Θεούς και δαίμονες έχουν κινητοποιήσει οι διάφοροι κυβερνητικοί μηχανισμοί προκειμένου να υπονομεύσουν τον αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς, που παλεύει για να μπορέσει να διατηρήσει τη γη της εξασφαλίζοντας ανθρώπινους όρους διαβίωσης. Σ' αυτό το πλαίσιο, μαζί και παράλληλα με τις πολιτικού χαρακτήρα πιέσεις και τους ιδεολογικοπολιτικούς εκβιασμούς, σε πλήρη ενεργοποίηση βρίσκεται και ο μηχανισμός ανοιχτής τρομοκρατίας και ποινικοποίησης του αγώνα των αγροτών.

Η κινητικότητα που παρουσιάζεται, για παράδειγμα, στο Κιλκίς είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές:

Την Πέμπτη 28 του Γενάρη, το Αστυνομικό Τμήμα Δοϊράνης καταγράφει τους αριθμούς κυκλοφορίας των τρακτέρ που είναι στα μπλόκα, φτιάχνει κατάσταση με τα τρακτέρ αυτά και συντάσσει επιστολή, την οποία αποστέλλει πάραυτα στη Διεύθυνση Γεωργίας Κιλκίς, ζητώντας να μάθει «τους ιδιοκτήτες των αγροτικών μηχανημάτων, προκειμένου να περατώσουμε σχετική δικογραφία».

Την Πέμπτη 28 του Γενάρη, η Διεύθυνση Γεωργίας παραλαμβάνει την επιστολή, εντοπίζει σε ποιους ανήκουν τα τρακτέρ, συντάσσει σχετική επιστολή και - επίσης πάραυτα - αποστέλλει «τα στοιχεία των ιδιοκτητών των ζητηθέντων αγροτικών μηχανημάτων».

Την Πέμπτη 28 του Γενάρη, το Αστυνομικό Τμήμα παραλαμβάνει την επιστολή προφανώς για να προχωρήσει στα περαιτέρω...

Ολα έγιναν την Πέμπτη, εν ριπή οφθαλμού, από δύο δημόσιες υπηρεσίες, που αν πήγαινε κάποιος πολίτης να εξυπηρετηθεί θα σερνόταν μία και δύο και τρεις μέρες (ή μήπως άγνωστο το πόσες μέρες;) για να πάρει κάποια βεβαίωση, ένα πιστοποιητικό, ή κάποιο έγγραφο. Ετσι είναι τα πράγματα. Γιατί, μπορεί να ζούμε σε μια κοινωνία που οι πάντες καταγγέλλουν τις κρατικές υπηρεσίες ότι δε λειτουργούν, σε μια χώρα που το δημόσιο το ταυτίζουν με την κωλυσιεργία και το ραχάτι, ζούμε όμως σε ένα κράτος που είναι απόλυτα θωρακισμένο και λειτουργεί ρολόι, όταν πρόκειται να προασπίσει αυτό που η κυρίαρχη τάξη θεωρεί συμφέρον της, ενάντια στον αγωνιζόμενο λαό.