Η απόσπαση απόλυτης συναίνεσης στην αντιλαϊκή πολιτική από τη ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ., αλλά και η αθώωση της κυβερνητικής προπαγάνδας σχετικά με τα αίτια της κρίσης και την κατάσταση στην οικονομία, ήταν τα αποτελέσματα των συναντήσεων του πρωθυπουργού με τους άλλους προέδρους των τριών κομμάτων.

«Τα σοβαρά μέτρα πρέπει να παρθούν τώρα. Πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα. Χωρίς ταλαντεύσεις και ενδοκυβερνητική διχογνωμία», υπέδειξε ο πρόεδρος της ΝΔ μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό, ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα ότι δε μιλά μόνο για συναίνεση, αλλά για αποφασιστική στήριξη σε κάθε αντιλαϊκό μέτρο. Προκειμένου μάλιστα να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την πλήρη ταύτιση στην αντιλαϊκή πολιτική, ο Α. Σαμαράς ανέβασε τους τόνους της δικομματικής κοκορομαχίας όσον αφορά τις ευθύνες για τη «μη έγκαιρη» λήψη των αντιλαϊκών μέτρων.

Σαν έτοιμος από καιρό, ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Καρατζαφέρης εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου προέτρεψε σε «σύνεση και σοβαρότητα». Ισχυρίστηκε ότι «η Ευρώπη μας τιμωρεί» και αναπαράγοντας τα κυβερνητικά ιδεολογήματα είπε ότι «αν υπάρξει ρεαλισμός και δεν υπάρξει μικροκομματική σκοπιμότητα» τότε υπάρχει ελπίδα! Με χυδαίο τρόπο σχολίασε και την άρνηση του ΚΚΕ να συναινέσει σε μια πολιτική που τσακίζει το λαό προς όφελος των μονοπωλίων, λέγοντας «δε νομίζω ότι υπάρχει σοβαρός άνθρωπος στην Ελλάδα, που να περίμενε συναίνεση από την κα Παπαρήγα». Στο ίδιο πνεύμα, προσπάθησε να συκοφαντήσει τους εργατικούς λαϊκούς αγώνες, λέγοντας ότι «κάποιες υπερβολές από κάποιες κοινωνικές ομάδες μπορεί να βλάψουν περισσότερο απ' ό,τι έβλαψαν κάποιοι πολιτικοί» και πως δεν πρέπει «κάποιοι να αποκλείουν την Ελλάδα δημιουργώντας ζημιογόνες καταστάσεις για τον τόπο»!

Να προσάψει την ευθύνη μιας σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής, που διαμόρφωσαν από κοινού οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ΕΕ, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου, αποκλειστικά σε κάποιο «λόμπι» της ΕΕ και στους διεθνείς «κερδοσκόπους», προσπάθησε από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό. Υπονοώντας ότι το Πρόγραμμα Σταθερότητας δεν είναι λογική συνέχεια της πολιτικής και της στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ, αλλά αποτέλεσμα κάποιων «πιέσεων», δήλωσε ότι η συνάντηση θα είχε νόημα αν πραγματοποιούνταν πριν την κατάθεσή του στην ευρωπαϊκή επιτροπή.