Αν υπήρχαν κάποιοι αφελείς, που πιθανόν πίστευαν ότι η επίσημη συμμετοχή της ΝΔ στη γιορτή μίσους στο Μακρυγιάννη ήταν μια «άστοχη κίνηση», ήρθε ο Πρ. Παυλόπουλος και διέλυσε όλες τις αυταπάτες. «Η ΝΔ - είπε - το αισθάνθηκε σαν χρέος μιας παράταξης, η οποία την εποχή εκείνη και μέχρι σήμερα υπερασπίστηκε τα ίδια ιδανικά και δεν άλλαξε καθόλου. Ιστορικά δικαιώθηκε»! Φυσικά και δεν άλλαξε σε τίποτα η ΝΔ και κυρίως δεν άλλαξε «τα ιδανικά» της. Δηλαδή, τον αντικομμουνισμό, τη μισαλλοδοξία, τη δουλοπρέπεια, την υποτέλεια, κ.ο.κ.
Ετσι συμβαίνει, συνήθως, με όσους αυταπατώνται ότι μπορούν εσαεί να πατούν σε δυο βάρκες. Η ηγεσία του ΣΥΝ, δέσμια των «ευρωπαϊκών προσανατολισμών» της, είχε σπεύσει να χαρακτηρίσει θετική την απόφαση του Ελσίνκι. Κι ας ήταν ολοφάνερες οι ασάφειές της - τουλάχιστον - ιδιαίτερα στα ζητήματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και του Κυπριακού. Τώρα που οι ασάφειες εκείνες αποκαλύφθηκαν ακόμη περισσότερο, με αφορμή τη διατύπωση της εταιρικής σχέσης ΕΕ - Τουρκίας και έγινε ακόμη περισσότερο φανερό πως κάθε άλλο παρά εξασφαλίζεται η θετική αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών, στα πλαίσια της ΕΕ, η ηγεσία του ΣΥΝ κόβει και ράβει την πραγματικότητα όπως τη βολεύει και μιλάει για «μη αξιοποίηση των αποφάσεων του Ελσίνκι», κάνοντας κριτική στην κυβέρνηση από τα δεξιά.
Και όχι μόνον αυτό, αλλά η χτεσινή «Αυγή» κάνει λόγο και για «αμήχανο ΚΚΕ, σχετικά με την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, όπως άλλωστε και για την ευρωπαϊκή προοπτική της Κύπρου». Είναι φανερό πως εξ ιδίων κρίνει τα αλλότρια...
Οι δήθεν τεράστιες και πολύμορφες δυνατότητες αυτοαπασχόλησης, που προσφέρουν η «νέα οικονομία», οι νέες τεχνολογίες και το διαδίκτυο, προβάλλονται πολύ συχνά από τα ΜΜΕ. Μάλιστα, οι εγχώριοι κυβερνώντες έχουν ισχυριστεί ότι η αυτοαπασχόληση - με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών - μπορεί να αποτελέσει μια διέξοδο στη συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, ενώ κάποιοι ...φιλοσοφούντες έσπευδαν να προεξοφλήσουν τη χρεοκοπία των εκτιμήσεων των κλασικών του μαρξισμού.
Ελα, όμως, που η ζωή κάθε άλλο παρά επιβεβαιώνει τις προσδοκίες τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού Γραφείου Στατιστικής για την Απασχόληση, που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στην «Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν», η αυτοαπασχόληση στις ΗΠΑ - χώρα όπου οι νέες τεχνολογίες έχουν βρει τη μεγαλύτερη εφαρμογή - μειώνεται και σε απόλυτους αριθμούς και ως ποσοστό του εργατικού δυναμικού, ενώ αυξάνεται η μισθωτή εργασία και, μάλιστα, στις μεγάλες επιχειρήσεις. Οι τελευταίες και συγκεκριμένα οι επιχειρήσεις, με περισσότερους των 1.000 εργαζομένων, εμφανίζουν ταχύτερη ανάπτυξη από το 1994, ενώ το ποσοστό των ατόμων, που απασχολούνται σε επιχειρήσεις με λιγότερους των 25 εργαζομένων έχει μειωθεί στο 29% από το 30,1%. Στην ίδια χρονική περίοδο, το ποσοστό των αυτοαπασχολουμένων - πλην των απασχολουμένων στο γεωργικό τομέα - μειώθηκε από το 10,9% στο 9,9%.
Και μπορεί, βέβαια, ο καθηγητής των Οικονομικών στο Ντάρτμουθ Κόλετζ, Ντέιβιντ Μπλαντσφάουλερ, να δηλώνει έκπληκτος και αδύναμος να εξηγήσει το φαινόμενο, αλλά πολλά θα μπορούσε να εξηγήσει, αν διάβαζε και λίγο Μαρξ...
Και πώς να μην εντυπωσιαστούμε; Για παράδειγμα, το «ΜΕΓΚΑλο» δελτίο ειδήσεων είχε χτες, για δεύτερη συνεχόμενη μέρα, ως πρώτο του θέμα, τη σημερινή πανελλαδική πανεργατική απεργία. Ναι, βέβαια... Ούτε λέξη δεν είπε. Τουλάχιστον, από τις 7.30 που ξεκίνησε μέχρι τις 8.15. Παραπέρα, δεν αντέξαμε να δούμε...
Πάντως, τα όσα είδαμε πρόσφεραν τα ...μέγιστα στην ...ενημέρωσή μας. Για παράδειγμα, μπορεί στη χτεσινή συνεδρίαση της Βουλής να συζητήθηκαν δυο πολύ σοβαρά νομοσχέδια, το «Μέγκα», όμως, προτίμησε να μας ...ενημερώσει για τις προθέσεις του προέδρου της, να επεκτείνει την απαγόρευση του καπνίσματος και στους εκτός της αίθουσας των συνεδριάσεων χώρους.
Είμαστε πανέτοιμοι, επίσης, να παίξουμε στο «στοίχημα», αφού ακούσαμε τις ...ασφαλείς προβλέψεις γνωστής καλλιτέχνιδας, σχετικά με τον αγώνα Λίβερπουλ - Ολυμπιακού...
Αραγε, συμφωνούν οι συντελεστές της παραγωγής αυτού του ...δελτίου ειδήσεων, με αυτό το χάλι; Δεν αισθάνονται ντροπή οι υπεύθυνοί του; Απλώς αναρωτιόμαστε, δηλαδή...
Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ...έπαινος ενημέρωσης ανήκει δικαιωματικά στο «Βήμα». Διαβάστε το χτεσινό του πρωτοσέλιδο τίτλο: «Εντυπωσιακές εξαγγελίες από τον πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη - Μείωση της φορολογίας μισθωτών και επιχειρήσεων - Αλλάζει ριζικά εντός του 2002 το φορολογικό σύστημα. Ως το 25% (από το σημερινό 35%) υπάρχει η πιθανότητα να μειωθεί η φορολογία στις επιχειρήσεις μέσα σε τέσσερα χρόνια».
Κι όλ' αυτά γράφονται, για την προχτεσινή ομιλία του Κ. Σημίτη, στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο, όπου ο πρωθυπουργός, μόνο τεμενάδες δεν έκανε στην ντόπια και ξένη ολιγαρχία, αποδεχόμενος όλες τις αξιώσεις της.
Η «εταιρική σχέση» ΕΕ - Τουρκίας βρήκε ξανά τη μονίμως πανηγυρίζουσα κυβέρνηση με τη «σημαία της επιτυχίας» στο χέρι. Τώρα, με την «εταιρική σχέση» - είπε ο πρωθυπουργός - το πολιτικό κείμενο που αποφασίστηκε στο Ελσίνκι παίρνει «επιχειρησιακό χαρακτήρα», το οποίο - συνέχισε ο Κ. Σημίτης - καθορίζει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η Τουρκία στις σχέσεις της με την ΕΕ και τις άλλες χώρες. Και δεν έχει άδικο ο πρωθυπουργός στην περιγραφή της κατάστασης. Πράγματι, εδώ έχουμε να κάνουμε με την «επιχειρησιακή» εξειδίκευση του Ελσίνκι. Εκεί, όμως, που έχει άδικο (για την ακρίβεια εκεί που λέει ψέματα ο κ. Σημίτης) είναι ότι ο «δρόμος» αυτός αποτελεί, δήθεν, «θετικό» μονοπάτι για τα ελληνικά συμφέροντα.
Αντίστοιχα ψεύτικη και υποκριτική είναι η στάση της ΝΔ και βεβαίως του ΣΥΝ. Ο δεύτερος, μάλιστα, ενώ πέρσι το Δεκέμβρη είχε ταχθεί αναφανδόν υπέρ των αποφάσεων του Ελσίνκι, τώρα διαπίστωσε ότι η «εταιρική σχέση» είναι «κακή». Γιατί; Διότι, όπως ισχυρίζεται, αν και το Ελσίνκι ήταν «καλό» το πράγμα... στράβωσε από τους μετέπειτα «ατυχείς» κυβερνητικούς χειρισμούς.
Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική: Η «εταιρική σχέση» ΕΕ - Τουρκίας αντανακλά πιστά τόσο το πνεύμα, όσο και το γράμμα των αποφάσεων του Ελσίνκι. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η «εταιρική σχέση» έρχεται να επιβεβαιώσει την αρνητική για τα ελληνικό λαό βάση, επί της οποίας στηρίζεται. Και αυτή η αρνητική βάση δεν είναι άλλη από τος τις αποφάσεις του Ελσίνκι.
Ενώ λοιπόν η κυβέρνηση πανηγυρίζει και ενώ ΝΔ και ΣΥΝ, οι επίσης υπόλογοι «εταίροι» της κυβέρνησης, θέλουν να καμώνονται τους Πόντιους Πιλάτους μήπως ξεχαστεί για ποιο πράγμα πανηγύριζαν πέρσι από κοινού με το ΠΑΣΟΚ, αξίζει να θυμηθούμε τι σημαίνει Ελσίνκι.
Πρώτον, στο κείμενο των συμπερασμάτων του Ελσίνκι αναφέρεται σχετικά με την Τουρκία και τις υπόλοιπες υποψήφιες χώρες προς ένταξη στην ΕΕ (παράγραφος 4): Η ΕΕ «παροτρύνει τα υποψήφια κράτη να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για την επίλυσηκάθε εκκρεμούς συνοριακής διαφοράς και άλλων συναφών θεμάτων». Καλεί δε, «να φέρουν τη διαφορά ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου» και επισημαίνει ότι «το αργότερο στα τέλη του 2004, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα επανεξετάσει την κατάσταση ως προς κάθε εκκρεμή διαφορά»...
Είναι τόσο σαφή τα παραπάνω που δεν επιδέχονται καμία παρερμηνεία: Η κυβέρνηση, αφ' ης στιγμής υπέγραψε τόσο τις αποφάσεις του Ελσίνκι, όσο και την «εταιρική σχέση», στην ουσία υπέγραψε ότι αναγνωρίζει το δικαίωμα (!) της Τουρκίας να εγείρει θέμα «συνοριακών διαφορών» με την Ελλάδα, η επίλυση μάλιστα των οποίων - πέρα από τη Χάγη - τίθεται και υπό τη δικαιοδοσία, την κηδεμονία και την «επιδιαιτησία» της ΕΕ!
Αυτό λέει το Ελσίνκι. Αυτό υπέγραψε ο κ. Σημίτης. Οσο για την «εταιρική σχέση», στο πλαίσιό της το Κυπριακό ενέχει χαρακτήρα θέματος του στιλ «κουβέντα να γίνεται». Καμία δέσμευση της Τουρκίας για λύση του Κυπριακού, καμία δέσμευση της ΕΕ να εφαρμοστούν οι αποφάσεις του ΟΗΕ για το Κυπριακό!
Κατά τ' άλλα, ο κ. Σημίτης, αν και υπέγραψε τον ενταφιασμό του Κυπριακού ως διεθνούς προβλήματος, αν και η κυβέρνηση φέρνει πιο κοντά τη διχοτόμηση του Νησιού με τη σφραγίδα της ΕΕ, εντούτοις πανηγυρίζει...