Τα όρια της πρόκλησης για τους εργαζόμενους και το λαό αγγίζει ο ψευτοκαυγάς που έντεχνα οξύνουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με αιχμή τους θεσμούς του αστικού κράτους, ένας από τους οποίους είναι και αυτός του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η ΝΔ επιχειρεί να εμφανίσει εαυτό σαν το θεματοφύλακα των θεσμών και κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ ότι αξιοποιεί την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας σαν εργαλείο για να πετύχει την προσφυγή στις κάλπες. Από την πλευρά του το ΠΑΣΟΚ διατείνεται ότι ο σεβασμός του στους θεσμούς είναι δεδομένος και πως αυτό που προέχει είναι η «λύση του πολιτικού ζητήματος», η οποία, σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ, συνίσταται στην αναρρίχησή του στην κυβερνητική καρέκλα.

Η νόθα αντιπαράθεση είναι υποκριτική, μακριά και ενάντια στα συμφέροντα και τις πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ένα θεσμό αναγνωρίζουν: Το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του. Αυτός είναι τα «άδυτα των αδύτων», στο όνομα της κερδοφορίας των πολυεθνικών ομνύουν και οι δύο. Κάθε θεσμός που αφορά στο εποικοδόμημα, είτε έχει να κάνει με επιτροπές και επιτροπάτα, είτε με δήθεν ανεξάρτητες αρχές, δεν έχει κανέναν άλλο ρόλο παρά να υπηρετεί και να διασφαλίζει τη σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος, να θωρακίζει την υπερκερδοφορία του κεφαλαίου. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, ακόμα και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ρόλο και σκοπό έχει να υπογράφει όλα τα αντεργατικά αντιλαϊκά διατάγματα που νομοθετεί η εκάστοτε κυβέρνηση.

Από αυτή την άποψη, καμιά εντύπωση δεν προκαλεί η θεσμο-λαγνεία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Οπως επίσης, καμιά απορία δε γεννά η υποταγή των θεσμών που το αστικό πολιτικό σύστημα γεννά και αναπαράγει στα γενικότερα σχέδια που σχετίζονται με την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού και τη δικομματική εναλλαγή στην κυβερνητική καρέκλα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η αξιοποίηση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από το ΠΑΣΟΚ για την προσφυγή στις κάλπες. Χαρακτηριστική είναι όμως και η επίκληση αστείων επιχειρημάτων από την πλευρά του δικομματισμού όταν είναι να προκηρύξει πρόωρες εκλογές και επικαλείται «σοβαρούς λόγους», ευτελίζοντας κάθε φορά τον κορυφαίο των αστικών θεσμών, το Σύνταγμα.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα λόγο να ακολουθήσουν τους εταίρους του δικομματισμού στην αποπροσανατολιστική τους αντιπαράθεση. Ο κουρνιαχτός που σηκώνεται, στόχο έχει να σκεπάσει τη στρατηγική τους συμφωνία στα αντιλαϊκά μέτρα, που σωρηδόν περνάνε από τη Βουλή το τελευταίο διάστημα. Από αυτή την άποψη, η διαμάχη είναι πέρα για πέρα υποκριτική, φτιαγμένη στα μέτρα τους. Οι εργαζόμενοι έχουν την πείρα και τη δύναμη να τους γυρίσουν την πλάτη, να τους ξεπεράσουν. Να αναπτύξουν την πάλη τους σε ευθεία αντιπαράθεση με την πολιτική που υπηρετούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, πηγαίνοντας με αγωνιστικούς, ταξικούς όρους και κριτήρια στην κάλπη των εκλογών, όποτε κι αν αυτές γίνουν.