Η κυβέρνηση κοροϊδεύει τους εργαζόμενους όταν λέει ότι οι θυσίες τους θα πιάσουν τόπο. Η κρίση αποτελεί αφορμή για το κεφάλαιο, να ξεμπερδεύει με όποια εργατική κατάκτηση έχει απομείνει

Εξελίξεις που δείχνουν βαθιά ύφεση, σημειώνονται την περίοδο αυτή και σε όλες τις μεγάλες καπιταλιστικές οικονομίες του πλανήτη, γεγονός που επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ για τον χαρακτήρα της κρίσης, καθώς, από την πρώτη στιγμή επισήμανε ότι πρόκειται για συγχρονισμένη καπιταλιστική κρίση, σε αντίθεση με τις απόψεις του συρμού που εξέφραζαν οι αστοί οικονομολόγοι, αλλά και οι δυνάμεις του οπορτουνισμού στη χώρα μας, που μιλούσαν για χρηματοπιστωτική κρίση.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα, το β' τρίμηνο του 2010, το ΑΕΠ της χώρας σε ετήσια βάση υποχώρησε κατά 3,5%. Πρόκειται για την μεγαλύτερη μείωση που έχει εμφανίσει η οικονομική δραστηριότητα από τις αρχές του 2009, όταν και η ελληνική οικονομία ήλθε αντιμέτωπη με την κρίση.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της υπηρεσίας, η υποχώρηση του ΑΕΠ αποδίδεται στην πτώση των επενδύσεων και στη σημαντική μείωση της δημόσιας κατανάλωσης, ενώ η θετική συμβολή του εμπορικού ισοζυγίου αντιστάθμισε εν μέρει μόνο τις αρνητικές εξελίξεις στους πρώτους δυο τομείς.

Για το δεύτερο μισό του 2010, η κατάσταση εκτιμάται ότι θα επιδεινωθεί, δεδομένου ότι για ολόκληρο το έτος τα επιτελεία των τεχνοκρατών αναμένουν μείωση του ΑΕΠ κατά 4% (πρόσφατες εκτιμήσεις της τρόικα) ενώ τα δυο πρώτα τρίμηνα η οικονομική δραστηριότητα υποχώρησε κατά 2,9% (2,3% το α' τρίμηνο και 3,5% το β' τρίμηνο). Αν οι επίσημες αυτές εκτιμήσεις επιβεβαιωθούν, τότε τα δύο επόμενα τρίμηνα το ΑΕΠ θα σημειώσει υποχώρηση μεγαλύτερη του 5%.

Βαρύνοντα ρόλο στις εξελίξεις έπαιξε αναμφίβολα η κυβερνητική οικονομική πολιτική, έτσι όπως αυτή εκφράστηκε με την υλοποίηση των μέτρων του «Μνημονίου» που συνυπέγραψαν κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τρόικα. Ο σφαγιασμός των μισθών και των συντάξεων, η άγρια φοροεπιδρομή που εξαπέλυσε η κυβέρνηση κατά των λαϊκών στρωμάτων, σε συνδυασμό με την έκρηξη της ανεργίας, οδήγησαν στο περαιτέρω βάθεμα της κρίσης.

Σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι η αντιλαϊκή στρατηγική της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της όχι μόνο δεν μπορεί και δε θέλει να δώσει φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση, αλλά οι συνέπειες από την εφαρμογή της αποτελούν το υπόστρωμα για νέα μέτρα σε βάρος του λαού. Ετσι, με μαθηματική ακρίβεια, η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να αξιοποιήσει τους αρνητικούς δείκτες της αστικής στατιστικής για την οικονομία, προκειμένου να δικαιολογήσει τα νέα φορομπηχτικά και «διαρθρωτικά» μέτρα που σχεδιάζει σε βάρος του λαού.

Παρόμοια είναι η κατάσταση και στις άλλες οικονομίες του πλανήτη, τηρουμένων των ιδιαιτεροτήτων της κάθε χώρας και της θέσης της στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Παρά τις αρχικές εκτιμήσεις των αστών οικονομολόγων, ότι οι μεγάλες καπιταλιστικές οικονομίες ξεμπέρδεψαν οριστικά με την κρίση και ότι το 2010 θα σηματοδοτούσε την απαρχή ενός νέου κύκλου καπιταλιστικής ανάπτυξης, τα πρόσφατα οικονομικά στοιχεία δεν φαίνεται να τους επιβεβαιώνουν.