Εστω λιγουλάκι «τροποποίηση» της εξωτερικής πολιτικής ζητάει ο Π. Λαφαζάνης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, με Ερώτησή του προς την υπουργό Εξωτερικών, όπου εκφράζει τον προβληματισμό του σχετικά με τις δηλώσεις Πούτιν για την Κύπρο και «βαθύτατη ανησυχία για τη βεβαιωμένη αναποτελεσματικότητα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας, η οποία παραμένοντας απολύτως εγκλωβισμένη στις αμερικανονατοϊκές εκδουλεύσεις της, χάνει διαρκώς διεθνή ερείσματα και στηρίξεις, επειδή ο ρόλος της Ρωσίας είναι απόλυτα κρίσιμος για τις εξελίξεις στο Κυπριακό και την περιοχή μας, πράγμα που έχει επιβεβαιωθεί ιστορικά». Μετά από όλα αυτά ο Π. Λαφαζάνης ρωτάει την κυβέρνηση αν... «σκοπεύει, αν δεν αλλάξει ριζικά, τουλάχιστον να τροποποιήσει τους εξωτερικούς προσανατολισμούς της χώρας μας προς μια πολυδιάστατη κατεύθυνση». Αυτό δηλαδή ήταν όλο κι όλο. Λες και οι προσανατολισμοί της χώρας είναι ποσοτικό ζήτημα και δεν είναι ένα ολόκληρο πλέγμα που συνδέεται άρρηκτα με το ίδιο το πολιτικό σύστημα και τις προτεραιότητες της άρχουσας τάξης. Ομως μέχρι εκεί φθάνει η εμμονή στον ευρωμονόδρομο, που οδηγεί αναγκαστικά στην αποδοχή συνολικά του ιμπεριαλιστικού συστήματος, πράγμα που έχει αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό στην αναζήτηση βελτιώσεων.