί ένα είδος συνενοχής.
Ξεκαθαρίζουμε όμως. Εμείς νιώθουμε σήμερα τις ευθύνες μας να καταλάβει ο λαός τι δύναμη έχει. Και πραγματικά θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας. Δεν πετάμε το μπαλάκι των ευθυνών. Αλλά και εμείς από μόνοι μας δεν μπορούμε να λύσουμε. Εχει ευθύνη και ο διπλανός μας, πώς να το κάνουμε.