Μας λένε ότι είναι η αδιαφάνεια, είναι η διαπλοκή, που ευθύνονται για τη λεηλασία του δημόσιου ταμείου. Και ότι αν (και όταν...) την πατάξουν, το ταμείο θα γεμίσει.
Λένε ψέματα!
Η μίζα, η αρπαχτή, τα «μαύρα ταμεία» είναι το «ρεγάλο», είναι το λιπαντικό. Είναι η κορυφή του παγόβουνου. Που δε θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε το ίδιο το σώμα του εγκλήματος.
*
Αποφεύγουν να μιλούν για τα «πολλά» από το λεηλατημένο ταμείο, που τη διασπάθισή τους την προβάλλουν σαν «επιβεβλημένη», «αναγκαία», «χρήσιμη» πολιτική.
*
Θέλουν να αιχμαλωτίζουν τη συζήτηση μιλώντας μόνο για τη διαφθορά, δηλαδή για το χρηματισμό του ενός ή του άλλου, που τελικά δεν αποτελεί παρά το κερασάκι στην τούρτα του εγκλήματος.
***
Ας το ξεκαθαρίσουμε:
Αν κάτι δηλώνει η διαφθορά, είναι ο ηθικός ξεπεσμός του πολιτικού εποικοδομήματος και μέρους του πολιτικού προσωπικού, που πρέπει και να ξεσκεπαστεί και να παταχτεί αμείλικτα.
*
Αλλά, προσοχή:
Πρόκειται για ηθικό ξεπεσμό στο πλαίσιο ενός κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου, που, έτσι κι αλλιώς,
η ανηθικότητά του,
δηλαδή η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, η παντοδυναμία του Δυνατού έναντι του αδύναμου, η υπεροχή του πατρικίου έναντι του πληβείου,
αποτελεί εξ αντικειμένου τον ακρογωνιαίο λίθο της ύπαρξής του.
***
Συνεπώς:
*
Ακόμα κι αν στην υπόθεση της «Ζήμενς» δεν υπήρχαν τα «μαύρα», οι υποθέσεις του C4i και του ρουφιανοζέπελιν θα συνέχισαν να αποτελούν μέρος της σκανδαλώδους αφαίμαξης υπέρ μονοπωλίων που υπέστη ο ελληνικός λαός στο όνομα της Ολυμπιάδας.
*
Ακόμα κι αν γύρω από τα ομόλογα (δομημένα και μη) δε στηνόταν το «μπαξίσι» μεταξύ των «κουμπάρων», το ίδιο σκανδαλώδης θα ήταν η λεηλασία που υπέστησαν τα Ταμεία.
*
Ακόμα κι αν γύρω από το Χρηματιστήριο δεν είχε στηθεί το γαϊτανάκι των «ημετέρων», εξίσου σκανδαλώδης θα ήταν η πρωτοφανής αναδιανομή πλούτου που στήθηκε προς όφελος των ισχυρών.
***
Με άλλα λόγια, ακόμα κι αν καταργηθεί το «ρεγάλο», αν δηλαδή εκμηδενιστεί η διαφθορά και η διαπλοκή
- πράγμα αδύνατο αφού έτσι γίνονται οι «μπίζνες» στην «ελευθέρα ηθών» αγορά των πολυεθνικών -
το έγκλημα δεν καταργείται.
*
Η πορεία πρέπει να είναι η αντίστροφη:
Μόνο αν καταργηθεί το έγκλημα,
δηλαδή μόνο αν αποκρουστεί, αν ανατραπεί, αν εκμηδενιστεί ο δυναστικός ρόλος των πολυεθνικών,
θα καταργηθεί και το «ρεγάλο».
*
Εως τότε, οι
(ολοένα και πιο έκπτωτοι) αρχάγγελοι της «κάθαρσης» θα δημαγωγούν περί της «νόμιμης» και της «έντιμης» λειτουργίας του συστήματος - σκάνδαλο.