Οσοι έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τις αμέτρητες περιπτώσεις σχολείων που έχουν μετατρέψει διάφορους χώρους σε αίθουσες διδασκαλίας, που στερούνται βασικών εγκαταστάσεων, που κάνουν μάθημα στα υπόγεια, με τις προκάτ αίθουσες στις αυλές και τα μισθωμένα κτίρια, θα ήλπιζαν σε ανθρώπινες συνθήκες μάθησης στο άκουσμα προγράμματος για «ένταξη σχολικών μονάδων σε προγράμματα βελτίωσης κτιριακής υποδομής». Ομως, σήμερα, σε συνθήκες άνθησης των «μπίζνες» της «πράσινης οικονομίας» ο όρος «βελτίωση» υποδομών σημαίνει συμμετοχή των σχολείων στα προγράμματα εγκατάστασης φωτοβολταϊκών και «πράσινη στέγη». Αυτό τουλάχιστον προβλέπεται σε έγγραφο που έχει φτάσει σε σχολεία και καλεί τους διευθυντές να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για συμμετοχή στα παραπάνω προγράμματα. Ετσι αίθουσες της προκοπής, με υγιεινό περιβάλλον για να κάνουν μάθημα οι μαθητές μπορεί να μην υπάρχουν, αλλά «πράσινες θα φτιαχτούν»...

Είναι κι αυτό κομμάτι της καπιταλιστικής «ανάπτυξης» που τελευταία έχει χρώμα πράσινο και προτιμά να κάνει μπίζνες αντί να καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες, όσο ασφυκτικές κι αν είναι αυτές. Οσο για την απαραίτητη ευαισθητοποίηση για το περιβάλλον, αυτό το καταστρέφει η καπιταλιστική ιδιοκτησία και στη γη και στις βιομηχανίες. Πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με το περιβάλλον σε όφελος του λαού και των νέων.