Πέμπτη 8 Οχτώβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ερχονται θύελλες...

Γρηγοριάδης Κώστας

Μόνο διαδήλωση δεν έχουν πραγματοποιήσει οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, για να εκφράσουν τη στήριξή τους στη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Γιατί όλα τα άλλα τα έχουν κάνει. Να, τι δήλωσε χτες ο πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου για την Λ. Κατσέλη. «Η ανάληψη της ευθύνης του τομέα της Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας από την Λούκα Κατσέλη αποτελεί εγγύηση για τη μετάβαση σ' ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο για τη χώρα. Η Λούκα Κατσέλη έχει βαθιά γνώση των αναγκών της επιχειρηματικότητας, αλλά και των δομών της οικονομίας και η εμπειρία της θα συμβάλει θετικά στη μεγάλη μεταρρύθμιση που έχει ανάγκη ο τόπος για τη σύγχρονη και ανταγωνιστική Ελλάδα του 2020». Την ίδια ακριβώς γλώσσα χρησιμοποιούσαν οι ίδιοι άνθρωποι και την περίοδο Σημίτη, και την περίοδο Καραμανλή, και σήμερα τα ίδια λένε. Η «μεγάλη μεταρρύθμιση» και η «σύγχρονη και ανταγωνιστική Ελλάδα του 2020» ήταν και παραμένουν τα πλαίσια μέσα στα οποία θα ανθίσει και πάλι το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Μεγάλες προσδοκίες καλλιεργούν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου για τη νέα κυβέρνηση και έχουν αρχίσει από τώρα να ακονίζουν τα μαχαίρια. Ας προσέξουν οι εργαζόμενοι, γιατί γι' αυτούς χτυπά η καμπάνα. Το ΚΚΕ πάντως είχε έγκαιρα προειδοποιήσει ότι έρχονται θύελλες...

Τα σενάρια και η ουσία

Σενάρια επί σεναρίων στήνονται γύρω από την πρόταση του ΠΑΣΟΚ στους «Οικολόγους - Πράσινους» να αναλάβουν το υπουργείο Περιβάλλοντος. Ο Π. Γερουλάνος διαψεύδει ότι απ' το γραφείο του έγινε το σχετικό τηλεφώνημα στα γραφεία των «Οικολόγων - Πράσινων», όπως οι ίδιοι δήλωσαν αρχικά. Και απ' ό,τι φαίνεται το επίμαχο τηλεφώνημα ήταν φάρσα. Αλλωστε, από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ λένε ότι η πρόταση αφορούσε στην Μ. Βασιλάκου βουλευτή στη Αυστρία και στέλεχος των εκεί «πρασίνων», η οποία πριν την απορρίψει συμβουλεύτηκε τους «Οικολόγους - Πράσινους». Η απόρριψη της πρότασης από μέρους της, όπως προκύπτει από δηλώσεις της, δε σχετίζεται με τους λόγους που προέβαλαν οι «Οικολόγοι - Πράσινοι». Πέρα από το ποιος τηλεφώνησε σε ποιον και το ποιος αρνήθηκε για λογαριασμό ποιανού, η ουσία που παραμένει είναι μία: Οτι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εκτίμησε πως ένα στέλεχος των Οικολόγων θα μπορούσε να προωθήσει το πρόγραμμά του εξίσου αποτελεσματικά με ένα στέλεχος του δικού του κόμματος, πράγμα το οποίο φανερώνει και τη σύγκλιση σε μεγάλο βαθμό της πολιτικής του ενός και του άλλο φορέα. Αυτή η σύγκλιση είναι και ο λόγος για τον οποίο τελικά οι Οικολόγοι αρνήθηκαν, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι δεν εκπροσωπούνται στο νέο Κοινοβούλιο, χωρίς να καταθέσουν καμιά επί της ουσίας πολιτική διαφωνία με την πρόταση του ΠΑΣΟΚ.

Για την αύξηση της χρηματοδότησης

Σε πρόσφατες ανακοινώσεις της Κομισιόν για την «καινοτομία» αναφέρεται ότι η πλειοψηφία των κρατών - μελών έχουν επιτύχει καλύτερες επιδόσεις στον τομέα της καινοτομίας, με αποτέλεσμα να μικραίνει το χάσμα σ' αυτόν τον τομέα μεταξύ της ΕΕ και των ανταγωνιστών της ΗΠΑ και Ιαπωνία. Είναι παραπάνω από φανερό ότι όταν μιλούν για καινοτομία και πρόοδο σε αυτή, την μετρούν στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων του κεφαλαίου. Το κεφάλαιο, και μόνο αυτό, ενισχύει η ανάπτυξη της έρευνας και της καινοτομίας που ευαγγελίζονται.

Μάλιστα, η ΕΕ ανακοινώνει ότι οι πιο ...«καινοτόμες χώρες» εντός της είναι εκείνες που διαθέτουν κονδύλια άνω του μέσου όρου στην εκπαίδευση, την κατάρτιση και τη διά βίου μάθηση, επενδύουν τα μεγαλύτερα ποσοστά του ΑΕΠ σε έρευνα και ανάπτυξη και έχουν όργανα υποστήριξης για την υιοθέτηση νέων τεχνολογιών και προϊόντων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Αν τα καταγράφουμε όλα τα παραπάνω είναι γιατί πολλά έχουν ακούσει από τα στελέχη της σημερινής κυβέρνησης για αύξηση των κονδυλίων που θα διατεθούν στην Παιδεία και για προώθηση των νέων τεχνολογιών. Πρόκειται για υποσχέσεις που πράγματι μπορεί να υλοποιηθούν και μάλιστα άμεσα. Το ερώτημα είναι πού θα κατευθυνθούν τα κονδύλια, με ποιο σκοπό, προς όφελος ποιων...

Η ΕΕ από την πλευρά της είναι ξεκάθαρη στα παραπάνω ερωτήματα, ενώ το ΠΑΣΟΚ από την πλευρά του είναι ξεκάθαρα υπέρ της πολιτικής της ΕΕ.

Χωριό που φαίνεται

Ξεφαντώματα έχουμε τις τελευταίες μέρες στο ναό του χρήματος, στην (πρώην) Σοφοκλέους. Οπως δείχνει το σχετικό ταμπλό, το αποτέλεσμα των εκλογών σηματοδότησε τη Δευτέρα αύξηση όλων των χρηματιστηριακών δεικτών. Αύξηση των τιμών είχαμε και την Τρίτη, αύξηση και χτες, που εν ολίγοις ο δείκτης έκλεισε στα υψηλότερα επίπεδα όχι απλά του φετινού χρόνου, αλλά του τελευταίου δωδεκάμηνου.

Για όσους δε γνωρίζουν, στο Χρηματιστήριο οι τιμές ανεβοκατεβαίνουν ανάλογα με το πώς κινούνται τα συμφέροντα των επιχειρήσεων και με το κατά πόσο κρίνεται ότι οι πολιτικές επιλογές σε επίπεδα κυβερνήσεων ευνοούν ή όχι τις επιδιώξεις των εκπροσώπων του κεφαλαίου.

Με δυο λόγια, όσο πιο πολύ ευνοείται το κεφάλαιο, οι τιμές των μετοχών έχουν ανοδική πορεία, ενώ στην εμφάνιση κάποιας ...ρωγμής για φιλολαϊκά μέτρα οι τιμές πέφτουν.

Το κακό για τους εργαζόμενους είναι ότι μετά τις εκλογές οι τιμές δεν ανεβαίνουν, σχεδόν καλπάζουν...

Λαϊκή απάντηση με ενιαίο μέτωπο

Στον ντορό των επευφημιών προς τη νέα κυβέρνηση από σύσσωμη την πλουτοκρατία και τα αστικά ΜΜΕ, παραμένουν δοσμένες οι συντεταγμένες της πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ: Σχέδιο 100 ημερών για ανάκαμψη από την οικονομική κρίση, με μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, νέες παραχωρήσεις στο κεφάλαιο, απλόχερη στήριξη της πλουτοκρατίας για να μπει γρήγορα στο χορό της αύξησης των κερδών.

Στην αντίπερα όχθη, το ΚΚΕ παραμένει προσηλωμένο στη μαχητική υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατιάς και των λαϊκών στρωμάτων συνολικά. Βάζει μπροστά τις πραγματικές, τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας, σε όλους τους τομείς της ζωής: Στην εργασία, στους μισθούς, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία, στη μόρφωση, στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, στην ψυχαγωγία... Το ΚΚΕ ανυποχώρητα μπολιάζει το λαό με ρεαλιστικές και αναγκαίες διεκδικήσεις για ικανοποίηση των αναγκών των λαϊκών στρωμάτων και δεν κάνει καμία έκπτωση από αυτές. Δε θυσιάζει δικαιώματα και κατακτήσεις του λαού για τις ανάγκες της πλουτοκρατίας, για την «ανταγωνιστικότητα της οικονομίας», για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Δε βάζει στο ζύγι τις ανάγκες του λαού και εκείνες του κεφαλαίου και ξεκαθαρίζει ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να δεχτούν να πληρώσουν τα βάρη της οικονομικής κρίσης.

Αντίθετα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική. Θα πατήσει πάνω στην αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσε η ΝΔ, για να προωθήσει αντιλαϊκά μέτρα προκειμένου να διασωθεί η πλουτοκρατία από την κρίση και στη συνέχεια θα συνεχίσει στη ρότα της προώθησης των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να δώσουν καμία πίστωση χρόνου, καμία περίοδο «χάριτος» στη νέα κυβέρνηση. Απέναντι στη θύελλα αντιλαϊκών μέτρων που έρχεται, το εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει να ανασκουμπωθεί, να ανασυνταχθεί, για να καταφέρει να βάλει εμπόδια, να αποκρούσει τα νέα μέτρα. Σε αυτήν την κατεύθυνση, οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ δε χάνουν στιγμή. Με μεγαλύτερη ευθύνη και αποφασιστικότητα μπαίνουν μπροστά, σχεδιάζουν και ξεδιπλώνουν συστηματική δουλειά εκεί που χτυπάει η καρδιά της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, για τη συσπείρωση δυνάμεων σε ένα ενιαίο μέτωπο πάλης εργατοϋπαλλήλων, αγροτιάς, αυτοαπασχολούμενων, νεολαίας, γυναικών, μεταναστών.

Ολα τα σφυριά χτυπούν στη συσπείρωση λαϊκών δυνάμεων σε ένα ενιαίο μέτωπο που πατάει γερά σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, στους χώρους εκπαίδευσης, στις γειτονιές, στην πόλη και στην ύπαιθρο. Χωρίς καθυστερήσεις και αναμονές, με ξεκάθαρο μέτωπο κόντρα στην πολιτική που έρχεται να αφαιρέσει ακόμα περισσότερα δικαιώματα και κατακτήσεις στη δουλειά, στην Υγεία, στην Παιδεία, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην ίδια την οργάνωση του κινήματος και τους αγώνες, οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ξεδιπλώνουν πλατύ και μαχητικό κάλεσμα στο λαό να βγει από τη γωνία και να μπει στο προσκήνιο. Να πάρει τη ζωή στα χέρια του και με οδηγό την ικανοποίηση των αναγκών του να διαμορφώσει ένα ενιαίο λαϊκό μέτωπο που θα συμβάλει στο συντονισμό της πάλης με αιτήματα και στόχους που ρίχνουν τα βέλη τους στην καρδιά της αντιλαϊκής πολιτικής, στην εξουσία των μονοπωλίων.


Ελένη ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

Υπάρχει εμπειρία...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΠ' ΟΣΑ ΕΙΠΕ ο Γιώργος Παπανδρέου στους υπουργούς του κρατάμε το ...πιο σίγουρο: Αυτό το «δε θα αντικαταστήσουμε το γαλάζιο κράτος με ένα πράσινο»!

Οχι, ποτέ των ποτών. Το ΠΑΣΟΚ αποκλείεται να κάνει κάτι τέτοιο. Δεν το έπραξε ποτέ στο παρελθόν και δε θα αρχίσει τώρα.

Ούτε ένας διορισμός «ημετέρου» δε θα γίνει, ούτε ένα στέλεχος του κρατικού μηχανισμού δε θα κριθεί από την κομματική του ιδιότητα, κανείς δε θα βολέψει τους δικούς του.

Σίγουρα πράγματα, διασταυρωμένα και πιστοποιημένα από εμπειρία ετών σχετικά με αυτό το κόμμα...

ΑΠ' ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΑΒΕΣ υπουργείων πάντως οφείλουμε να ...ξεχωρίσουμε αυτή του Δημόσιας Τάξης που το λένε τώρα ...«Προστασίας του Πολίτη», έτσι για να δουλευόμαστε!

Καταχάρηκε ο Μαρκογιαννάκης - όπως δήλωσε - που παρέδωσε στον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Αν και πιστεύουμε ότι ο νέος υπουργός χάρηκε περισσότερο.

Δεν του παραδίδουν και λίγα άλλωστε. Τόσους νόμους πέρασε η Νέα Δημοκρατία αυτό το καλοκαίρι. Τι συμφωνίες για παράδοση υπόπτων στις ΗΠΑ, τι διατάξεις απέλασης αλλοδαπών μόνο με ...υποψία παραπτώματος, τι τράπεζες Ντι - Εν - Εϊ...

`Η μήπως πιστεύει κανείς ότι ο υπουργός ...Προστασίας του Πολίτη πρόκειται να καταργήσει κανέναν; Αλλωστε, και το ΠΑΣΟΚ υπέρ αυτής της νομοθεσίας ψήφισε.


Γρηγοριάδης Κώστας

Πράσινα «αντιεξουσιαστικά» φούμαρα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Περίσσεψαν οι αντεξιουσιαστικές κορώνες κατά την ομιλία του Γ. Παπανδρέου στην πρώτη «ανοιχτή» συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβούλιου. Και τι δεν είπε; «Είμαστε οι καταλύτες της αλλαγής, όχι οι απολογητές της εξουσίας». Αλλού: «Δεν είμαστε απολογητές της διοικητικής εξουσίας προς τον πολίτη. Θα μας ήθελε ο πολίτης ως αντιεξουσιαστές στην εξουσία». Και αλλού: «Το λέω για να γίνουμε οι καταλύτες της αλλαγής και όχι οι απολογητές της εξουσίας». Λίγο ακόμα και θα πιστεύαμε ότι έγινε ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος... Ομως αυτός ήταν και ο πραγματικός στόχος αυτής της ανέξοδης «επαναστατικής» ρητορείας: Να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου ότι έγινε κάποια σημαντική αλλαγή πολιτικής, ακριβώς για να αποκρύψει ότι πρόκειται μια απλή εναλλαγή διαχειριστών στο τιμόνι της εξουσίας. Ακριβώς επειδή δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα, προς το φιλολαϊκότερο εννοείται, από την κυρίαρχη πολιτική, ακριβώς γι' αυτό φροντίζει να καλλιεργήσει ψευδαισθήσεις και παρατείνει την ανοχή των λαϊκών στρωμάτων φουσκώνοντας με εύηχα ανατρεπτικά, πλην κούφια, λόγια. Ακριβώς επειδή δεν πρόκειται να πάρει πίσω - αντίθετα - κανένα αντεργατικό - αντιλαϊκό νόμο της ΝΔ και των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, ακριβώς επειδή πρόκειται να επιταχύνει την αντιλαϊκή επίθεση, ακριβώς για αυτό πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Αλλωστε, το ΠΑΣΟΚ έχει παράδοση στο να ευτελίζει έννοιες, οράματα και λέξεις. Και αυτό σπεύδει να το επιβεβαιώσει από την πρώτη μέρα στην εξουσία.

Οι αγωνίες της άρχουσας τάξης

Καμία αμφιβολία δεν υπάρχει σχετικά με τις επιδιώξεις του αστικού πολιτικού συστήματος, της άρχουσας τάξης, του μεγάλου κεφαλαίου για τις πολιτικές εξελίξεις. Σε αυτή τη χρονική συγκυρία ήθελαν κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ για να μπορέσουν πιο εύκολα να περάσουν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα. Αλλωστε, το ΠΑΣΟΚ έχει την «ικανότητα» να διεισδύει πιο αποτελεσματικά στα λαϊκά στρώματα, αφού η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ είναι πολιτικό εχέγγυο για να οδηγεί τους εργαζόμενους στο συμβιβασμό και τη συναίνεση.

Ομως, το ίδιο αστικό πολιτικό σύστημα δεν ήθελε τον «πολιτικό καταποντισμό» της ΝΔ. 'Η, καλύτερα, μέσα από την ήττα δε θέλει την «καταστροφή» της ΝΔ, αλλά την ανασυγκρότησή της για να μπορεί να παίζει το ρόλο του δίπορτου, εναλλάξ και όποτε χρειάζεται με το ΠΑΣΟΚ, με στόχο να μην υπάρχει πολιτική αλλαγή τέτοια που να θέτει σε κίνδυνο τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας, των μονοπωλίων, του μεγάλου κεφαλαίου.

Το χτεσινό άρθρο στην πρώτη σελίδα στο «ΒΗΜΑ» ακριβώς αυτό βάζει σαν στόχο για την άρχουσα τάξη και μάλιστα άμεσο. Λέει ότι «ο τόπος χρειάζεται υπεύθυνη αντιπολίτευση - και το ζητούμενο σήμερα είναι να ανασυγκροτηθεί το ταχύτερο η ΝΔ, που αθρόα την εγκαταλείπουν στελέχη, καθώς βυθίστηκε σε ανυποληψία και πρωτοφανή κατάρρευση...». Και σε άλλο σημείο: «...ο δρόμος είναι δύσκολος, αλλά είναι απαραίτητη προϋπόθεση η σωστή λειτουργία του Κοινοβουλίου, όσο κι αν είμαστε αισιόδοξοι από την επιτυχία του ΠΑΣΟΚ στη νέα του θητεία».

Ετσι είναι. Η άρχουσα τάξη προνοεί ώστε όλα να λειτουργούν ρολόι. Το μεγάλο κεφάλαιο να είναι ήσυχο με ισχυρό ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ώστε να μπορεί να πλασάρει στο λαό πότε τον έναν και πότε τον άλλον ως «την καλύτερη λύση», «τη νέα αρχή», «το νέο ξεκίνημα». Με στόχο ο λαός να είναι πάντα στο περιθώριο και να χτυπιέται, ανεξάρτητα από το ποιος από τους δύο είναι κυβέρνηση...

Και θα ταλαιπωρούνται και θα πληρώνουν!

Μεγάλη ταλαιπωρία περιμένει από δω και στο εξής τους οδηγούς που θα κινούνται στην Εθνική Οδό Κορίνθου - Πατρών, καθώς θα είναι υποχρεωμένοι, λόγω των έργων, σε πολλά τμήματά της να κινούνται με «βήμα σημειωτόν». Αρχή έγινε από προχτές στο ύψος του ημικόμβου του Αιγίου, όπου οι οδηγοί θα είναι υποχρεωμένοι για ένα χρόνο να κινούνται σε μία λωρίδα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, και σε μήκος 3 περίπου χιλιομέτρων, προκειμένου να εκτελεστούν εργασίες καθαίρεσης και κατασκευής της νέας γέφυρας του ποταμού Μεγανίτη.

Το ...ωραίο είναι ότι η ιδιωτική κοινοπραξία με ανακοίνωσή της ζητάει την κατανόηση των οδηγών, από την άλλη, όμως, τους ζητάει να πληρώνουν στο ακέραιο το χαράτσι των διοδίων. Δηλαδή οι οδηγοί και θα ταλαιπωρούνται και θα πληρώνουν πανάκριβα διόδια, που μάλιστα αυξήθηκαν μόλις πέρσι έως και 130%!

Βέβαια, οι μεγαλοεργολάβοι τη δουλειά τους κάνουν. Το δικαίωμα όμως αυτό τους το έδωσε η πολιτική ιδιωτικοποίησης και του εθνικού οδικού δικτύου που αποφάσισαν, η μία μετά την άλλη, οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ενώ οι βουλευτές τους ψήφισαν από κοινού τις περιβόητες συμβάσεις παραχώρησης.

Ο λαός δεν έχει άλλο δρόμο από αυτόν της αντίστασης. Της πάλης με το ΚΚΕ για να καταργηθούν όλα τα διόδια, να κυκλοφορούν ελεύθερα σε όλους τους οδικούς άξονες χωρίς να πληρώνουν χαράτσια.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Συναγερμός με το ταξικό κίνημα

Οταν οι βιομήχανοι και οι μεγαλέμποροι χαμογελούν για το αποτέλεσμα των εκλογών, τότε για το εργατικό και λαϊκό κίνημα σημαίνει συναγερμός. Τα δεδομένα είναι καθαρά: Η οικονομική κρίση και η αντιμετώπισή της προς όφελος της κερδοφορίας του κεφαλαίου (όπως ΕΕ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ απαιτούν) θα έχει τραγικά αποτελέσματα για όλους τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες. Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, που παίρνει τα πάντα από τον εργαζόμενο λαό για χάρη της πλουτοκρατίας και που οδηγεί στις οικονομικές κρίσεις, είναι αυτός στον οποίο και η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει θέσει τις υπηρεσίες της.

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα έχει προειδοποιήσει εδώ και καιρό για τη θύελλα αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων και καλεί σε ταξική συσπείρωση και οργάνωση, κόντρα σε όσους ταυτίζουν τα συμφέροντα των εργοδοτών και των εργαζομένων. Η χειραγώγηση και η υποταγή των εργαζομένων χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση της «κοινωνικής ειρήνης και συναίνεσης», κατεύθυνση στην οποία η σοσιαλδημοκρατία έχει ήδη δώσει δείγματα γραφής. Καίριο ρόλο παίζει η κυβερνητική και εργοδοτική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, προωθώντας στο συνδικαλιστικό κίνημα τη στάση του συμβιβασμού, αντιμετωπίζοντας ως «κοινωνικούς εταίρους» τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες, τους μεγαλεμπόρους. «Εργασιακή ειρήνη» και «αποφυγή συγκρούσεων στον παραγωγικό τομέα» ζήτησαν και στις ανακοινώσεις τους μετά τις εκλογές οι Ενώσεις των εργοδοτών.

Το ΠΑΣΟΚ θα έχει την ηγεσία της ΓΣΕΕ ισχυρό σύμμαχο σε αυτές τις απαιτήσεις της πλουτοκρατίας. Απόδειξη γι' αυτό είναι τα 11 σημεία υποταγής των εργαζομένων που συμφώνησε η ΓΣΕΕ πριν λίγους μήνες με το Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών, η ΕΓΣΣΕ με «αυξήσεις» ύψους 0,77 ευρώ κ.ά. Ας σκεφτούν οι εργαζόμενοι: Γίνεται να χαμογελούν και οι ίδιοι, και αυτοί που τους αρπάζουν όλο τον πλούτο, τα δικαιώματά τους, τις κατακτήσεις τους; Γίνεται να συγχαίρουν τη νέα κυβέρνηση και οι εργοδότες, και οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των εργαζομένων; Γίνεται να ικανοποιηθούν οι προσδοκίες και οι ανάγκες και των δύο πλευρών; Τι είδους κοινωνική συναίνεση τους ζητούν, όταν στους χώρους δουλειάς διεξάγεται ένας ανειρήνευτος πόλεμος; Οτι όλα τα παραπάνω είναι εφικτά θα προσπαθήσει να πείσει τους εργαζόμενους η κυβέρνηση, ποντάροντας πολλά στο ρόλο των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών.

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, οι ευθύνες του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος για την οργάνωση της πάλης με στόχο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων και των οικογενειών τους, την ενίσχυση της ταξικής συσπείρωσης και αλληλεγγύης, την όξυνση του πολιτικού και ιδεολογικού τους κριτηρίου, ανεβαίνουν ακόμα περισσότερο. Είναι χρέος όλων όσοι συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και συνειδητοποιούν την ανάγκη να δυναμώσει, να «οργώσουν» τους τόπους δουλειάς, τους κλάδους, να αναπτύξουν δράσεις που θα στοχεύουν: Στην εγγραφή περισσότερων εργαζομένων στα συνδικάτα. Στην ανάπτυξη αγώνων και διεκδικήσεων με γνώμονα την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Στην ανάδειξη των πραγματικών αιτιών των προβλημάτων που βιώνει η εργατική και λαϊκή οικογένεια. Στην πολιτικοποίηση των αγώνων, στην όξυνση της ιδεολογικής αντιπαράθεσης, στην ανάδειξη των δύο γραμμών στο συνδικαλιστικό κίνημα. Στην αποκάλυψη των συμφερόντων που έχει η εργατική τάξη και πώς αυτά αντικειμενικά συγκρούονται με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Με πείσμα, υπομονή, δημιουργικότητα και αξιοποίηση όλων των μέσων, οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις μπορούν και πρέπει να εμπνεύσουν στον εργαζόμενο λαό τη δύναμη που έχει και πρέπει να αξιοποιήσει.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ