Μοχάμεντ Σέικ, Πακιστανός μετανάστης στη Γερμανία τα τελευταία 20 χρόνια. Τα τελευταία 14 συναπτά έτη δούλευε στο εργοστάσιο της «Jawa», το οποίο παρασκευάζει σφραγίδες για βιομηχανικούς σκοπούς. Απολύθηκε με εξαιρετικά συνοπτικές διαδικασίες καθώς η διοίκηση της εταιρείας τον ενημέρωσε γραπτώς ότι απολύεται καθώς «συστηματικά υπέκλεπτε το ηλεκτρικό ρεύμα της εταιρείας για να φορτίζει το κινητό του και αυτό συνιστά αδίκημα»...

Το εργατικό δικαστήριο του Ομπενχάουζερ έκρινε «υπερβολική» την απόλυση για κόστος 0,014 του ευρώ όπως υπολογίστηκε και κάλεσε τη διοίκηση της εταιρείας να επαναπροσλάβει τον Σέικ υπό τον όρο όμως ότι αυτός θα δεσμευτεί νομικώς ότι δεν πρόκειται να επαναφορτίσει το κινητό του. Ο Σέικ ήταν έτοιμος να δεχθεί τους όρους για την επαναπρόσληψη καθώς διαβιούσε, αυτός και η οικογένειά του με τα επιδόματα-ψίχουλα του προγράμματος για τους ανέργους.

Εντούτοις, η διοίκηση της εταιρίας εφεσιβάλλει την απόφαση του δικαστηρίου και έχει πολλές πιθανότητες να κερδίσει, καθώς επικαλείται την απόφαση του δικαστηρίου του Βερολίνου για την υπόθεση της 50χρονης Μπάρμπαρα Ε. που έχει γίνει πλέον γνωστή ώς Εμελι και η οποία απολύθηκε από σούπερ μάρκετ του ανατολικού Βερολίνου, στο οποίο εργαζόταν τα τελευταία τριάντα ένα χρόνια ως ταμίας, με την κατηγορία ότι οικειοποιήθηκε δύο κουπόνια αξίας 48 και 82 λεπτών που είχε ξεχάσει ένας πελάτης.

Το εργατικό δικαστήριο του Βερολίνου επικύρωσε στις αρχές του χρόνου την απόλυση της γυναίκας, κάνοντας δεκτό το επιχείρημα των εργοδοτών της ότι έχασε την εμπιστοσύνη τους. «Το ποσό δεν έχει σημασία», είπε ο δικηγόρος της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Κaiser. «Ενας ταμίας πρέπει να είναι απολύτως αξιόπιστος και 100% έντιμος».