ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η «Αυγή» και το ντιμπέιτ

Γρηγοριάδης Κώστας

Πού να 'ξερε ο Λένιν πως οι οπορτουνιστές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, στη χτεσινή «Αυγή», θα τον έμπλεκαν με το ντιμπέιτ (!) για να χτυπήσουν το ΚΚΕ και τον «Ριζοσπάστη»... Φαίνεται πως μπερδεύουν τις εκλογές με την επανάσταση και ξαφνικά θυμήθηκαν τον Λένιν. Την επανάσταση που λοιδόρησαν και λοιδορούν χρόνια τώρα, όπως και την ταξική πάλη και τον Λένιν. Αλλά δεν «καρτέραγε» ο Λένιν όπως ο «Καρτερός» για να μάθει ότι το ντιμπέιτ είναι κρίκος της επαναστατικής ταχτικής! Για την οποία έχει βαλθεί να κάνει μαθήματα ο οπορτουνισμός! Αλλά πάει πολύ να κάνετε λενινιστικά μαθήματα να το «παίζετε» αντιδικομματικά, όταν γράφετε στη χτεσινή «Αυγή»: «Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι στη νέα Βουλή μια δύναμη (...) που "θα κρατάει τα μπόσικα". Θα ελέγχει ότι θα τηρηθούν οι όποιες θετικές δεσμεύσεις και θα αντιστέκεται σε αρνητικές επιλογές», (Παπαδημούλης). Ρε πώς το πάτε το ΠΑΣΟΚ κόντρα στη ΝΔ... Οταν χλευάζετε στη χτεσινή «Αυγή» το ντιμπέιτ, («Ντιμπέιτ - Καλλιστεία» το λέτε), την ίδια ώρα «σκούζετε» ότι χρειάζεται ως στοιχείο δημοκρατίας, ενώ γίνεται στα μέτρα των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Και εγκαλείτε το ΚΚΕ που αντέδρασε σ' όλ' αυτά, σα «λαγό» του δικομματισμού! Εκτός και αν εκεί στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και στην «Αυγή» δε γνωρίζει η «αριστερά» σας τι ποιεί η «δεξιά» σας. `Η το «παίζετε», «απ' όλα έχει ο μπαξές». Ως συνήθως, δηλαδή. Που σημαίνει αφερεγγυότητα, τυχοδιωκτισμός. Εκτός και αν «το γαρ πολύ του οπορτουνισμού γεννά παραφροσύνη»...

Οσο για τον Λένιν, επειδή τον «πιάνετε στο στόμα σας». Αυτός έγραφε για την επανάσταση και ηγήθηκε της επανάστασης, που εσείς εξορκίζετε στο πυρ το εξώτερον. Δεν έγραφε για να κάνει τους κομμουνιστές σοσιαλδημοκράτες. Πράγματι, ζητούσε να αξιοποιείται η κάθε δυνατότητα που πηγαίνει ένα βήμα μπροστά το κίνημα. Οχι γενικά κάθε δυνατότητα, αλλά κάθε δυνατότητα που πηγαίνει το κίνημα μπροστά. Από πότε είναι μπροστά η σοσιαλδημοκρατία; Μήπως το ντιμπέιτ πάει μπροστά το κίνημα; Και τι σχέση έχει αυτό με τον Λένιν; Καμιά. Μόνο στο μυαλό του Καρτερού και της «Αυγής» έχει σχέση.

Να είναι σίγουρη ότι θα ανατριχιάσει περισσότερο

Ανατριχίλα προκαλεί στην «Πανδώρα» από «το Βήμα» το γεγονός ότι η Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας στους ναυτεργάτες, είπε ότι το σύστημα επιδιώκει να μετατρέψει σε βαθιά απογοήτευση και απαισιοδοξία τη διογκούμενη δυσαρέσκεια και απογοήτευση.

Την κατανοούμε πλήρως! Πήρε το μήνυμα ότι το ΚΚΕ θα κάνει τα πάντα να εκφραστεί όσο γίνεται η δυσαρέσκεια σε συνειδητή εναντίωση στην πλουτοκρατία και τα κόμματά της και με την όξυνση των ταξικών αγώνων. Οντως, αυτό τρέμει η «ανατριχιασμένη Πανδώρα». Μήπως βαθύνει ο ριζοσπαστισμός των εργαζομένων και του λαού, μήπως γίνουν περισσότεροι αυτοί που θα γυρίσουν την πλάτη σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και θα δώσουν δύναμη στη δύναμή τους, δηλαδή το ΚΚΕ, μήπως το αστικό πολιτικό σύστημα, και ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ, που έχει αναλάβει ρόλο υποταγής του λαού στην αστική πολιτική και χτυπήματος των λαϊκών αγώνων, αρχίσουν να έχουν σοβαρό πρόβλημα στην ιδεολογική και πολιτική χειραγώγηση των εργαζομένων.

Δε διαφεύγει διόλου της «Πανδώρας» ότι ο πραγματικός αντίπαλος είναι το ΚΚΕ. Οτι είναι το κόμμα που δίνει όλες του τις δυνάμεις για την πολιτική και ιδεολογική χειραφέτηση του λαού, την οργάνωση και τη μαχητικότητά του για το σήμερα και, κυρίως, για το αύριο. Που μπορεί να εμπνέει θάρρος και ελπίδα.

Ας ανατριχιάζει, λοιπόν, η «Πανδώρα». Και να είναι σίγουρη ότι θα κάνουμε τα πάντα για να μεγαλώνει συνεχώς η ανατριχίλα και ο φόβος της πλουτοκρατίας, στα σαλόνια της οποίας γράφει τα ανατριχιαστικά της για το ΚΚΕ.

Δίνουν βήμα στη «Χρυσή Αυγή»

Είναι περισσότερο από φανερό ότι ορισμένοι κύκλοι προσπαθούν να προσθέσουν και την ακροδεξιά στο κάδρο της επιχειρούμενης ανασύστασης του πολιτικού σκηνικού. Γι' αυτό και τηλεοπτικοί σταθμοί, όπως ο EXTRA, δεν διστάζουν μέχρι και να καλέσουν προεκλογικά στα πάνελ των εκπομπών τους εκπροσώπους της «Χρυσής Αυγής» όπως ο Μιχαλολιάκος. Δικαίωμά τους βέβαια. Δείχνουν και το ποιόν τους. Γιατί όταν τους ρωτάς για τους προσκεκλημένους στο πάνελ, όπως έχεις δικαίωμα για να επιλέξεις αν θα πας, δε σου λένε ότι έχουν και τον «Χρυσαυγίτη». Αυτό έγινε χτες, προκαλώντας την αποχώρηση της εκπροσώπου του ΚΚΕ από την εκπομπή, όπως και του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Χρυσαυγίτες προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν την εκπρόσωπο του ΚΚΕ έξω από τον τηλεοπτικό σταθμό με υβριστικές απειλές. Το θράσος τους είναι δεδομένο. Το κυρίαρχο σύστημα τους χαϊδεύει και τους δίνει βήμα ακόμα και προεκλογικά, γιατί τους είναι χρήσιμοι σε βάρος του λαϊκού κινήματος. Είναι όλοι τους στην ίδια βάρκα, που ο λαός πρέπει να βουλιάξει με την πάλη του.

Αλλαξε, έγινε χειρότερο

Είναι φανερό σε όποιον παρακολουθεί στοιχειωδώς την εξέλιξη της εκλογικής μάχης ότι η άρχουσα τάξη «ποντάρει» στο ΠΑΣΟΚ, υποβοηθώντας το με όποιο μέσο διαθέτει για την ανάληψη της διακυβέρνησης. Κατά το «εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν», κραυγάζει υπέρ του ΠΑΣΟΚ, έχοντας απ' αυτό όλες τις διαβεβαιώσεις ότι θα εφαρμόσει με αποφασιστικότητα την πολιτική που τα συμφέροντά της επιτάσσουν και συγχρόνως την ελπίδα ότι θα το κάνει επιδεικνύοντας μεγαλύτερες από τη ΝΔ ικανότητες στο να χειραγωγεί και να ενσωματώνει πλατιές λαϊκές δυνάμεις, αποσοβώντας τον κίνδυνο η δυσαρέσκειά τους να μετουσιωθεί σε οργανωμένη πάλη.

Ο ρόλος αυτός άλλωστε δεν είναι άγνωστος στο ΠΑΣΟΚ. Τον έπαιξε με επιτυχία όσες φορές αναρριχήθηκε στον κυβερνητικό θώκο. Σήμερα, σε απόσταση αναπνοής από την κάλπη, ισχυρίζεται ότι αναβαπτίστηκε στην «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» που λέγεται αντιπολίτευση, ότι άλλαξε. Η αλήθεια είναι ότι η μόνη αλλαγή που γνώρισε το ΠΑΣΟΚ ήταν η μετατόπισή του από το χώρο που κατέλαβε το 1981 με τα αντιμονοπωλιακά και αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα («Εξω από την ΕΟΚ των μονοπωλίων», «Εξω από το ΝΑΤΟ, «Εξω οι βάσεις»), στο χώρο που σήμερα μοιράζεται με τη ΝΔ, των πολιτικών εκπροσώπων της άρχουσας τάξης. Εκείνο το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει πια. Δεν έστειλε τη «Δεξιά στο χρονοντούλαπο», όπως υποσχόταν. Στο χρονοντούλαπο κλειδαμπαρώθηκε οριστικά το ΠΑΣΟΚ των ριζοσπαστικών συνθημάτων, που τα βεβήλωσε αφού πρώτα τα καπηλεύτηκε, ωθώντας χιλιάδες ανθρώπους του μόχθου, που το πίστεψαν, άλλους στην ενσωμάτωση στην κυρίαρχη υπέρ των μονοπωλίων πολιτική, άλλους στην απογοήτευση και την ιδιώτευση.

Σήμερα, έρχεται και πάλι να καπηλευτεί αυτή τη φορά τις ελπίδες των ανθρώπων του μόχθου για καλύτερο αύριο. Ομως, ούτε θέλει ούτε μπορεί να τους το εξασφαλίσει. Γιατί για το ΠΑΣΟΚ προέχει η εξασφάλιση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου. Το κραυγάζουν οι προτάσεις του. Το κραυγάζει η εύνοια που του δείχνει η πλουτοκρατία, αναγνωρίζοντας την εμπειρία του ΠΑΣΟΚ στο να ενσωματώνει λαϊκές δυνάμεις στην πολιτική προς όφελός της, αλλά και την αποφασιστικότητά του να χτυπήσει το εργατικό λαϊκό κίνημα, αν δεν κατορθώσει με αυταπάτες, με εκβιαστικά διλήμματα και κινδυνολογία να το απονευρώσει, να το παροπλίσει. Κι αυτό είναι κρίσιμης σημασίας ζήτημα για την άρχουσα τάξη, για να περάσει την κρίση φορτώνοντας τις συνέπειές της στο λαό και τσακίζοντας δικαιώματα, διαμορφώνοντας έτσι και τις προϋποθέσεις για ένα νέο κύκλο απρόσκοπτης κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης την επόμενη μέρα. Το ΠΑΣΟΚ, ακόμη και τα ψίχουλα που έταξε να δώσει, όπως τα επιδόματα αλληλεγγύης των 60 λεπτών τη μέρα ή σαν τις αυξήσεις στους μισθούς των 30 λεπτών τη μέρα, τα θέτει υπό το πρόγραμμα αντιμετώπισης των ελλειμμάτων. Και όταν τα δώσει έχει τρόπο (φορολογικό σύστημα) να αφαιρέσει περισσότερα.

Να μην τους δώσει ο λαός αυτήν την ευχαρίστηση. Να μην τους δώσει «συγχωροχάρτι» για όσα έπραξαν σε βάρος του. Να μην επιτρέψει ξανά τη διάψευση των ελπίδων και των προσδοκιών του. Να μην απογοητευτεί. Να τους απογοητεύσει. Εχει πείρα συσσωρευμένη που αποδεικνύει ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι οι δύο όψεις ενός νομίσματος κατατεθειμένου στα ταμεία της πλουτοκρατίας. Εχει επιλογή, ελπίδας για το παρόν του, προοπτικής για το μέλλον του: ισχυρό ΚΚΕ, αδύνατος δικομματισμός. Αυτή πρέπει να είναι η λαϊκή εντολή.

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Πρόκληση

Γρηγοριάδης Κώστας

«ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ της 4ης Οκτωβρίου θα είμαι υποψήφιος στο νομό Λάρισας. Η απόφασή μου είναι τεκμήριο προσωπικής αφοσίωσης στα πραγματικά συμφέροντα του αγροτικού κόσμου της χώρας. Είναι έμπρακτη δέσμευση να συνεχίσω να αγωνίζομαι για να γίνουν πράξη οι διεκδικήσεις, τα αιτήματα, τα οράματα των Ελλήνων αγροτών». Τα παραπάνω περιέχονται σε δήλωση του Κ. Καραμανλή στην «Ελευθερία» της Λάρισας. Κι, αν μη τι άλλο, αποτελούν πρόκληση για τους αγρότες.

ΠΟΙΟΣ τα λέει; Ο πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης, η οποία, εφαρμόζοντας τη νέα ΚΑΠ της ΕΕ, συρρίκνωσε το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών και γκρέμισε χιλιάδες μικροϊδιοκτήτες γης στον Καιάδα του ξεκληρίσματος. Που, ακολουθώντας το παράδειγμα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, επέδειξε αδιάλλακτη και εχθρική στάση προς τους φτωχούς αγρότες, όταν έβγαιναν στους δρόμους του αγώνα για το ψωμί και για το δίκιο τους.

ΔΕ ΛΕΕΙ την αλήθεια ο Κ. Καραμανλής, υποστηρίζοντας ότι η υποψηφιότητά του στη Λάρισα σηματοδοτεί το ενδιαφέρον του για την αγροτιά. Το μόνο που μπορεί να σηματοδοτεί είναι την απεγνωσμένη προσπάθεια της ΝΔ να συγκρατήσει διαφεύγουσες αγροτικές ψήφους.

ΑΥΤΟ που πρέπει να προσέξουν οι αγρότες που φεύγουν από τη ΝΔ είναι να μην πάνε στο ΠΑΣΟΚ και πέσουν «από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη». Να μην ξεγελαστούν, δηλαδή, από «τα λόγια τα μεγάλα» του Γ. Παπανδρέου και «την πατήσουν» για μια ακόμα φορά. Εχουν, άλλωστε, εναλλακτική επιλογή, να ψηφίσουν το ΚΚΕ. Απ' αυτό δεν πρόκειται να προδοθούν ποτέ...

Να πληρώσουν και στην κάλπη

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο Κ. Καραμανλής από τη ΔΕΘ πρότεινε «πάγωμα» μισθών και ο Γ. Παπανδρέου μοίρασε «αυξήσεις» - ψίχουλα. Και οι δυο έχουν ξεκαθαρίσει ότι θα εφαρμόσουν μια σκληρή πολιτική λιτότητας τα επόμενα χρόνια, με πρόσχημα τη μείωση του δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων. Ο πρωθυπουργός είπε μέχρι το 2011 (!!) και το ΠΑΣΟΚ ισχυρίζεται ότι θα ζητήσει παράταση από την Κομισιόν μέχρι το 2012! Λένε και οι δύο ψέματα. Δεν υπάρχει κανένα χρονικό όριο στα αντιλαϊκά μέτρα. Θα είναι σκληρά και μόνιμα, όποιος από τους δυο κι αν εκλεγεί. Τόσο οι «γαλάζιοι», όσο και οι «πράσινοι» έχουν δεσμευτεί ότι θα προχωρήσουν σε μαζικές περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες στο όνομα της «καταπολέμησης της σπατάλης στο Δημόσιο».

Στη ΔΕΘ ο Κ. Καραμανλής, προβάλλοντας την πρωθυπουργική «πυγμή», και ο Γ. Παπανδρέου την «προοπτική της πράσινης ανάπτυξης», προανήγγειλαν την προώθηση «διαρθρωτικών αλλαγών» και παρουσίασαν ένα πλέγμα μέτρων που γενικεύει τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, καταργεί τα όποια μέτρα προστασίας των ανέργων. Στο μόνο σημείο των προτάσεών τους που δεν μοίρασαν ρόλους, ήταν στα μέτρα ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου.

Η σύμπλευσή τους, πέρα από την προσπάθεια που κάνει το ΠΑΣΟΚ να ελιχθεί και υφαρπάξει τη λαϊκή ψήφο, είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Πράγμα, που καθιστά την καταδίκη τους αναγκαία όσο ποτέ. Οποιος κι αν εκλεγεί στην κυβέρνηση, φέρνει μαζί του νέα θύελλα σε βάρος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αλλο μέσο αντίστασης, άλλος τρόπος για να προλάβουν τα λαϊκά στρώματα τα χειρότερα, δεν υπάρχει. Μείωση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, όσο γίνεται περισσότερο. Ισχυρό ΚΚΕ στην κάλπη, για ισχυρό λαϊκό κίνημα στους δρόμους!

Π.Θ.

«Μπλόκο» στον ευρωμονόδρομο

Πανηγυρική δικαίωση για τη θέση του ΚΚΕ ότι, δηλαδή, οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι καταδικασμένες, στο πλαίσιο του ευρωμονόδρομου, να συνεχίσουν την αντιλαϊκή επίθεση, αποτελεί η χτεσινή δήλωση του Γ. Σουφλιά. Ερμηνεύοντας την πρόσφατη παρέμβαση του αρμόδιου για θέματα οικονομικών υποθέσεων επιτρόπου Χ. Αλμούνια, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ είπε επί λέξει: «Ο κ. Αλμούνια μάς είπε "προσέξτε κύριοι, ξέρετε όλοι πάρα πολύ καλά ποια είναι η θέση της οικονομίας σας". Και στην ουσία είπε ότι προσέξτε, διότι τελικώς εγώ θα είμαι ο υπουργός Οικονομίας, αν συνεχίσετε πολιτική ή εάν κάνετε πολιτική παροχών και δεν κοιτάξετε να πάρετε σταθεροποιητικά μέτρα, δηλαδή μέτρα που θα αντιμετωπίζουν το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα». Βέβαια, ο πρωτοκλασάτος υπουργός θέλει να ενισχύσει την προεκλογική τακτική του κυβερνώντος κόμματος και να δείξει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να εφαρμόσει μια διαφορετική διαχείριση, ενόσω ο (πραγματικός) υπουργός Οικονομίας είναι στις Βρυξέλλες. Δεν παύει όμως να αποτελεί πανθομολογούμενη πλέον αλήθεια ότι τα δύο μεγάλα κόμματα είναι απλά διαχειριστές της στρατηγικής επίθεσης των μονοπωλίων σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι να ορθώσει ο λαός μπλόκο στον ευρωμονόδρομο των μονοπωλίων και των κομμάτων - διαχειριστών του. Στην πράξη αυτό σημαίνει απλά δυνατό ΚΚΕ.

«Τελάληδες» στον κάμπο

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές και η απερχόμενη κυβέρνηση της ΝΔ, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να συγκρατήσει αγροτικές ψήφους, προχωρεί στη γνωστή προεκλογική τακτική του ταξίματος στους αγρότες. Σ' αυτά τα πλαίσια, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Σ. Χατζηγάκης, τάζει την κατασκευή φραγμάτων, στον Πηνειό ποταμό και άλλων έργων. Πληροφορίες αναφέρουν ότι το «χεράκι του» για να δοθεί η προεκλογική υπόσχεση έχει βάλει ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς. Να σημειώσουμε ακόμα ότι απόδειξη πως η ΝΔ είναι διατεθειμένη «να δώσει και τα ρέστα της» προκειμένου να συγκρατήσει όσο το δυνατόν περισσότερες αγροτικές ψήφους αποτελεί και το γεγονός ότι ο Κ. Καραμανλής «κατεβαίνει» ως υποψήφιος βουλευτής στη Λάρισα.

Βεβαίως, τις προσπάθειές του για την εξασφάλιση της ψήφου των αγροτών εντείνει και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, όμως, γνωρίζει πως είναι πολύ δύσκολο να πείσει τους αγρότες ότι μια δική του, νέα κυβέρνηση, θα είναι διαφορετική από εκείνη της ΝΔ, καθώς έχει γίνει, πλέον, κοινή συνείδηση στον αγροτικό κόσμο ότι οι κυβερνήσεις των δύο κομμάτων εφαρμόζουν την ίδια αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ που ξεκληρίζει τους μικρομεσαίους αγρότες.

Οι αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς στη Θεσσαλία και σ' όλη την Ελλάδα έδειξαν ότι ο αγροτικός κόσμος, δεν ελπίζει, πλέον, τίποτα από την πολιτική που εφαρμόζουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Αυτό, όμως, πρέπει να εκφραστεί και στην κάλπη με την καταψήφιση των δύο κυβερνητικών κομμάτων και την υπερψήφιση του ΚΚΕ, του μόνο Κόμματος που στάθηκε πάντα στο πλευρό των αγωνιζόμενων μικρομεσαίων αγροτών, αντιπαλεύει την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και προβάλλει τη μόνη ρεαλιστική διέξοδο για τη μικρομεσαία αγροτιά, η οποία βρίσκεται στην ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας που θα εφαρμόσει μια άλλη, φιλοαγροτική πολιτική.

Ψήφος λαϊκής αντεπίθεσης

Στο δρόμο για τις κάλπες, στην πολιτική αντιπαράθεση που γίνεται οι εργαζόμενοι πρέπει να προβληματιστούν και να σκεφτούν όχι κυρίως για όσα σε προεκλογική περίοδο λέγονται αλλά με το κριτήριο της πράξης και των έργων της κάθε πολιτικής δύναμης και την ίδια τους την πείρα. Σε αυτό το πεδίο το ΚΚΕ μπορεί να απευθύνεται στα λαϊκά στρώματα με το κεφάλι ψηλά. Ο στόχος που βάζει και στην εκλογική μάχη, να αποδυναμωθούν τα κόμματα του κεφαλαίου ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και να ενισχυθεί το ΚΚΕ, δίνει ελπίδα και φτερά στο λαϊκό κίνημα, ώστε να κάνει ένα βήμα που θα του επιτρέπει την άλλη μέρα των εκλογών να είναι πιο αποφασιστικό στην πάλη του, να βάζει περισσότερα εμπόδια στην αντιλαϊκή θύελλα που έρχεται. Τα αντιλαϊκά μέτρα στο εισόδημα, στις εργασιακές σχέσεις, στις συντάξεις, η περαιτέρω παράδοση των τομέων της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας στο κεφάλαιο, η παραπέρα πρόσδεση στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, είναι προαποφασισμένα και κοινή στρατηγική του κεφαλαίου. Είτε με κυβέρνηση ΝΔ είτε ΠΑΣΟΚ είτε με κυβερνήσεις συνεργασίας.

Τα μέτρα αυτά, που είναι φαρμάκι για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, την εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρομεσαίους αγρότες, είναι το μοναδικό... φάρμακο που έχουν η αστική τάξη και οι καπιταλιστές, δηλαδή η μειοψηφία των πλουτοκρατών της χώρας για να περάσουν την καπιταλιστική κρίση χωρίς απώλειες, με τις συνέπειες να πληρώνουν, όπως άλλωστε και στην περίοδο της ανάπτυξης, τα λαϊκά στρώματα.

Το ΚΚΕ, το μοναδικό κόμμα που βλέπει τα πράγματα ταξικά, δεν κοροϊδεύει το λαό, δεν του πουλάει φρούδες ελπίδες. Τα καπιταλιστικά κέρδη και υπερκέρδη και η ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών είναι πράγματα ασύμβατα. Μόνο στο δρόμο της ρήξης και της ανατροπής με τη στρατηγική του κεφαλαίου μπορούν να ελπίζουν τα λαϊκά στρώματα σε βελτίωση της ζωής τους, στο άνοιγμα μιας διαφορετικής προοπτικής. Για να υπάρξει λαϊκή αντεπίθεση απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ, να αποδυναμωθούν τα κόμματα του δικομματισμού. Ταυτόχρονα να μην ξοδευτεί η ψήφος σε κόμματα - αναχώματα της ριζοσπαστικοποίησης, όπως το οπορτουνιστικό μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ, το αντιδραστικό ΛΑ.Ο.Σ και οι επίσης διαχειριστές Οικολόγοι.

Η δράση του ΚΚΕ, που μπήκε μπροστάρης σε κάθε λαϊκό αγώνα, αποτελεί εγγύηση ότι η εκλογική δύναμη που θα του δώσει ο λαός, θα κατατεθεί ακριβώς στην ενίσχυση της πάλης των εργαζομένων, για να μπουν εμπόδια στην όποια αντιλαϊκή αντεργατική κυβέρνηση και ταυτόχρονα για να δυναμώνει η προοπτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης. Αυτός ο δρόμος σημαίνει ότι σήμερα στον 21ο αιώνα είναι όχι μόνο ρεαλιστικό αλλά και αναγκαίο οι εργαζόμενοι να έχουν πλήρη και σταθερή δουλειά, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, Πολιτισμό, Αθλητισμό. Οι εργαζόμενοι θα είναι πρωταγωνιστές στην πάλη για αυτή την προοπτική και στη συμπόρευσή τους με τους κομμουνιστές μπορούν να ανατρέψουν τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα. Το «Δυνατό ΚΚΕ - Δυνατός ο λαός» δεν είναι απλά ένα σύνθημα, εκφράζει την υπαρκτή δυνατότητα τα λαϊκά στρώματα να βγουν μπροστά και να διεκδικήσουν τη ζωή τους.