Ο ΣΥΡΙΖΑ και το management...
Την Κυριακή, ο πρόεδρος του ΣΥΝ και επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, μίλησε σε πρωινή δημοσιογραφική εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού MEGA. Ανάμεσα στα άλλα που είπε, καταγράφηκε και ο εξής διάλογος με τους δημοσιογράφους:
«-- Υπάρχει ένα κρίσιμο θέμα. Τι θα γίνει με τις δημόσιες επιχειρήσεις στις οποίες εμείς λέμε ότι πρέπει να ανακτήσει το δημόσιο έλεγχο το κράτος. Και κυρίως τι θα γίνει με τα "Ελληνικά Πετρέλαια", τι θα γίνει με τον ΟΛΠ και τα λιμάνια που ξεπουλήθηκαν από την κυβέρνηση της ΝΔ σε ξένα συμφέροντα και τι θα γίνει με την "Ολυμπιακή". Το λέω αυτό...
-- Αρα το κράτος να τα ξαναπάει...
-- Το δημόσιο έλεγχο...
-- Σημαίνει management αυτό;
-- Το τι σημαίνει να κάτσουμε να το συζητήσουμε. Δεν μας φτάνει ο χρόνος. Αλλά θέλω να κάνω μια επισήμανση, γιατί η θέση της κυρίας Κατσέλη, της υπεύθυνης του Τομέα Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ κατά τη διάρκεια της αντιπολιτευτικής περιόδου ήταν διαφορετικές, η θέση του κ. Παπουτσή στη Βουλή στο ζήτημα Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και για την ανάγκη να ανακτήσει το ελληνικό δημόσιο το management στα "Ελληνικά Πετρέλαια" ήταν διαφορετική και στη σωστή κατεύθυνση. Σήμερα, χτες γι' αυτά από τον κ. Παπανδρέου δεν ακούσαμε τίποτα».
Ο Τσίπρας κάνει ελιγμό και εσκεμμένα αφήνει να αιωρείται (στην πραγματικότητα προσπαθεί να κρύψει) το τι ακριβώς προτείνει το κόμμα του σε σχέση με τις πρώην ΔΕΚΟ, παραπέμποντας μια τέτοια συζήτηση στο απώτερο μέλλον. Ωστόσο, η αναφορά του σε δυο στελέχη του ΠΑΣΟΚ και τις θέσεις που αυτοί έχουν διατυπώσει, δείχνει τόσο τη φιλοσοφία, όσο και το περιεχόμενο της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ. Τι ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ; Να διατηρεί το κράτος το management στις πρώην ΔΕΚΟ, για να εμφανίζονται αυτές σαν δήθεν δημόσιες επιχειρήσεις. Ας απαντήσει όμως ο ΣΥΡΙΖΑ στους εργαζόμενους: Ποιες ήταν οι εργασιακές σχέσεις στις πρώην ΔΕΚΟ που μέχρι πρόσφατα διατηρούσε το management το κράτος; Ποια ήταν η «κοινωνική πολιτική» που ασκούσαν οι επιχειρήσεις αυτές στο πλαίσιο του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και του ανταγωνισμού στην εσωτερική και ευρωενωσιακή αγορά, με τους νόμους περί απελευθέρωσης των κάθε είδους υπηρεσιών;
Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει να επανέλθει το management των πρώην ΔΕΚΟ στο κράτος, δε ζητάει τίποτα παραπάνω από το να αποκτήσουν αυτές οι επιχειρήσεις την ταμπέλα της κατ' επίφαση «κρατικής εταιρείας». Μιας εταιρείας δηλαδή πολυμετοχικής, από την οποία οι κάθε είδους επενδυτές θα ζητάνε να αντλήσουν κέρδη. Και το κράτος, σαν manager, όπως έκανε και μέχρι τώρα, θα κόβει και θα ράβει για να κερδίζουν οι μέτοχοι. Ομως, ακόμα και αν όλη η επιχείρηση γυρίσει στο αστικό κράτος, δηλαδή αν το κράτος των καπιταλιστών αγοράσει όλες τις μετοχές, καμιά αλλαγή δεν πρόκειται να υπάρξει για τους εργαζόμενους και το λαό, αφού αυτή θα λειτουργεί σε μια καπιταλιστική αγορά, όπου το κριτήριο για να επιβιώσει μια επιχείρηση είναι η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητά της. Και κέρδος χωρίς βάθεμα της εργασιακής εκμετάλλευσης και αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος δεν μπορεί να υπάρξει στον καπιταλιστικό ανταγωνισμό.
Με τις εντυπώσεις προσπαθεί να παίξει ο ΣΥΡΙΖΑ, αναπαράγοντας προτάσεις της σοσιαλδημοκρατίας για να ψαρέψει ψήφους σε θολά νερά. Γιατί ξέρει ο ίδιος, όπως και το αστικό κράτος, ότι ένας μόνο τρόπος υπάρχει για να λειτουργήσουν οι στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις προς όφελος του λαού. Και αυτός δεν είναι άλλος από την κοινωνικοποίησή τους. Τη λειτουργία τους δηλαδή κάτω από κρατικό εργατικό έλεγχο. Κάτι το οποίο απαιτεί λαϊκή εξουσία και οικονομία, μακριά και ενάντια από την εξουσία των μονοπωλίων, την οποία υπηρετούν από κοινού οι εταίροι του δικομματισμού και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν την αμφισβητεί, όπως καθαρά προκύπτει και από τις προτάσεις του.
Περ. Κ.
Feeds
Στο φως της μέρας, δυνατά ΚΚΕ! 
